نمره مردودی در قونیه و پاسخگو نبودن رئیس فدراسیون/ناکامی، بهانه‌جویی و حاشیه‌هایی که تمامی ندارد
دوومیدانی یکی از رشته‌هایی بود که بیشترین نفرات اعزامی به بازی‌های کشورهای اسلامی را داشت، اما با وجود این تعداد بالای نفرات اعزامی، مدال‌های بسیار کمی در این رشته بدست آمد و ورزشکاران این رشته هرگز نتوانستند انتظارات را برآورده کنند.
16 نفر در لیست اعزام
در حالی که مسئولان فدراسیون دوومیدانی اصرار داشتند که باید نفرات بیشتری در کاروان اعزامی به قونیه داشته باشند، اما در نهایت با قرار گرفتن نام 16 ورزشکار از این رشته در لیست موافقت شد. ریحانه مبینی (پرش طول)، فرزانه فصیحی (100 متر)مهسا میرزا طبیبی (پرش با نیزه)، دستار بندان (800 متر)، احسان حدادی (پرتاب دیسک)، حسن تفتیان (100 متر)، مهدی پیرجهان (400 متر با مانع)، علی فتحی‌گنجی (پرتاب نیزه)، حسین رسولی (پرتاب دیسک)، مهدی صابری (پرتاب وزنه)، سید امیر زمان‌پور (5 هزار متر)، رضا مقدم (پرتاب چکش)، مسعود کامران (110 متر با مانع)، حمیدرضا کیا (پرش سه‌گام)، محمد حسین ابارقی (200 متر) و مرتضی ناظمی (پرتاب وزنه) 16 دوومیدانی‌کاری بودند که به این رقابت‌ها اعزام شدند.
دو مدال، حاصل تلاش رشته‌ای که مدعیان زیادی داشت
در بین 16 دوومیدانی‌کار اعزامی به ترکیه، فقط 2 نفر موفق به مدال شدند که سهم آنها نیز طلا نبود. فرزانه فصیحی در 100 متر بانوان به مدال نقره و علی فتحی گنجی نیز در پرتاب نیزه به مدال برنز رسید. این دو مدال یعنی اینکه فقط 12.5 درصد از نفرات اعزامی مدال گرفتند که قطعاً آمار بدی است و هیچ‌کس آن را تایید نمی‌کند.
در زیر نگاهی به عملکرد نفرات اعزامی می‌اندازیم:
*علی فتحی گنجی: پرتاب نیزه- رکورد 71.28 متر- رتبه سوم
* احسان حدادی: پرتاب دیسک- رکورد 59.46 متر- رتبه پنجم
* حسین رسولی: پرتاب دیسک- رکورد 54.83 متر- رتبه نهم
* محمدحسین ابارقی: دوی 200 متر- رکورد 20.93 ثانیه در فینال- رتبه پنجم
* رضا مقدم: پرتاب چکش- 3 خطا در فینال- بدون رتبه
* مهسا میرزاطبیبی: پرش با نیزه- رکورد 3.70 متر- رتبه چهارم
* مسعود کامران: دوی 110 متر با مانع- رکورد 13.74 متر- رتبه پنجم
* فرزانه فصیحی: دوی 100 متر- رکورد 11.12 ثانیه- رتبه دوم و شکستن رکورد ملی
*حسن تفتیان: دوی 100 متر- رکورد 10.02 ثانیه- رتبه پنجم و شکستن رکورد ملی
* محمدحسین ابارقی: دوی 100 متر- رکورد 10.35 متر در نیمه نهایی و عدم راهیابی به فینال
* تکتم دستاربندان: دوی 800 متر- رکورد 2:11.66 دقیقه- رتبه ششم
*مهدی پیرجهان: دوی 400 متر با مانع- رکورد 49.35 ثانیه- رتبه چهارم
*حمیدرضا کیا: پرش سه‌گام- رکورد 16.07 متر- رتبه چهارم
*ریحانه مبینی: پرش طول- رکورد 5.54 متر- رتبه یازدهم
* مرتضی ناظمی: پرتاب وزنه- رکورد 18.98 متر- رتبه چهارم
*مهدی صابری: پرتاب وزنه- رکورد 18.69 متر- رتبه ششم
* سید امیر زمان‌پور:دوی 1500 متر- رکورد 4:02.44 دقیقه- رتبه نهم
حدادی، عجین شده با ناکامی
پیش از اعزام به قونیه، همه کارشناسان از کسب مدال توسط احسان حدادی مطمئن بودند و حتی برخی عنوان می‌کردند که رنگ مدال طلا خواهد بود. حدادی که طی سال‌های اخیر رکوردهای ضعیفی را به ثبت رسانده و البته همواره از امکانات خوبی بهره برده است، با رکورد 59.46 متر به رتبه‌ای بهتر از پنجم دست نیافت و شانس کسب یک مدال دیگر را از دست داد.
