عبدالباری عطوان در رای‌الیوم می‌نویسد: اکثر نشانه‌های نمایان شده حکایت از آن دارد که احتمال امضای توافق هسته‌ای ایران و آمریکا بیش از پیش دور از دسترس قرار گرفته است.
نویسنده می‌افزاید: ایران دیگر فقط یک کشور در آستانه هسته‌ای شدن نیست بلکه پا را از این نیز فراتر گذاشته است و در بازی کسب فرصت که در آن مهارت دارد، برنده میدان است و در آن به برتری دست یافته و توانست به جایگاه کنونی خود دست یابد. از زمان روی کار آمدن ابراهیم رئیسی شخصیت نزدیک به رهبر ارشد نظام، کاملا روشن است که ایران حاضر نیست با رئیس‌جمهوری که از عمر دولت وی فقط دو سال باقی مانده (بایدن) شرط‌بندی کند، آن هم رئیس‌جمهوری که حزب متبوع وی در انتخابات میان دوره‌ای اکثر کرسی‌های خود را از دست خواهد داد و ایران نیز بخش عمده آثار منفی تحریم‌های آمریکا را پشت سر گذاشته است و هم‌اکنون در اثر جنگ اوکراین و توافقنامه اوپک‌پلاس روزانه بیش از دو میلیون بشکه نفت صادر می‌کند آن هم با دو برابر قیمت در مقایسه با بشکه‌هایی که دو سال پیش صادر می‌کرد.»