امام حسین(ع) در روز عاشورا پس از آنکه همه یاران و اصحاب و فرزندان آن حضرت به شهادت رسیدند، به تنهایی مشغول نبرد بود که ناگهان نگاهشان به لشکر انبوهی می‌افتد که به فرماندهی «شمر ابن ذی‌الجوشن» بین امام و خیمه‌های آن حضرت فاصله شده و قصد حمله به خیمه‌های خانواده امام را داشتند. حضرت با دیدن این صحنه به آنها فرمود: «ای پیروان آل ابی سفیان! اگر دین ندارید و از قیامت نمی‌هراسید، لااقل در دنیایتان آزاده باشید.(ادب انسانی) شمر گفت: حسین چه می‌گویی؟ امام فرمود: من با شما می‌جنگم و شما با من نبرد می‌کنید. این زنان گناهی ندارند. پس تا من زنده هستم از تعرض یاغیان خود به خانواده من جلوگیری کنید و به خیمه‌ها حمله نکنید؟! (1)
____________
1- بحارالانوار، ج 45، ص 51