تقابل جریان فتنه با شفافیت
گزیده سخنان کلیدی رهبر انقلاب درباره فتنه 88
ادامه فصل چهارم:
از تنفیذ تا 22 بهمن 1388
ایجاد اختلاف در مردم، ابزار دشمن در جنگ نرم | یکی از ابزارها در جنگ نرم این است که مردم را در یک جامعه نسبت به یکدیگر بدبین کنند، بددل کنند، اختلاف ایجاد کنند؛ یک بهانه‌ای پیدا کنند، با این بهانه بین مردم ایجاد اختلاف کنند؛ مثل همین قضایای بعد از انتخابات امسال که دیدید یک بهانه‌ای درست کردند، بین مردم ایجاد اختلافی کردند. خوشبختانه مردم ما بابصیرتند. این‌جور کاری در کشورهای دیگر اوضاع کشور را به کلّی عوض کرد. تردیدافکنی در دل‌های مردم نسبت به یکدیگر؛ یک بهانه‌ای مثل بهانه انتخابات را پیش بکشند، ایجاد تردید کنند، دل‌ها را نسبت به یکدیگر چرکین کنند، مردم را در مقابل هم قرار بدهند؛ بعد در میانه، عناصر دست‌آموزِ مغرضِ معاند را به کارهای خلاف وادار کنند و مسئولین کشور نتوانند تشخیص بدهند کی بود، چی بود، چه شد. این جزو طرح‌های اساسی است. این‌جور کاری را دنبال می‌کنند. (4 آذر 1388)
همراهان با دشمن، سرشان را به سنگ می‌کوبند | کسانی هم که با اشاره دشمن، با تشویق دشمن، با لبخند دشمن، با کف زدن دشمن برایشان، می‌خواهند با این نظام، با این قانون اساسی، با این حرکت عظیم مردمی مواجهه کنند، سرشان را دارند به سنگ می‌زنند؛ سر به دیوار می‌کوبند، کار بیهوده می‌کنند. (4 آذر 1388)
شاخص‌هایی برای فهم فتنه | از اوّل انقلاب و در طول سال‌های متمادی، کی‌ها زیر پرچم مبارزه با امام و انقلاب ایستادند؟ آمریکا در زیر آن پرچم قرار داشت، انگلیس در زیر آن پرچم قرار داشت، مستکبرین در زیر آن پرچم قرار داشتند، مرتجعین وابسته به نظام استکبار و سلطه، همه در زیر آن پرچم مجتمع بودند؛ الان هم همین‌جور است. الان هم شما نگاه کنید از قبل از انتخابات سال ۸۸، در این هفت هشت ماه تا امروز آمریکا کجا ایستاده است؟ انگلیس کجا ایستاده است؟ خبرگزاری‌های صهیونیستی کجا ایستادهاند؟ در داخل، جناح‌های ضدّ دین، از توده‌‌‌‌ای بگیر تا سلطنت‌‌‌‌‌طلب، تا بقیّه اقسام و انواع بی‌دین‌‌‌‌ها کجا ایستادهاند؟ یعنی همان کسانی که از اوّل انقلاب با انقلاب و با امام دشمنی کردند، سنگ زدند، گلوله خالی کردند، تروریسم راه‌انداختند.
سه روز از پیروزی انقلاب در بیست‌ودوی بهمن گذشته بود، همین آدم‌ها با همین اسم‌ها آمدند جلوی اقامتگاه امام در خیابان ایران، بنا کردند شعار دادن؛ همان‌ها الان می‌آیند توی خیابان، علیه نظام و علیه انقلاب شعار می‌دهند! چیزی عوض نشده؛ اسم‌شان چپ بود، پشت سرشان آمریکا بود؛ اسم‌شان سوسیالیست بود، لیبرال بود، آزادی‌طلب بود، پشت سرشان همه دستگاه‌‌‌های ارتجاع و استکبار و استبداد کوچک و بزرگ دنیا صف کشیده بودند! امروز هم همین است. اینها علامت است، اینها شاخص است. (19 دی 1388)
نباید به نقشه دشمن کمک کرد | دشمن می‌خواهد با این حوادث، چرخ‌های کشور از کار بیفتد؛ نباید به دشمن کمک کرد. دشمن می‌خواهد با این‌گونه حوادث، چرخ پیشرفت اقتصادی متوقّف بشود؛ دشمن می‌خواهد چرخ پیشرفت علمی که بحمدالله دُور برداشته است و حرکت علمی خوبی آغاز شده و روبه‌رشد هم هست، متوقّف بشود؛ دشمن می‌خواهد حضور سیاسی قدرتمندانه جمهوری اسلامی در عرصه‌های بین‌‌‌‌‌المللی را که امروز از گذشته بسیار بارزتر و پرجلوه‌‌‌‌تر است، مخدوش کند، خراب کند با این مسائل این‌جوری؛ نباید به دشمن کمک کرد. (19 دی 1388)
وحشت دشمن از وحدت مردم | سعی می‌کنند _ کمااینکه امسال در تجربه‌های گوناگون دیده شد _ هر مراسمی که متّکی به انبوه حضور مردمی است، اگر بتوانند، این را به نحوی خراب کنند. روز قدس که برای ضدّیّت با اسرائیل است، شما می‌بینید یک گروه معدودی، یک گروه فریب‌خورده‌ای پیدا می‌شوند، علیه مسئله فلسطین و به نفع اسرائیل شعار می‌دهند؛ روز 13 آبان که روز معارضه ملّت ایران و برائت و نفرت ملّت ایران از استکبار آمریکایی است، می‌آیند علیه این حرکت، علیه نظام جمهوری اسلامی، علیه اسلامیّت شعار می‌دهند! این معنایش چیست؟ این معنایش این است که دشمن نظام جمهوری اسلامی از این حضور خالصِ پرانگیزه مردمی وحشت دارد؛ این حضوری که مشتمل است بر تمام گرایش‌های موجود در میان مردم، سلایق سیاسی گوناگون. (29 دی 1388)
دشمن فضای غبارآلود را می‌خواهد | دشمنان ملّت از شفّاف بودن فضا ناراحتند؛ فضای شفّاف را برنمی‌تابند؛ فضای غبارآلود را می‌خواهند. در فضای غبارآلود است که می‌توانند به مقاصد خودشان نزدیک شوند و به حرکت ملّت ایران ضربه بزنند.
