آثار مستمر «حضور خدا» در زندگی انسان
قرآن مىگويد: خدا را وارد زندگىات كن؛ اگر خدا وارد زندگىات بشود همه چيز درست است ولى به شرط اينكه درست وارد زندگىات بشود: أَلَمْ تَرَ كَيْفَ ضَرَبَ اللَهُ مَثَلًا كَلِمَهًًْ طَيِّبَهًًْ كَشَجَرَهًٍْ طَيِّبَهًٍْ أَصْلُها ثابِتٌ وَ فَرْعُها فِي السَّماءِ تُؤْتِي أُكُلَها كُلَّ حِينٍ بِإِذْنِ رَبِّها؛ آیا ندیدی چگونه خداوند «کلمه طیبه»
(و گفتار پاکیزه) را به درخت پاکیزهای تشبیه کرده که ریشه آن (در زمین) ثابت، و شاخه آن در آسمان است؟ هر زمان میوه خود را به اذن پروردگارش میدهد.(ابراهیم /24)
اين آیه چقدر معنى مىدهد!
مىگويد [اى انسان] اين درخت (درخت توحید) را سالم نگه دار، آبيارى كن، نگذار ريشه اين درخت در وجودت بخشكد، نگذار آفات به ريشه اين درخت برسد. تو فقط وظيفه نگهبانى و باغبانى اين درخت را دارى، اگر اين درخت را نگه دارى، ميوههاى اجتماعى و اخلاقى خودش را براى هميشه و هر روز و هر ساعت به تو مىدهد.
استمرار انقلاب فرهنگى
قرآن به زبان خودش مىگويد: تُؤْتِي أُكُلَها كُلَّ حِينٍ بِإِذْنِ رَبِّها؛ یعنی اين درختى نيست كه فصلى باشد، يك فصل ميوه بدهد فصل ديگر نه؛ درختى نيست كه كهنه و از ريشه پوسيده شود. تو فقط بايد اين درخت را نگهبانى و باغبانى كنى. درختى است جاويد و هميشگى كه هميشه به تو ميوه مىدهد.
* مجموعه آثار استاد شهيد مطهرى، (خدا در زندگی انسان) ج30، ص: 325- با تلخیص و ویرایش جزئی