سرمستی شهید مطهری
از دروس اخلاقی- عرفانی امام خمینی(ره)
... پس از مهاجرت به قم گمشده خود را در شخصيّتى ديگر يافتم... فكر مى‏كردم كه روح تشنه‏‌ام از سرچشمه زلال اين شخصيّت سيراب خواهد شد.
اگرچه در آغاز مهاجرت به قم هنوز از «مقدّمات» فارغ نشده بودم و شايستگى ورود در «معقولات» را نداشتم، امّا درس اخلاقى كه وسيله شخصيّت محبوبم در هر پنجشنبه و جمعه گفته مى‌‏شد و در حقيقت درس معارف و سير و سلوك بود نه اخلاق به مفهوم خشك علمى، مرا سرمست مى‏‌كرد...
بدون هيچ اغراق و مبالغه‌اى اين درس مرا آنچنان به وجد مى‌آورد كه تا دوشنبه و سه‌شنبه هفته بعد خودم را شديداً تحت تأثير آن مى‏‌يافتم.
بخش مهمّى از شخصيّت فكرى و روحى من در آن درس- و سپس در درس‌هاى ديگرى كه در طىّ دوازده سال از آن استاد الهى فرا گرفتم- انعقاد يافت و همواره خود را مديون او دانسته و مى‏‌دانم. راستى كه او «روح قدسى‏ الهى» بود.
*مجموعه‏ آثار استاد شهيد مطهرى(علل گرایش به مادی‌گری) ج‏1، ص 441 - با ویرایش جزئی