اواخر جنگ بود و شرایط خلیج‌فارس برای ایران ناامن. رژیم بعث عراق به پشتوانه آمریکایی‌ها یکه تاز خلیج‌فارس شده بود و سکوهای نفتی ما را می‌زد. این موضوع را به امام(ره) اطلاع دادند و امام فرمود:

- اگر من بودم می‌زدم

 نادر و همرزمانش پیام امام را شنیدند. دو روز بعد حفره بزرگی در جداره نفتکش بریجستون آمریکایی به‌وجود آمد. نادر و همرزمانش به دیدار امام رفتند و امام پیشانی نادر را به پاس زحماتش بوسید. آمریکایی‌ها از او و یارانش کینه‌ها داشتند و 16 مهر محل تلاقی این کینه و شجاعت این مرد دریا بود. در حالی‌که سینه و قلبش را میخ کوبی کرده بودند و بوسه گاه پیرجماران را هدف گلوله‌، نادر مهدوی آسمانی شد.