فضای غبارآلود، همان فتنه است. فتنه معنایش این است که یک عدّه‌ای بیایند با ظاهرِ دوست و باطنِ دشمن وارد میدان شوند، فضا را غبارآلود کنند؛ در این فضای غبارآلود، دشمنِ صریح بتواند چهره خودش را پنهان کند، وارد میدان شود و ضربه بزند. اینی که امیرالمؤمنین فرمود: «انّما بدء وقوع الفتن اهواء تتّبع و احکام تبتدع»1، تا آنجایی که می‌فرماید: «فلو انّ الباطل خلص من مزاج الحقّ لم‌یخف علی المرتادین»؛ اگر باطل، عریان و خالص بیاید، کسانی که دنبال شناختن حق هستند، امر برایشان مشتبه نمی‌شود؛ می‌فهمند این باطل است؛ «و لو انّ الحقّ خلص من مزج الباطل انقطع عنه السن المعاندین»؛ حق هم اگر چنانچه بدون پیرایه بیاید توی میدان، معاند دیگر نمی‌تواند حق را متّهم کند به حق نبودن. بعد می‌فرماید: «و لیکن یؤخذ من هذا ضغث و من ذاک ضغث فیمزجان»؛ فتنه‌گر یک تکّه حق، یک تکّه باطل را می‌گیرد، اینها را با هم مخلوط می‌کند، در کنار هم می‌گذارد؛ «فحینئذ یشتبه الحقّ علی اولیائه»؛ آن‌وقت کسانی که دنبال حقّند، آنها هم برایشان امر مشتبه می‌شود. فتنه این است.
(29 دی 1388)
اگر غفلت کنیم پدرمان درمی‌آید | بعضی‌ها حسّاسند روی کلمه دشمن، که چرا شما می‌گویید دشمن؛ چرا هی تکرار می‌کنید دشمن؛ خب، تکرار هم می‌کنیم و باز بعضی این‌جوری دچار غفلت می‌شوند، نمی‌فهمند که دشمن دارد با آنها چه‌کار می‌کند؛ این‌همه هم می‌گوییم و نمی‌شود! اگر نمی‌گفتیم، چه می‌شد! شما ببینید از اوّل تا آخر قرآن، خدای متعال چقدر اسم شیطان و شیطان‌صفت‌ها و ابلیس را آورده؛ چقدر اسم فرعون و نمرود و قارون و دشمنان پیغمبر در زمان بعثت آمده و چقدر اینها در قرآن تکرار شده؛ داستان ابلیس و شیطان در قرآن تکرار شده؛ می‌شد یک بار خدای متعال بگوید، برای اطّلاع کافی بود؛ این برای این است که هیچ‌وقت نباید از کید دشمن غافل بود... ممکن است شما خوابت برده باشد، او بیدار باشد؛ آن‌وقت پدرتان درآمده است.
نباید غفلت کرد؛ و می‌بینید که غفلت می‌شود.
(13 بهمن 1388)
مهم‌ترین هدف دشمن از فتنه بعد انتخابات |
آنچه که مهم است، این است که ملّت عزیز ما اتّحاد خود را حفظ کنند، وحدت کلمه را حفظ کنند. این وحدت کلمه، خاری در چشم دشمنان است. سعی‌شان این است که وحدت کلمه ملّت را به‌هم بزنند. به گمان من مهم‌ترین هدف از حوادث دوران فتنه بعد از انتخابات _ این چند ماه _ این بود که بین آحاد ملّت شکاف بیندازند؛ سعی‌شان این بود؛ می‌خواستند بین آحاد مردم شکاف بیندازند و نتوانستند. امروز معلوم شده است که آن کسانی که در مقابل عظمت ملّت ایران، در مقابل کار بزرگ ملّت ایران در انتخابات ایستادند، آنها بخشی از ملّت نیستند؛ افرادی هستند یا ضدّ انقلاب صریح، یا کسانی که براثر جهالت خود، براثر لجاجت خود، کار ضدّ انقلاب را می‌کنند؛ ربطی به توده مردم ندارند؛ توده مردم راه خود را ادامه می‌دهد...
این ملّت عظیم، این عظمت ملّی، در جهت اسلام، برای خدا، در راه خدا، با هم متّفقند؛ حرف‌شان یکی است، دل‌شان یکی است؛ ولو سلایق سیاسی‌شان ممکن است مختلف باشد. این وحدت را می‌خواهند به هم بزنند؛ و ملّت ایستاده است.
(19 بهمن 1388)
پانوشت:
1- نهج‌البلاغه، خطبه 50.