امدادگر شهید مسعود خاقانی‌نژاد بیست و هشتم آبان سال 1343 در نفت سفید خوزستان چشم به جهان گشود. جوانی پر‌تحرک و شجاع بود و كارهایش را از نوجوانی خودش انجام می‌داد، به کسی وابسته نبود و زحمتی مضاعف برای اعضا خانواده به وجود نمی‌آورد. عاشق خدا بود و همین عشق الهی سبب حضورش در جبهه شد. مرحله اول از طرف جهادسازندگی و مرحله دوم از سوی بسیج آموزش دید و پس از 45 روز به عنوان امدادگر به جبهه اعزام شد. او با سمت تک تیرانداز گردان امام حسین(ع) در عملیات کربلای پنج شرکت کرد و در پنجم اسفند سال 1365 در شلمچه به شهادت رسید که پیکر پاکش در گلزار شهدای اراک آرام گرفت.
شهید مسعود خاقانی‌نژاد در وصیت‌نامه‌اش نوشت: «هر فرزندی برای پدر و مادرش عزیز است ولی هر مسلمانی آخرتی دارد که باید آن را برای خود بسازد تا الطاف خفیفه الهی بر او فرود ‌آید و باری مگر نشنیده‌اید که چگونه امام حسین(ع) فرزند جوانش، علی‌اکبر(ع) را به میدان‌گاه شهادت فرستاد، باید از آن امامان(ع) عظیم تبعیت کنیم و از زندگی آن‌ها پند بگیریم پس‌ ای پدر و مادر عزیزم اگر احیاناً اتفاقی برای من افتاد بیش از حد ناراحتی نکنید که در غیر این صورت ناراحتی روح مرا در بردارد پس از این مسئله این است که هر کس بالاخره از این دنیای مادی هجرت می‌کند و می‌رود پس خوش به‌حال آن‌ها که با عملی خوب از این دنیا بروند.»