شهید مدافع حرم حسین دارابی، از دیگر قهرمانان عرصه دفاع از حرم آل‌الله است که وصیت‌نامه خواندنی وی، روح بزرگش را برملا می‌کند. این شهید، اردیبهشت سال 1365 در تهران متولد شد. در خانواده‌ای مذهبی و شیفته اهل بیت پرورش یافت. از همان دوران کودکی با قرآن کریم و آموزه‌های دینی انس گرفت. به همین دلیل هم در جوانی، همواره عشق به پوشیدن جامه دفاع از حرم داشت. اما یک رویای صادقه، عزم او را برای اعزام به سوریه جزم کرد. مادر شهید دارابی در مصاحبه‌ای گفته بود: «سر بحث سوريه وانتش را فروخت. يكي از دوستانش هم همان دوران خواب ديد كه حضرت رقيه دست حسين و چند نفر ديگر را مي‌گيرد و از صف جدا مي‌كند. اين خواب عزم حسين براي رفتن را جزم‌تر ‌كرد.» وی سرانجام، دی ماه سال 94 به آرزوی خود رسید و به شهادت نائل آمد. شهید مدافع حرم حسین دارابی در بخشی از وصیت‌نامه‌اش نوشته است: «پروردگارا، دوست دارم در همین جا رضایت خودم را از جاهلی که بنده را به قتل می‌رساند تسلیم شما کرده، و البته شکایت خود را نیز از دو گروه نزد شما تا روز قیامت به امانت بگذارم، گروه اول: کسانی که خود در پوچ‌گرایی هستند و برای آنکه آن ننگ را از دوش خود بردارند، درصدد برمی‌آیند، تا ما را در راهی که هستیم، بی‌هدف نشان بدهند. و گروه دوم: کسانی هستند که با مکر و ریا سعی می‌کنند، به تفریح و یا برای به‌دست آوردن منافع دنیوی روی خون شهدا موج‌سواری بکنند.»