توصیههای وزارت بهداشت درباره آبله میمونی پس از شناسایی اولین مبتلا در کشور
رئیساداره بیماریهای قابل انتقال بین انسان و حیوان وزارت بهداشت گفت: در بیشتر موارد، علائم آبله میمونی به خودی خود در عرض چند هفته از بین میرود، اما در برخی افراد میتواند منجر به عوارض جدی و حتی مرگ شود.
بهزاد امیری در گفتوگو با ایسنا، با اشاره به اینکه آبله میمونی یک بیماری است که توسط ویروس آبله میمونی ایجاد میشود، اظهارداشت: این بیماری بین انسان و حیوان مشترک است، به این معنی که میتواند از حیوانات به انسان سرایت کند و همچنین از فردی به فرد دیگر منتقل شود. علت انتخاب نام آبله میمونی برای این بیماری این است که اولین بار در سال ۱۹۵۸ میلادی در میان میمونهایی که برای تحقیقات و پژوهش نگهداری میشدند، شناسایی شد. سپس برای اولین بار در سال ۱۹۷۰ در انسانها نیز شناسایی شد.
امیری درباره علائم آبله میمونی، توضیح داد: علائم معمولا شامل تب، سردرد شدید، دردهای عضلانی، کمردرد، ضعف، تورم غدد لنفاوی و بثورات پوستی است. بثورات پوستی معمولا در عرض یک تا سه روز پس از شروع تب آشکار میشوند. تاولها ممکن است صاف یا کمی برجسته بوده و با مایع شفاف یا زرد پر شده و سپس پوسته، پوسته و خشک شده و بریزند. تعداد تاولها در یک فرد میتواند از چند عدد تا چند هزار متغیر باشد. بثورات روی صورت، کف دستها و کف پا، دهان،اندام تناسلی و چشم بروز میکند.
وی تاکید کرد: بهبودی علائم معمولا بین دو تا چهار هفته طول میکشد و در اکثر موارد بدون درمان خود به خود از بین میروند.
رئیساداره بیماریهای قابل انتقال بین انسان و حیوان وزارت بهداشت در پاسخ به این سؤال که آیا مبتلایان به آبله میمونی ممکن است بر اثر ابتلا به بیماری جان خود را از دست بدهند؟، بیان داشت: در بیشتر موارد، علائم آبله میمونی به خودی خود در عرض چند هفته از بین میرود، اما در برخی افراد میتواند منجر به عوارض جدی و حتی مرگ شود. نوزادان، کودکان و افراد مبتلا به نقص ایمنی زمینهای ممکن است در معرض خطر علائم جدیتر و مرگ ناشی از آبله میمونی باشند. در کشورهای بومی (آفریقای مرکزی و غربی) حدود ۳ تا ۶ درصد مرگ در مبتلایان گزارش شده است که اغلب در کودکان یا افرادی بوده است که دچار بیماریهای زمینهای دیگری بودهاند. عوارض موارد شدید آبله میمونی شامل عفونتهای پوستی، عفونت ریه، التهاب مغزی و عفونتهای چشمی است که میتواند منجر به از دست دادن بینایی شود.
امیری درباره راههای انتقال بیماری آبله میمونی به انسان، گفت: یکی از راهها انتقال از انسان به انسان از طریق تماس مستقیم با ضایعات پوستی عفونی یا مخاطی است. تماس نزدیک پوستی بین افراد، از جمله در حین رابطه جنسی و... نیز جزو راههای انتقال است.
وی افزود: انتقال از راههای دیگر شامل قطرات و ترشحات تنفسی و احتمالاً آئروسلهای(ذرات معلق در هوا) کوتاه برد که نیاز به تماس نزدیک طولانی مدت دارند، انتقال حین بارداری از طریق جفت از مادر به جنین یا حین زایمان و یا با تماس نزدیک پس از زایمان از مادر به نوزاد هم ممکن است اتفاق افتد.
رئیساداره بیماریهای قابل انتقال بین انسان و حیوان درباره انتقال ویروس از محیط آلوده به انسان، اظهار داشت: تماس با مواد یا اشیایی که در تماس با ترشحات عفونی بیماران آلوده به ویروس شده است نظیر لباس یا ملافههای آلوده، بانداژ و پانسمان آلوده و ظروف آلوده شامل این انتقال از محیط آلوده میشود.
امیری با اشاره به موارد انتقال از حیوان به انسان از طریق تماس مستقیم و غیر مستقیم، گفت: تماس مستقیم با خون، مایعات بدن، یا ضایعات پوستی یا مخاطی حیوانات آلوده، خوردن گوشت خام و یا کاملا پخته نشده و سایر محصولات حیوانات آلوده، گاز گرفتن یا چنگ زدن و ایجاد خراش توسط حیوانات آلوده، استفاده از محصولات ساخته شده از حیوانات آلوده و لمس و یا حمل حیوانات آلوده یا مرده از عوامل انتقال حیوان به انسان است.
گفتنی است، روز سه شنبه اولین مورد بیمار مبتلا به آبله میمونی که خانمی 34 ساله در اهواز بود شناسایی شد که به گفته رئیسمرکز بهداشت خوزستان، وضعیت عمومی وی مناسب است و مشکل خاصی ندارد.