مسلح و آماده کشتن

این زرادخانه سلاح‌ها که برای جنگ طراحی شده‌اند، به ادارات اجرای قانون محدود نمی‌شوند. تمام سطوح حکومت از جمله ادارات نظارتی درون حکومت فدرال، سلاح‌های پرقدرت از جمله گلوله‌های نوک‌گود(1)، در اختیار دارند. نگهداری گلوله‌های نوک‌گود که در نقطه اصابت منفجر شده و در بدن انسان ضایعه ایجاد می‌کنند، خلاف حقوق بین‌الملل بوده و در برخی کشورها ممنوع است. اما ای‌تی‌کی(2) پیمانکار وزارت دفاع با آگاهی کامل از این واقعیت، با تولید 450 میلیون گلوله نوک‌گود به منظور استفاده توسط وزارت امنیت داخلی و ادارات مهاجرت و گمرکات آن موافقت کرد. در اوت 2012، اداره تأمین اجتماعی(3) 174000 گلوله مهمات نوک‌گود سفارش داد. این اداره در 41 محل در سرتاسر ایالات متحده از جمله شهرهای بزرگی چون لس‌آنجلس، دیترویت و فیلادلفیا مهمات توزیع کرد.

عجیب نیست که بسیاری از آمریکایی‌ها کاملاً مسلح هستند. بسیاری احساس می‌کنند برای دفاع از خود در برابر حکومت خودشان به آن نیاز دارند.

چه کسی از شما در برابر پلیس محافظت می‌کند؟

آنچه ما با آن مواجه هستیم یک تغییر الگوی خطرناک است که در آن غیرنظامیان (اغلب بی‌سلاح و بی‌دفاع) نه تنها از حقوق کمتری نسبت به پلیس نظامی شده برخوردارند، بلکه الگویی است که در آن امنیت غیرنظامیان از اولویت کمتری نسبت به امنیت همتایان پلیس آنها برخوردار است. به علاوه، زندگی خصوصی غیرنظامیان در برابر مأموریت‌های متنوع حکومت آمریکا بی‌اهمیت بوده و خانه‌های آنها دیگر همچون گذشته مأمنی در مقابل ورود قهرآمیز حکومت نیست.

هرچند همیشه این طوری نبوده است. زمانی در آمریکا خانه‌های مردم حقیقتاً حریمی بود که در آن اعضای خانواده می‌توانستند از تهدید تهاجم مأموران حکومت در امان باشند. این مأموران براساس حکم متمم چهارم، که از شهروندان آمریکا در مقابل تفتیش‌ها و توقیف‌های ناحق حمایت می‌کند، دور نگه داشته می‌شدند.

 آنها از بدرفتاری‌هایی که تحت حکومت بریتانیا به زور بر آنها تحمیل می‌شد، رنج می‌کشیدند. از جمله تهاجم ارتش به خانه‌های‌شان که علی‌الظاهر با احکام امداد صورت می‌گرفت. این احکام چیزی جز فرامین نامحدود سلطنتی نبودند که سربازان انگلیسی از آنها به عنوان توجیه برای پریدن به وسط خانه‌های مهاجران و زیر و رو کردن اسباب و اثاثیه آنها استفاده می‌کردند. جیمز اوتیس(4) وکیل مشهور مستعمره‌نشین، «فرامین امداد را محکوم کرد؛ به این دلیل که دائمی و عمومی (خطاب به همه مأموران و اتباع پادشاهی) بودند و به هر کسی اجازه می‌داد با نقض این اصل اساسی آزادی انگلیسی که خانه یک آدم صلح‌جو، قصر اوست، جست‌وجو را به اجرا بگذارد.» همان‌طور که اوتیس خاطر نشان کرد: اکنون اساسی‌ترین شاخه آزادی انگلیسی، آزادی‌ خانه فرد است. خانه یک فرد، قصر اوست؛ و در تمام مدتی که آرام است، همچون یک شاهزاده در قصر خود به خوبی محافظت می‌شود. این فرمان چنان‌که قانونی اعلام شود، این حق را به طور کامل نابود می‌کند. مسئولان اداره گمرک هر وقت که مایل باشند می‌توانند وارد خانه‌های ما شوند؛ به ما دستور داده شده که به آنها اجازه ورود بدهیم. مأموران نوکرصفت آنها می‌توانند وارد خانه‌های ما شوند؛ قفل‌ها، نرده‌ها و هر آنچه در سر راهشان هست، بشکنند و چه از سر بدخواهی و چه به دلیل انتقام‌جویی، دست به این کارها بزنند. هیچ‌کس، هیچ دادگاهی، نمی‌تواند آنها را مورد بازخواست قرار دهد. صرف سوءظن بدون سوگند، کفایت می‌کند. ما یک دور کامل به زیان خود زده، به زمان قبل از انقلاب آمریکا بازگشته‌ایم. زمانی که مأموران حکومت- به برکت دادگاه‌ها- می‌توانستند با کمترین نگرانی نسبت به خسارت‌های جانی و مالی ناشی از کنش‌های خود، به زور وارد خانه‌های شهروندان شوند.

در واقع وقتی آدم به گستره مجوزهای دادگاه‌ها برای یورش‌های ناگهانی گروه‌های سوآت و استفاده از زرادخانه سلاح‌های مرگبار در دسترس ادارات پلیس می‌نگرد؛ یا آسانی صدور مجوزهای تفتیشی که امروز دادگاه‌ها اغلب بر پایه سوءظن جزئی صادر می‌کنند، می‌بیند و یا ناتوانی پلیس در تشخیص بین سوءظن معقول و [حدس] احتمالی را می‌نگرد؛ متوجه می‌شود امروز اوضاع ما به مراتب اسفبارتر از اوضاع اجداد مهاجر ما است.

چکش و میخ

ما در حال ورود به مرحله نهایی گذار آمریکا به استبدادگرایی هستیم. مرحله‌ای که به خاطر پذیرش پلیس مدنی به عنوان نیروهای نظامی، قابل توجه است. نیروهای پلیس آمریکا هرگز قرار نبود بخشی از ارتش و یا نیروهای امنیتی اختصاصی جناح سیاسی حاکم باشند. بلکه غرض این بود که آنها مجموعه‌ای از واحدهای بی‌شمار پلیس محلی، مرکب از شهروندانی چون شما و من باشد که یگانه هدف وجودی آن، خدمت به مردم و حمایت از همه مردم آمریکا است.

با این وصف، به دلیل نظامی شدن فزاینده پلیس در سال‌های اخیر، پلیس اینک نه تنها شبیه ارتش است بلکه همچون آنها هم عمل می‌کند. بنابراین ما دیگر یک نیروی غیرنظامی متشکل از مأموران پلیس نظم و امنیت که خدمت به مردم و حمایت از مردم آمریکا به آنها سپرده شده است، نداریم. در عوض امروز مقامات اجرای قانون نظامی شده، بیعت و وفاداری خود را از شهروندان به دولت انتقال داده، بی‌اعتنا به قید و بندهای متمم چهارم، برای دفع هر نوع مبارزه‌طلبی احتمالی علیه قدرت حکومت آمریکا، پیش‌دستانه عمل می‌کنند.

پانوشت‌ها:

1- Hollow Point Bullet

2-  Alliant Techsystems. INC. (ATK) یک شرکت هوافضایی- دفاعی، واقع در آرلینگتن، ویرجینیا، است.

3- Social Security Administration

4- James Otis