از تهدید شدن جانی میلر تا قتل داریا دوگین
چرا غرب با خبرنگاران دشمن است؟
مهدی امیدی
از منظر رسانهای ترور خانم داریا دوگین خبرنگار شبکه خبری آر تی روسیه دارای نکات مهمی است که اگر در سطح جهانی به آن توجه نشود ممکن است باز هم شاهد به قتل رسیدن خبرنگاران و کنشگران عرصه رسانه باشیم؛
داریا دوگین خبرنگار شبکه خبری آر تی روسیه که در فهرست ترور فاشیستهای اوکراینی قرار داشت دقیقا به روش موساد با انفجار بمب در خودروی پدرش پروفسور الکساندر دوگین کشته شد. این ترور آشکار و انزجارآور توسط کشورهای غربی هرگز محکوم نشد. کسی از حامیان حقوق زنان یا مدافعان آزادی بیان و البته حقوق بشر دولت اوکراین را محکوم نکرد و حتی «رسانههای جریان اصلی غرب» عنوان ترور را برای این قتل عمدی که با اهداف سیاسی انجام شد به کار نبردند و بیشتر به کشته شدن یا به قتل رسیدن در انفجار بسنده کردند. چرا که از منظر کشورهای غربی فقط جان اشخاصی اهمیت دارد که در خدمت غرب باشند.
کمی به عقب بازگردیم؛ «جانی میلر» خبرنگار و مستندساز شبکه پرس تی وی که برای گزارش تحولات جنگ اوکراین به این کشور سفر کرده بود حدود دو ماه قبل توسط گردان آزوف یا همان نئونازیهای وابسته به دولت اوکراین در معرض ترور دولتی قرار داشت. وی زمانی متوجه خطر جدی علیه جان خود شد که در حال جستوجوی سایتهای متعلق به فاشیستهای اوکراینی متوجه نام خود در فهرستی شد که قرار است ترور شوند و البته برخی از آن خبرنگاران هم به قتل رسیده بودند. میلر این مسئله را رسانهای کرد و جهان برای اولین بار از طریق شبکه ایرانی پرس تی وی متوجه شد دولت اوکراین به صورت رسمی خبرنگاران را ترور میکند و همچنان به این جنایت آشکار ادامه میدهد. مدتی گذشت و متاسفانه صحت ادعای خبرنگار پرس تیوی به نحو غمانگیزی اثبات شد.
بخش بدتر ماجرا اینجا بود که جانی میلر با کمی جستوجو توانست خبرنگاران دیگری آن هم از کشورهای غربی بیابد که به دنبال کشف حقیقت بحران اوکراین به آن کشور رفته بودند و با بررسی شواهد و گفتوگو با بستگان قربانیان اتفاقاتی که در 8 سال گذشته در استانهای دونتسک و لوهانسک روی داده بود متوجه کشتارها و شکنجههای مردم روس تبار شرق اوکراین شدند و یافتههای خود را از طریق ژورنالیسم تحقیقی به دست آمده بود در رسانهها یا کانالهای شخصی خود در شبکههای اجتماعی منتشر کردند. اسم این خبرنگاران تحقیقی هم در فهرست وجود دارد که قرار است توسط نئونازیها ترور شوند.
خبرنگارانی که در اوکراین حوادث دست اول از نبردهای طرفین را با صحت و درستی مخابره میکنند به همین سرنوشتها تهدید میشوند.
دو خبرنگار آزاد آلمانی بودند که دقیقا به همین روش به مرگ تهدید شده بودند. آنها هم مانند
جانی میلر به این نتیجه رسیده بودند که نئونازیهای اوکراینی به عمد مناطق مسکونی اوکراین را گلوله باران میکنند تا در رسانهها روسیه مقصر تلفات غیرنظامیان شود و این جدای از گلوله باران مرکز شهر دونتسک است که بارها انجام شده و هر بار حوادث خونینی روی داده است.
کدام مکتب جهانی دشمن خبرنگاران است
حال این پرسش بنیادین مطرح است که کدام مکتب سیاسی و فکری در جهان دشمن خبرنگاران است و مانع جریان آزاد رسانههای حقیقت گرا میشود؟ هواداران کدام مکتب داریا دوگین را در روسیه، شیرین ابوعاقله را در سرزمینهای فلسطینی، جمال خاشقچی را در ترکیه، و صدها خبرنگار مظلوم دیگر را در یمن، لبنان، عراق، اوکراین و آفریقا به صورت عمد به قتل رساندند؟ سؤال دیگر اینکه کدام جریان تمامیت خواه با ترور منجر به قتل سرنا شیم در ترکیه، مایا ناصر در سوریه و حبیب الله حسینزاده در افغانستان تلاش کرده است تا صدای شبکه پرس تی وی را ساکت کند؟
پاسخ همه این پرسشها «لیبرال دموکراسی» غرب است اما چرا دولتهایی که مدعی «آزادی بیان» هستند این چنین خبرنگاران را ترور میکنند و در عین حال از «مبارزه با تروریسم» هم سخن میگویند؟ دولتهای غربی در عمل از ترور شدن خبرنگارانی که در خدمت آنها نیستند استقبال هم میکنند و اوج این رویکرد را در حمایت مستمر اروپا و آمریکا از رژیمهای ریاض و تلآویو میتوان دید.
رژیم صهیونیستی در داخل فلسطین اشغالی به سهولت خبرنگاران فلسطینی را با گلوله مستقیم ترور میکند و آب هم از آب تکان نمیخورد. در همان هفتهای که شیرین ابوعاقله در جنین کشته شد دو خبرنگار دیگر فلسطینی هم توسط صهیونیستها ترور شدند اما چون آنها مانند خانم ابوعاقله تابعیت آمریکایی نداشتند برای آنها سروصدا به راه نیافتاد.
دقیقا همین وضعیت را دولت سعودی در داخل عربستان، بحرین و یمن انجام میدهد و خبرنگارانی که جنایات این رژیم را مخابره میکنند ترور میکند. باز هم این جدای از تکه تکه کردن خاشقجی با اره به دستور بن سلمان است.
به اوکراین بازگردیم؛ ترور منجر به قتل خانم دوگین نشان داد خبرنگارانی که در رسانههای غیر غربی فعالیت میکنند یک هدف متحرک برای لیبرال دموکراسی هستند که به اسم آزادی بیان و حقوق بشر قربانی تروریسم دولتی میشوند.