هدف واقعی و هدف مسخ‌شده در اقامه عزاداری برای امام حسین(ع)
در توصیه ائمه(ع) به اقامه عزاداری بر امام حسین(ع) دو هدف متصور است:
يك هدف واقعى است و يك هدف مسخ شده؛
هدف مسخ شده این است که بگوییم اين توصیه فقط به‌خاطر اين است كه تسلّى خاطرى براى حضرت زهرا(س) باشد. ايشان با اينكه در بهشت هستند، با اينكه همراه فرزند بزرگوارشان هستند و خود امام حسين هم در روز اول فرمود: «وَ ما اوْلَهَنى الى اسْلافى اشْتِياقَ يَعْقوبَ الى يوسُفَ» (لهوف، ص 126 و بحارالانوار، ج 46، صص 366 و 367)؛ من آرزو دارم كشته شوم چون به پدرم، به جدم و به مادرم ملحق مى‌شوم؛ با اينكه امام حسين ملحق به مادرش هست، مع ذلك حضرت زهرا در بهشت نشسته دائماً بی‌تابى مىكند و ما مردم بى‌سر و پا بايد بياييم يك مقدار گريه كنيم كه حضرت زهرا تسلى خاطر پيدا كند.
آيا شما توهينى بالاتر از اين براى حضرت زهرا پيدا می‌كنيد؟
هدف مسخ شده دیگر این است که گفتند [علت دستور ائمه(ع)] چيز ديگرى است.
امام حسين بى تقصير در كربلا به دست يك عده مردم تجاوزكار كشته شد، پس اين تأثرآور است، بايد متأثر بود.
من هم قبول دارم، امام حسين بى‌تقصير كشته شد... اما همين؟
يك آدم بى‌تقصير به دست يك عده مردم متجاوز كشته شد؟
روزى هزار نفر آدم بى‌تقصير به دست آدم‌هاى باتقصير كشته مى‌شوند. روزى هزار نفر آدم در دنيا به اصطلاح نفله می‌شوند. تأثرآور هم هست، اما آيا اين نفله‌شدن‌ها ارزش دارد كه قرن‌هاى زياد، ده قرن، بيست قرن، سى قرن ادامه پيدا كند؟ دائماً ما بنشينيم و اظهار تأثر كنيم كه حيف! حسين بن على نفله شد! خونش هدر رفت؟!
تو نفله شدى بيچاره نادان! من و تو نفله هستيم، من و تو عمرمان هدر رفت.
هدف واقعی عاشورا
خير، ائمه بدین جهت توصيه كردند بايد عزاى حسين بن على زنده بماند، چون او يك مكتب به وجود آورد، می‌خواستند مكتبش زنده بماند؛
هدف این بود که آنچه در حسين بن على در اين حادثه عاشورا و در آن ابتلاء و مصيبت پيدا شد ازجلوه توحيد، از جلوه ايمان، از جلوه خداشناسى، از ايمان كامل به جهان ديگر، از رضا، از تسليم، از صبر، از استقامت، از مردانگى، از طمأنينه نفس، از ثبات، از عزت نفس، از كرامت نفس، از آزادى‌خواهى و آزادى‌طلبى و... زنده بماند.
[دستور آنها] براى اين است كه بلكه پرتوى از روح حسين بن على در روح ما و شما بتابد.
اگر اشكى كه ما براى او مى‌ريزيم در مسير هماهنگى روح ما باشد، روح ما پرواز كوچكى با روح حسينى بكند، ذره اى از همت او، ذره‌اى از غيرت او، ذره‌اى از حريّت او، ذره‌اى از ايمان او، ذره‌اى از تقواى او، ذره‌اى از توحيد او در ما بتابد و چنين اشكى از چشم ما جارى شود، آن اشك هرچه دلتان بخواهد قيمت دارد.
*مجموعه آثار استاد شهيد مطهرى(حماسه حسینی ج۱و۲))، ج۱۷، صص112-113
با تلخیص و ویرایش جزئی