بالاخره پس از دو سال و وعده و عیدهای بسیار آکادمی علوم و هنرهای سینمایی آمریکا برای برگزاری چنین و چنان مراسم اسکار 2022، به جرات می‌توان گفت که این بار شاهد، پرت و پلاترین مراسم اسکار چند دهه اخیر بودیم و به قول معروف بالاخره «کوه موش زایید»!

بعد از اینکه در اسکار 2019، «کوین‌هارت» را به دلیل یک اظهار نظر ضد همجنس‌گرایی (البته به خاطر دموکراسی سرشار در آمریکا!) از میزبانی و اجرای مراسم اسکار نود و یکم اخراج کردند و در دو سال گذشته نیز مراسم اسکار بدون مجری خاصی برگزار گردید، سرانجام با حذف و اضافه وحواشی فراوان، سه دوبلور و استندآپ کمدین و بازیگر دست چندم یعنی «ایمی‌شومر» و «رجینا‌هال» و «وندا سایکس» را به عنوان میزبان یا Host و یا همان مجری اصلی مراسم اسکار نود و چهارم انتخاب کردند که بیشتر سه کله‌پوک معروف فیلم‌های کمدی را تداعی می‌کردند با این تفاوت که اعمال احمقانه و بلاهت‌آمیز آن سه کله‌پوک عمدا و با مهارت انجام می‌شد ولی حرکات ابلهانه این سه کله‌پوک (ببخشید میزبانان اسکار 2022) به گونه غیر عمد و ناشیانه و ظاهرا برای ایجاد سرگرمی و فضای مفرح صورت می‌گرفت ولی به شکل حماقت‌بار و تهوع‌آوری بروز می‌کرد! خصوصا در صحنه‌ای که یکی از آنها اسپایدرمن شده و از سقف آویزان شد!!

شیوه آغاز مراسم هم همان بود که مثلا بیلی کریستال و ووپی گلدبرگ و حتی جان استوارت و جیمی کیمل و... اجرا می‌کردند، یعنی شوخی با نامزدهای اسکار.

اما شوخی‌های این سه نفر (کله پوک) واقعا کسل‌کننده و حال به هم زن بود و خصوصا از همان لحظات اول شروع به شوخی‌های آنچنانی با ویل اسمیت و همسرش جیدا پینکت کردند که بالاخره به آن انفجار نهایی انجامید!!

برگزاری اصل مراسم هم به‌گونه‌ای بود که گویا اساسا تکلیف مدیران آن با خودشان روشن نبود و درک نمی‌شد که به اصطلاح چند چند هستند؟!

تعدادی از حاضرین مانند مراسم گلدن گلوب و البته مراسم اسکار سال گذشته، پیرامون میزهایی نشسته بودند که ظاهرا جمع کاندیداهای فیلم‌های مختلف را تشکیل می‌دادند و بقیه پشت آنها و میله‌هایی، در کنار هم و مثل گذشته قرار داشتند.

علی‌رغم این وضعیت اما یک دفعه «اندرو گارفیلد» را مشاهده می‌کردیم که با وجود نامزدی برای بهترین بازیگر نقش اول مرد در میان همان بقیه، سرک می‌کشد تا مراسم را بهتر ببیندبه دلیل محدودیت‌های کرونا و قبل از آغاز مراسم هم برای کوتاه کردن زمان آن نتایج 7 رشته از جوایز (تدوین و موسیقی و صدا و طراحی تولید و طراحی‌گریم و فیلم و انیمیشن کوتاه) اعلام شد تا انجام آنها، زمان مراسم را طولانی نکند اما طرفه آنکه پس از شروع و در قسمت‌های مختلف، بازهم تصاویر اعطای جوایز و سخنرانی برگزیدگان همان 7 رشته پخش شد و تقریبا همان زمان را از مراسم اسکار 2022 اشغال نمود و بازهم آن را به حدود 4 ساعت رسانید!!

اما اصل ماجرا خود جوایز بود که بسیار پرت و پلا و بی‌منطق و بی‌کش و پیمان، تقسیم شد! به‌طوری که یک فیلم اسکار بهترین کارگردانی را گرفت و یک فیلم دیگر اسکار بهترین فیلم را دریافت نمود!

فیلم «قدرت سگ» که نامزد 13 جایزه اسکار بود، تنها اسکار بهترین کارگردانی را گرفت بدون آنکه از فیلمبرداری و تدوین و طراحی صحنه و صدا و... که رابطه بسیار نزدیک با کارگردانی داشته و اساسا بازوهای کمک‌دهنده و اصلی آن به شمار می‌روند، نصیبی ببرد و برعکس فیلم «تلماسه» که 6 جایزه اسکار بهترین تدوین و فیلمبرداری و موسیقی و طراحی تولید و جلوه‌های ویژه و صدا را به خود اختصاص داد، از دریافت اسکار بهترین کارگردانی باز ماند!!

