گلایه امام حسین(ع) از مردم زمانه خود(حکایت خوبان)
امام حسین(ع) در مسیر کربلا، ضمن خطبه کوتاهی فرمودند: همانا دنیا دگرگون و ناسازگار و ناآشنا گردیده، و نیکیها و خوبیهایش پشت کرده است و از آن جز مقدار ناچیزی همچون تهمانده ظروف غذا باقی نمانده است و آن نیز زندگی پستی همچون چراگاهی سخت و پرخطر است. آیا نمیبینی که به حق عمل نمیکنند و از باطل دست نمیکشند؟! در چنین شرایطی بر مومنان شایسته و سزاوار است که مشتاق دیدار پروردگار و شیفته شهادت و لقای خدای خود باشند و من نیز مرگ را جز سعادت و شهادت و زندگی با ستمگران را جز ننگ و خواری نمیبینم. به راستی که بیشتر مرم بندگان دنیا، و زرخرید مال و ثروت هستند و دین و دیانت بر سر زبان و لقلقه لسان آنها است و دین و دیانت را تا زمانی میخواهند که امر معاش و دنیای آنان به وسیله آن تامین گردد. اما وقتی که به بلا و امتحان در دین، مورد آزمایش قرار میگیرند دینداران حقیقی بسیار اندک هستند! (1)
____________
1- بحارالانوار، ج 75، ص 116