امین‌الاسلام تهرانی
«امانوئل ماکرون»، رئیس‌جمهور فرانسه، از وقتی که به قدرت رسید سودای رهبری اروپا را هم در سر داشت‌، اما خیلی زود درگیر جنبش دامنه‌دار و ادامه‌دار جلیقه زردها در داخل شد؛ البته سلسله اعتراض‌های دیگری هم دامن‌گیر ماکرون شد تا ماکرونی که نگاهش به اروپا بود کم و بیش در مسائل داخلی خود درگیر باشد. ماکرونِ مدعی رهبری اروپا دوباره رئیس‌جمهور فرانسه شد‌، اما انتخابات پارلمانی که چند هفته بعد از انتخابات ریاست جمهوری برگزار شد‌، نشان داد که دور دوم ریاست جمهوری ماکرون دوره‌ای سخت‌تر خواهد بود. اما چرا؟ در انتخابات پارلمانی فرانسه اتحاد احزاب چپ و سبز از یک سو و حزب
راست افراطی از سوی دیگر به پیروزی چشمگیری دست یافتند. شکست ماکرون در کسب
اکثریت مطلق کرسی‌های پارلمان‌، تشکیل کابینه را برای او دشوار می‌کند.
بر اساس نتایج رسمی انتخابات پارلمانی روز یکشنبه ۱۹ ژوئن (29 خرداد) در فرانسه، ۲۴۵ کرسی از ۵۷۷ کرسی پارلمان به ائتلاف «با همدیگر» به رهبری امانوئل ماکرون تعلق گرفت و به این ترتیب برای اولین بار در ۳۰ سال گذشته یک رئیس‌جمهور فرانسه اکثریت مطلق را در پارلمان این کشور از دست داد. ائتلاف ماکرون برای حفظ اکثریت مطلق به کسب حداقل ۲۸۹ کرسی نیاز داشت. نتیجه این انتخابات ضربه بزرگی به او به شمار می‌رود. روزنامه لوموند درباره شکست ماکرون در به دست آوردن اکثریت مطلق‌، در حالی که برای دومین بار به ریاست جمهوری انتخاب شد‌، از روبه رو شدن او با خطر یک فلج سیاسی نوشت. ساختار حکومتی فرانسه یک نظام نیمه‌ریاستی- نیمه پارلمانی است‌، رئیس‌جمهوری به‌طور نسبی از استقلال و صلاحیت‌هایی در حوزه سیاست ‌خارجی و دفاعی برخوردار است‌، اما به هر حال باید در امور داخلی منتظر انتخاب نخست‌وزیر و کابینه توسط پارلمان باشد. ماکرون در دوره اول ریاست جمهوری خود تقریباً یک پارلمان همراه با دولت را تجربه کرد‌، ولی حالا با چالش‌های مهمی در مسیر تحقق برنامه‌های ملی خود مواجه است. نظام سیاسی فرانسه اکنون در معرض آزمونی سخت قرار گرفته و ممکن است با یک بن‌بست سیاسی مواجه شود. ماکرون برای پیشبرد سیاست‌ها و برنامه‌های خود باید به دنبال شرکائی در پارلمان فرانسه باشد. احزاب چپ و راست افراطی که پس از نتیجه انتخابات به میزان قابل توجهی قدر‌ت گرفته‌اند‌، احتمالا بر نفوذ بیشتر پافشاری خواهند کرد و مسیر مخالفت سختی را در پیش خواهند گرفت. احزاب محافظه‌کار می‌توانند به شریک احتمالی اردوگاه ماکرون تبدیل شوند‌، اما دارای کرسی‌های لازم نیستند. ماکرون که به رویکرد از بالا به پایین خود نسبت به قدرت شهره است باید برای جامه عمل پوشاندن به طرح‌هایش مبنی بر کاهش مالیات‌، دگرگون کردن سیستم رفاهی کشور‌، افزایش سن بازنشستگی و بازنگری اساسی در مزیت‌های کشوری به دنبال مصالحه‌های گسترده و ساخت ائتلاف و متحدان جدیدی در پارلمان باشد. برای نمونه از جمله برنامه‌های ماکرون افزایش سن بازنشستگی از ۶۲ به ۶۵ است که اکنون با مخالفت سخت ائتلاف «نوپ» روبه رو خواهد شد. ملانشون می‌خواهد سن بازنشستگی را از ۶۲ به ۶۰ کاهش دهد. دست رئیس‌جمهور برای انتخاب وزرا و تشکیل کابینه نیز باز نیست و باید وزرای جدیدی را وارد کابینه خود کند که بتوانند موافقت نوپ را جلب کنند. ائتلاف نوپ افزایش ۱۵ درصدی حداقل دستمزدها را نیز از جمله برنامه‌های خود اعلام کرده است.
ـــــــــــــــــــــ
* منابع در دفتر روزنامه موجود است.