سرویس ورزشی-

هیئت رئیسه فدراسیون فوتبال، دیروز تشکیل جلسه داد و به جز مهرداد سراجی، تمامی اعضا با وجود نظرات موافق و مخالف و اختلاف نظرهای موجود، در جلسه حاضر بودند. با این حال، تنها کسی که شعار ایستادن پای فوتبال را داده بود، از حضور در این جلسه امتناع کرد تا هیئت‌رئیسه را از رسمیت بیندازد.
در جلسه دیروز درباره موضوعات مختلفی از قبیل کمک 55 میلیاردی مجلس به فدراسیون فوتبال، مربی‌ای که با درخواست اسکوچیچ قرار است به کادر فنی اضافه شود، مطالبات سرمربی کروات تیم ملی، ادامه یا پایان کار کامرانی‌فر در سمت دبیرکلی فدراسیون و... صحبت شده که البته بدون هیچ مصوبه‌ای همراه بود.
از سوی دیگر احمدرضا براتی در گفت‌وگویی که با خبرنگاران پس از خروج از کمپ تیم‌های ملی داشته به برخی موضوعات از قبیل اینکه اعضای هیئت‌رئیسه او را در جریان برخی امور نظیر نامه‌های فیفا و کنفدراسیون فوتبال آسیا و انتخاب اعضای کمیته فنی قرار نداده‌اند، انتقاد داشته و تاکید کرده که پاسخ‌های آنها او را قانع نکرده است.
براتی در صحبت‌هایش همچنین عنوان داشت: من در گذشته عضو کمیته‌ای بودم که در دوره هیئت رئیسه قبلی از آن استعفا کردم که به دلخواه خودم بود و روی آن هستم. هیچ سهم خواهی وجود ندارد. من عضو هیئت رئیسه با آرای مجمع هستم و تا موقعی که مجمع بخواهد، هستم و هیچ دغدغه‌ای هم به جز رعایت قانون و اینکه امانت‌دار اعضای مجمع باشم، ندارم و تا موقعی که بخواهند امانت‌دار آنها باشم، هستم و این مجمع است که باید بپذیرد که دلسوزی من را می‌خواهد یا خیر. اگر نخواهد من هم به عنوان یک تماشاگر می‌نشینم و هر چه بقیه بگویند را تایید می‌کنم. کل دغدغه من اجرای اساسنامه و امانت‌داری مجمع است.
در واقع پس از جلسه چند ساعته اعضای هیئت رئیسه که حالت رسمی هم به خود نگرفته، تنها خروجی انتخاب زمانی برای یک گردهمایی دیگر برای بررسی مشکلات فوتبال است؛ جلسه‌ای که قرار شده هشت روز دیگر در مرکز ملی فوتبال برگزار شود و در مورد مشکلات روزافزون این روزهای فوتبال کشور در آن بحث و تصمیم‌گیری شود. البته اگر اختلافات اعضای هیئت رئیسه برای سومین مرتبه و عدم شرکت برخی از آنها بار دیگر این جلسه را به حالت غیررسمی درنیاورد.
ایستاده پای فوتبال یا منافع شخصی؟
در این میان غیبت سراجی باعث شد انتقاداتی نسبت به رفتار و عملکرد وی مطرح شود. در ماه‌های اخیر و تنش‌های مختلف در فدراسیون فوتبال در زمان شهاب‌الدین عزیزی خادم و پس از عزل موقت او، نام مهرداد سراجی به عنوان یکی از اعضای مخالف بارها مطرح شد. سراجی به نوعی خود را مخالف سرسخت عزیزی خادم مطرح کرد و پس از عزل موقت او نیز، با شعار «پای فوتبال ایستاده‌ام» که به گفته خودش بعداً آن را به «پای فوتبال ایستاده‌ایم» تغییر داد، از عزم خود برای رسیدگی به مسائل مختلف فوتبال خبر داد.
در همین خصوص خبرگزاری تسنیم نوشت: «هرچند در مورد ادامه حضور سراجی در هیئت‌رئیسه فدراسیون فوتبال پس از برکناری‌اش از مدیرعاملی باشگاه سایپا که شرط حضورش در هیئت‌رئیسه بود، تردید وجود دارد، با این حال با رفتارهای اخیر او، سؤالاتی نیز مطرح می‌شود. عضو هیئت‌رئیسه فدراسیون فوتبال که مدعی ایستادن پای فوتبال است، در شرایط حساسی که باید تصمیم‌گیری‌های لازم صورت بگیرد تا مجمع فدراسیون فوتبال در تاریخ 10 خرداد برگزار شود، از حضور در جلسه هیئت‌رئیسه، امتناع کرده است. مسئله‌ای که نشان می‌دهد، ایستادن پای فوتبال، فقط یک شعار است.»
همان‌طور که در روزهای اخیر بارها مطرح شده، برخی در هیئت رئیسه فدراسیون فوتبال پس از برکناری عزیزی خادم به دنبال منافعی بوده و هستند که با دست نیافتن به این منافع، رفتارهای دیگری را دنبال می‌کنند. رفتارهایی که به هیچ وجه، معنی ایستادن پای منافع فوتبال نیست و بیشتر به ایستادن پای منافع شخصی تعبیر می‌شود. اگر حرفی هم برای گفتن وجود دارد باید در جلسات شرکت کرد و آن را بر زبان آورد نه اینکه با نرفتن به جلسه، باعث از رسمیت افتادن آن شد.
اتفاق عجیب در جلسه هیئت رئیسه
البته در کنار غیبت سراجی، اتفاقات دیگری نیز در جلسه هیئت رئیسه فدراسیون فوتبال رخ داد. بر اساس گزارش کیهان ورزشی میرشاد ماجدی، بهرام رضاییان، احسان اصولی، طهمورث حیدری، خداداد افشاریان و احمدرضا براتی ۶ عضو هیئت رئیسه بودند که به صورت حضوری همراه با حسن کامرانی فر، دبیرکل فدراسیون در جلسه یکشنبه شرکت کردند. ظاهرا شهره موسوی، نایب‌رئیس‌بانوان فدراسیون فوتبال که به دلیل تخلفات شرکت خود در بازداشت به سر می‌برد به صورت آنلاین در جلسه امروز حضور یافته است.
اینکه آقایان شاغل در فدراسیون فوتبال برای ماندن روی آن صندلی به چنان تکاپویی افتاده‌اند که حتی فرد متهم به کلاهبرداری را از محل بازداشت در جلسه شرکت می‌دهند، تنها و تنها موید یک مسئله بوده و آن‌هم دست و پا زدن شان برای بیرون رانده نشدن از فدراسیون فوتبال است وگرنه اگر اینان دل شان برای فوتبال مملکت می‌سوخت و برای دغدغه خدمت داشتنند، بزرگترین خدمت شان این بود که دست از سر فوتبال بردارند و بروند جایی که به آن تعلق دارند و...
بی شک تماشای این اتفاقات و خواندن این اخبار، برای بزرگان این فوتبال که کنج خانه‌هایشان نشسته‌اند و کمترین نقشی در رشته محبوب شان ندارند، دردآور است؛ آنهایی که دل شان می‌شکند از این کنار ماندن و دیدن جولان عوضی آمده‌ها و متهمین به کلاهبرداری و...در عرصه فوتبال.
آیا وقت آن نرسیده که نهادهای نظارتی به این اوضاع آشفته خاتمه دهند؟ چه کسی به متهمی که در بازدداشت به سر می‌برد مجوز شرکت در جلسه تصمیم گیری برای فوتبال یک مملکت را داده است؟