دغدغه‌های ایران رفع نشده اما زودتر توافق کنیم(!)(خبر ویژه)
نماینده سابق مجلس در اظهاراتی متناقض، هم ادعا کرد «تهران می‌توانست ۱۵ ماه قبل توافق بهتری را انجام دهد» و هم اذعان کرد که تاکنون دغدغه‌های ایران برای احیای برجام، مرتفع نشده است.
حشمت‌الله فلاحت‌پیشه رئیس‌اسبق کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی، از افراد قاصر و مقصر در تایید برجام در مجلس نهم برخلاف هشدار‌های تخصصی کمیسیون ویژه رسیدگی به برجام است. او در گفت‌و‌گو با سایت «انتخاب» اظهار داشت: «واقعیت این است که مواضع طرف‌های مذاکره خیلی به هم نزدیک شده است. اختلافاتی که باقی‌مانده در مقابل اختلافات حل شده به‌گونه‌ای نیستند که غیرقابل حل باشند. یعنی مهم‌ترین بحثی که باقی مانده، بحث نظارت‌های پادمانی درباره سه سایتی است که آژانس در گذشته در موردش ابهامات و سؤالاتی را مطرح کرده بود. طبیعتا ایران چون تجربه سال 94 را دارد، که اولین کاری که صورت گرفت، بستن PMD یا پرونده ابعاد نظامی احتمالی بود برای اینکه پرونده از ذیل فصل هفتم خارج و دیگر واردش نشود.»
وی ادامه داد: «الان برای ایران دو دغدغه مطرح است؛ دغدغه اصلی و اول ایران این بود که تضمین‌هایی از سوی آمریکا داده شود که اگر توافقی شکل گیرد، عملا دولت بایدن مانع اخلال در این توافقات شود. هر چند من فکر می‌کنم که به‌گونه‌ای آمریکایی‌ها پذیرفته‌اند که برخی از دغدغه‌های اصلی ایران را رفع کند. گرچه معتقدم که ایران می‌توانست 15 ماه قبل توافق بهتری را انجام دهد اما الان هم هرچه زودتر توافق صورت گیرد، در راستای منافع کشور است.»
وی درخصوص دومین دغدغه ایران گفت: «دغدغه دوم، مسئله پادمانی است. اگر یک توافقی مشابه PMD در سال 1394 شکل نگیرد، ایران در آینده با
دو مکانیسم ماشه مواجه خواهد بود؛ یک مکانیسم ماشه‌ای که بر اساس مواد 11 تا 13 قطعنامه 2231 ناظر بر برجام و یک پرونده جدیدی که حفظ پرونده ایران در آژانس است. حتی اگر برجام هم احیا شود این احتمال وجود دارد که شورای حکام، پرونده ایران را به شورای امنیت بفرستد. این بدان معناست که پرونده باز مانده است.»
وی گفت: به شخصه مهم‌ترین دغدغه را دغدغه پادمانی نمی‌دانم بلکه مهم‌ترینش، پایداری احیای برجام است. همان‌طور که قبلا هم مشخص شد، چون برجام دیر امضا شد، خیلی زود هم توسط ترامپ ریشه‌کن شد. معتقدم که این گذر زمان است که به تعهدات بین‌المللی ریشه و توان می‌بخشد. 15 ماه فرصت برای طرفین از دست رفت و الان امیدوارم که یک توافق عملی ایجاد کنند. اگر این توافق به گونه‌ای شکل گیرد که در زمینه اجرا با بازی سیاسی همراه نشود، خیلی زود تبدیل به یک توافق محکم می‌شود.»
رئیس‌کمیسیون امنیت ملی در مجلس دهم افزود: «در برجام زمان اوباما دیدیم که در اتاق‌های وزارت خزانه‌داری آمریکا، عملا با برخی موانع مواجه شد و ترامپ آن را ریشه‌کن کرد. الان اگر این عزم سیاسی وجود داشته باشد که ایران بهره اقتصادی‌اش را ببرد و قراردادهایش را به مرحله اجرا برساند، در گام اول دست‌کم می‌تواند بیش از یک صد میلیارد یورو قرارداد داشته باشد. معنای این مهم این است که حتی اگر دولت جدیدی در آمریکا روی کار بیاید، نمی‌تواند برجام را به راحتی ریشه‌کن کند و ایران هم به نتایج لازم رسیده است
وی گفت: دو موضوع برای ایران باید مشخص شود؛ موضوع اول و مهم‌تر این است که تعهدات آمریکا تبدیل به یک سری تعهدات واقعی و عملیاتی شود و ایران بهره اقتصادی لازم را در ازای تعدیل، تاخیر و کنار گذاشتن برخی از تاسیسات هسته‌ای خود و همچنین صدور بخش عمده سوخت بالای 5 درصد و حتی
5 درصد را ببرد. این یک موضوع است که در متنی که در اختیار شورای امنیت ملی قرار می‌گیرد، شورا باید این قسمت را یک ارزیابی عملیاتی کنند که آیا قابلیت عملی شدن را دارد یا خیر. موضوع دوم این است که هیچ اطلاعاتی، از جمله اطلاعات پادمانی، باقی‌نماند. معتقدم که خود آمریکایی‌ها هم می‌دانند که ایران بدون اصلاح، این متن را نمی‌پذیرد.
سخنان این نماینده سابق مجلس به روشنی، سند محکومیت وی و طیف متبوع او، چه درباره تنظیم نامتوازن و نامعتبر برجام، و چه در فضا‌‌سازی چند ماه اخیر برای توافق هرچه سریع‌تر و به هر قیمت است.
اگر پرونده پی‌ام‌دی همچنان برخلاف وعده دولت روحانی گشوده مانده و بهانه اتهام‌افکنی است و اگر در دوره پسابرجام و در دوره اوباما امکان سرمایه‌گذاری خارجی در ایران -به خاطر ابقای سایه تهدید و تحریم- فراهم نشد، و اگر تحریم‌ها به جای لغو شدن و کاهش، دو برابر شد، همگی نشان می‌دهد برجام یک کلاهبرداری آشکار بوده است. با این وجود نماینده مقصر در ماجرای برجام و هم‌طیفان او چرا مجددا اصرار دارند برجام بدون تعیین تکلیف موضوع لغو موثر و پایدار تحریم‌ها، ارائه تضمین معتبر و بسته شدن قطعی پرونده موسوم به پی ام دی،
احیا شود؟!