فیلم «کودا» تنها با دریافت اسکار بهترین بازیگر نقش دوم مرد و فیلمنامه اقتباسی به جایزه بهترین فیلم دست یافت! در حالی که از اسکارهای بهترین فیلمبرداری و تدوین و موسیقی و بازیگران اصلی زن و مرد و به خصوص اسکار کارگردانی (که از شروط اصلی اسکار بهترین فیلم محسوب می‌شود) نصیبی نداشت!! گویا همان‌طور که تروی کوتسور (بازیگر نقش پدر خانواده در فیلم) روی صحنه و پس از دریافت جایزه اسکار گفت، همین که فیلم در کاخ سفید نمایش داده شد و مورد پسند جو و جیل بایدن قرار گرفت، کفایت می‌کرده است!!!

و فیلم «بلفاست» علی‌رغم نامزدی برای 6 جایزه، تنها اسکار بهترین فیلمنامه اریژینال را گرفت در حالی که برای رشته‌های دیگر هم مدعی اصلی بود.

ظاهرا اسکار نود و چهارم خواسته بود برای اولین بار از نظرات مخاطبین و تماشاگران نیز (به سبک و سیاق جشنواره فیلم فجر) بهره‌مند شود که این نظرات در 2 گروه بهترین صحنه‌ها و محبوب‌ترین فیلم‌ها اعلام شدند و هیچ‌گونه جایزه‌ای هم در میان نبود!

اوج رسانه‌ای مراسم، نیز شوخی کریس راک با «جیدا پینکت» یعنی همسر ویل اسمیت بود که توضیح داده شد از همان ابتدا به کچلی‌اش و مقایسه او با کاراکتر «دمی مور» در فیلم «جی آی جین» گیر داده شد و وقتی کریس راک آن را تکرار کرد، آنگاه بود که دوربین هم چهره ناراحت پینکت را نشان داد

و لحظاتی بعد، ویل اسمیت به سوی راک رفت و با سیلی سختی او را نواخت! سپس به صندلی‌اش بازگشت و با صدای بلند کریس راک را خطاب قرار داد!

ابتدا تصور بر این بود که این هم جزیی از مراسم است (و شاید هم بوده!) اما بعدا قضیه جدی شد و اشک‌های ویل اسمیت هم بعد از اعطای اسکار بهترین بازیگر مرد (که البته شایسته دریافت آن نبود) تایید همان قضیه بود که توضیح داد چقدر باید بنشینیم و حرف‌های ناشایست بشنویم و لبخند بزنیم!

اما برخی این حرکت ویل اسمیت را حمل بر غیرتِ ناموسی و مانند آن نمودند، در حالی که اگر می‌دانستند ویل اسمیت و جیدا پینکت همین سال گذشته و در یک تاک شوی خانوادگی پس از افشای روابط نامشروع هر دو با افراد دیگر، ازدواج خود را از نوع باز و آزاد اعلام کردند، چنین قضاوتی نمی‌کردند!

اما اگرچه در طول مراسم اشاراتی هم به ماجرای اوکراین شد و گویا یک دقیقه هم سکوت برایش اعلام گردید ولی انگار آکادمی اسکار هم مانند سران خود در سیستم غرب، همچنان با سیاست «کجدار و مریز» و «شتر سواری دولا دولا» بیشتر سازگار است.

گویا قرار بود در این مراسم، حمایت‌های بسیاری از اوکراین صورت گیرد و حتی سخن از حضور زلنسکی (رئیس‌جمهوری اوکراین) ولو به صورت اینترنتی در مراسم به میان آمد که در اواسط آن و مابین یکی از بخش‌های اعطای جوایز هم اعلام شد میزبان بعدی لیدی گاگا و یک سورپرایز ویژه است که اغلب تصور کردند، قضیه همان حضور زلنسکی است ولی نشان به آن نشان که تا آخرین جایزه یعنی اسکار بهترین فیلم خبری از لیدی گاگا نشد و سورپرایز زلنسکی هم به «لیزا مینه لی» برروی ویلچر تبدیل گردید که به زور نام برنده را اعلام نمود!

اما به جز آن یک دقیقه سکوت، حمایت اسکار و اسکاری‌ها از اوکراین محدود شد به شعار ضعیف و نیم خورده «زنده‌باد اوکراین» فرانسیس فورد کوپولا در انتهای سخنرانی کوتاهش که برای گرامیداشت پنجاهمین سالگرد فیلم «پدر خوانده» به همراه آل پاچینو و رابرت دونیرو روی صحنه آمده بود که البته آنها در سکوت کامل آمدند و رفتند! برعکس گروه «پالپ فیکشن» یعنی جان تراولتا و اوما تورمن و سمیوئل جکسن که برای 28 سالگی(!) آن فیلم، پر سر و صدا آمدند و حتی آن رقص معروف تراولتا و تورمن را هم به صورت نمادین اجرا کردند!

به هر حال مراسم اسکار نود و چهارم با پوشیدن لباس خواب توسط همان سه کله پوک (چه ابتکار نبوغ‌آمیزی!) به پایان رسید و یکی از خسته‌کننده‌ترین و کسالت بارترین برنامه‌هایی از این دست را به اتمام رساند.