نهج‌البلاغه «غريب» و «تنها» در میان شیعیان
شيخ محمد عبده، مفتى اسبق مصر كه نهج‌البلاغه را با شرح مختصرى در مصر چاپ كرد و منتشر ساخت و براى اولين بار به توده مصرى معرفى كرد، مدعى است كه اصلًا نهج‌البلاغه را نمى‌‌شناخته و نسبت به آن آگاهى نداشته است، تا اينكه در يك حالت دورى از وطن اين كتاب را مطالعه مى كند و سخت در شگفت مى‌ماند؛ احساس مى كند كه به گنجينهاى گرانبها دست يافته است. همان وقت تصميم مىگيرد آن را چاپ كند و به توده عرب معرفى نمايد.
بيگانگى يك عالم سنى با نهج‌البلاغه چندان عجيب نيست.عجيب اين است كه نهج‌البلاغه در ديار خودش، در ميان شيعيان على، در حوزههاى علميه شيعه، «غريب» و «تنها» است، همچنانكه خود على غريب و تنهاست.
بديهى است كه اگر محتويات كتابى و يا انديشهها و احساسات و عواطف شخصى با دنياى روحى مردمى سازگار نباشد، اين كتاب و يا آن شخص عملًا تنها و بيگانه مى‌ماند، هرچند نامشان با هزاران تجليل و تعظيم برده شود.
ما طلاب بايد اعتراف كنيم كه با نهج‌البلاغه بيگانهايم؛ دنياى روحى اى كه براى خود ساختهايم دنياى ديگرى است غير از دنياى نهج‌البلاغه.
مجموعه آثار استاد شهيد مطهرى (سيرى در نهج‌البلاغه)ج۱۶، صص: ۳۴۷-۳۴۶- با ویرایش جزئی