در این‌باره روزنامه آرمان در تیتری با عنوان «لزوم کاهش انتظارات از برجام احیاشده»، از قول دیاکو حسینی نوشت: بعد از بازگشت به برجام شاید بایدن هم از برجام خارج شود.
تحريم‌هاي اوليه موثر بوده و هستند و دامنه آنها در طول زمان افزايش هم پيدا کرده و بيشتر شده است. مي‌توان دامنه تحريم‌هاي اوليه را هم کم کرد اما در شرايطي که اين آمادگي نزد طرفين براي مذاکره فارغ از پرونده هسته‌اي در زمينه نگراني‌هاي مشترک وجود داشته باشد. مشخص نيست امکان رسيدن به نتيجه مشترک وجود داشته باشد اما مي‌توان اين مسير را رفت تا نگراني‌هاي دو طرف به اشتراک گذاشته شود و راه‌حل‌هاي احتمالي بررسي تا برخي نگراني‌ها رفع شود در ازاي آن تحريم‌ها مرتبط با آن حوزه هم رفع شود. البته اين مورد راه طولاني‌اي است و مستلزم اراده دو طرف است که در حال حاضر وجود ندارد. بنابراين با توجه به اين واقعيت انتظارات از برجام بايد در اندازه همان برجام باشد.
وی می‌افزاید: به علت دوقطبي‌ها و تغييرات احتمالي در ساختار قدرت در آمريکا، اين احتمال وجود دارد که عمر برجام احيا شده هم بسيار کمتر از گذشته باشد. در اين صورت برجام آن‌قدر هم که از سال 94 تا 97 براي ايران بازدهي اقتصادي داشت، به همان مقدار هم نمي‌تواند در اين دولت بازدهي داشته باشد. از اين رو کاهش انتظارات از برجام احيا شده بسيار مهم است. البته مي‌شود عمر برجام احياشده را تقويت کرد به شرط آنکه اراده‌اي در تهران و واشنگتن در اين ارتباط وجود داشته باشد تا موضوعات فراتر از هسته‌اي مورد گفت و گو قرار گيرد. اين موارد اين شانس را به برجام خواهد داد که عمر طولاني‌تري داشته باشد.
حسینی در عین حال گفت: قطعنامه 2231 در شوراي امنيت به تصويب رسيد و از حمايت از برجام لازم‌الاجرا بود. اما زماني که آمريکا از برجـام خارج شد نسبت بـــه همين قطعنامه اهميتي قائل نبود و ساير کشورها هم به خاطر وجود اين قطعنامه بـــه تحریم‌هاي ايالات متحده بي‌اعتنايي نشان ندادند. تجربه برجام در اين ارتباط وجود دارد آمريکا حتي به قطعنامه‌هاي شـوراي امنيت بي‌اعتنايي کرد. آمريکايي‌ها بارها و بارها در امور مختلف دست به اين اقدام زده‌اند و در ارتباط با برجام هم اين کار را کردند و در آينده هم باز دست به اين اقدامات خواهند زد. کشورهايي که قدرتمندتر هستند و بنيان مالي قوي دارند، تخلفات بيشتري در امور بين‌المللي دارند و هزينه کمتري هم پرداخت مي کنند. اين مورد ماهيت و سرشت قدرت در جهان است. بنابر اين نمي‌توان قدرت‌هاي بزرگ را وادار به ماندن در
توافقي کرد.
از سوی دیگر علی ربیعی ضمن یادداشتی در روزنامه اعتماد خاطرنشان کرد: این تصور که صرفا امضای برجام همه مسائل کشور را بهبود خواهد بخشید تصور نادرستی است. این دامی است که نباید در آن گرفتار شد. به تعبیری برجام برداشتن مانع برای حرکت رو به جلویی است که تمهیدات و سیاست‌گذاری‌های درست و کارآمدی‌های اجرایی را می‌طلبد. بنابراین آماده ساختن نظام بانکی، حل مسئله FATF ایجاد ظرفیت‌پذیری جذب سرمایه، تقویت بخش خصوصی و مواردی از این دست ضروری است.
وی افزود: نباید به توقعات فزاینده دامن زد در غیر این صورت اقدامات توده‌ستایانه ناشی از درآمدهای ارزی در ظرف مدت دو سال نه‌تنها آثار کوتاه‌مدت اقتصادی را خواهد زدود، خود تبدیل به عاملی برای تشدید نارسایی‌های اقتصادی- اجتماعی از قبیل تورم، افزایش نقدینگی، فساد مالی و اداری و... خواهد شد.