حدادی در چند سال اخیر تلاش کرده با مصاحبه‌هایش، شرایط را طوری جلوه بدهد که مشکلی وجود ندارد و می‌تواند باز هم موفق باشد. او چندی قبل عنوان کرده بود که به فکر کسب پنجمین طلایش در بازی‌های آسیایی است، غافل از اینکه حتی دستش به مدال بازی‌های کشورهای اسلامی هم نمی‌رسد. این ناکامی‌ها البته باعث نمی‌شود که او دست از ادعایش بردارد. همین سه ماه قبل در مصاحبه‌ای عنوان کرد «از سال 2008 فقط بیست میلیون دلار ضرر از تبلیغات داشتم، چون ایران تحریم بوده است و من عاشق ایران هستم». این صحبت‌ها چنان از سوی یک ورزشکار مطرح می‌شود که گویی بر سر کشور منت می‌گذارد و توجه مسئولان باید به او بیش از این باشد. نکته دیگر اینکه حدادی پس از حضور در مسابقات جام امام رضا(ع) مدعی شده بود که توانایی پرتاب 63 متری را هم دارد، اما در مهم‌ترین رویداد پیش‌رو حتی به 60 هم نرسید. پس از رقابت روز پنج‌شنبه در قونیه، جملاتی از سوی حدادی رسانه‌ای شد که مشابه صحبت‌های قبلی این ورزشکار بود، یعنی همان بهانه‌جویی‌های همیشگی و همان وعده‌های قبلی. او عنوان کرد «بدنم آماده بود و فکر می‌کردم بهتر پرتاب می‌کنم اما به خاطر بادی که می‌آمد اصلا نتوانستم درست پرتاب کنم و دیسک برمی‌گشت. این‌جا فضا باز است و کاملا مشخص است که با استادیوم‌های دوومیدانی تفاوت دارد و کناره‌های استادیوم بالا نیست. انتظارات به حق است چون من مدال المپیک دارم! خودم هم انتظار بیشتری داشتم اما وقتی از در هتل بیرون آمدیم من گفتم که با این باد کارم سخت‌تر است. در این شرایط پرتابگر هرچقدر آماتور باشد راحت‌تر پرتاب می‌کند، اما شاید من هم می‌توانستم بهتر از این وضعیت استفاده کنم.» این صحبت‌ها اصلاً عجیب نبود، چون علاقه‌مندان به ورزش تقریباً عادت کرده‌اند که چنین حرف‌هایی را پس از ناکامی حدادی از او بشنوند. ای‌کاش حدادی یک بار با همه رو راست باشد و واقعیت‌ها را بگوید تا حداقل انتظارات از این ورزشکار که در سال‌های قبل مدال‌آور بود، پایین بیاید و مسئولان هم تکلیف خودشان را در نوع هزینه کردن برای او بدانند.
نمره مردودی برای دوومیدانی در قونیه
به جز دو مدال نقره و برنز و ثبت دو رکورد ملی، چیزی از دوومیدانی در قونیه مشاهده نشد. بیشتر ورزشکاران حتی نتوانستند رکورد شخصی‌شان را جابه‌جا کنند و این نشان دهنده عملکرد متزلزل آنها بود. با توجه به رکوردها و نتایج ثبت شده، باید یک بررسی دقیق و کامل صورت بگیرد تا واقعیت‌های این رشته مشخص شود و مسئولان ورزش نیز وضعیت دوومیدانی را در فاصله تقریباً یک سال تا بازی‌های آسیایی بدانند.
حاشیه، بالاتر از متن در دوومیدانی
یکی از اتفاقاتی که در دوومیدانی وجود دارد، حاشیه‌های فراوان این رشته است. ماجرای کرونایی بودن دبیر فدراسیون در آستانه اعزام به قونیه و حاشیه‌های رخ داده برای او در ترکیه، باعث متشنج شدن اوضاع شد. باید به این مسئله، موضوع اسکان حدادی در خارج از دهکده ورزشکاران را نیز اضافه کرد. هر چند که گفته می‌شود حدادی با هزینه شخصی هتل گرفته است. در همین باره شنیده می‌شود که فدراسیون نیز در تامین هزینه هتل نقش داشته، البته هنوز این مسئله تایید یا تکذیب نشده است. در روزهایی که ورزش ایران درگیر بازی‌های کشورهای اسلامی است، رشته دوومیدانی با حاشیه و عملکرد ضعیف ورزشکاران که برگرفته از عملکرد مدیران است، دست و پنجه نرم می‌کند و ظاهراً نقطه پایانی هم برایش وجود ندارد.