kayhan.ir

کد خبر: ۲۳۵۱۵۱
تاریخ انتشار : ۰۴ بهمن ۱۴۰۰ - ۱۹:۴۹
معاون فنی و عمرانی شهردار تهران در گفت‌و‌گو با کیهان:

پروژه‌های بر زمین مانده پایتخت را با نگاه جهادی تکمیل می‌کنیم

 
 
 
مسعود بهرامی‌زاده
 
کلانشهر تهران به دلیل حجم انبوه جمعیت و ترددها و تمرکز گسترده مراکز مهم سیاسی، اقتصادی و... با وجود کارهای عمرانی و زیرساخت‌های خدماتی زیادی که در دوره‌های مختلف در آن انجام و طراحی شده است، همچنان با جمعیت فزاینده نیازمند طراحی و اجرای پروژه‌های کلان در زمینه‌های مختلف از جمله تسهیل تردد در شهر و کاهش ترافیک‌های سرسام‌آور، تسهیل در ساخت‌وساز و باز‌سازی بافت‌های فرسوده، توسعه حمل‌ونقل عمومی و... است. تکمیل پروژه‌های بزرگ نیمه‌تمام به یادگار مانده از دوره‌های قبل مدیریت شهری نیز از مهمترین نیازهای امروز تهران است.
در همین ارتباط در گفت‌و‌گو با مهندس «عباس شعبانی»، معاون فنی و عمرانی شهردار تهران به بررسی آخرین وضعیت تکمیل پروژه‌های نیمه تمام شهری و برنامه‌ها و طرح‌های عمرانی پیش روی مدیریت جدید شهری برای بهبود زندگی شهروندان تهرانی پرداخته‌ایم.
 
 
* در ابتدا کمی درخصوص وظایف و مسئولیت‌های اساسی معاونت فنی و عمرانی شهرداری توضیح بدهید.
به طور کلی معاونت فنی عمرانی در شهرداری‌ها مسئول زیرساخت است، در واقع وظیفه‌ معاونت فنی عمرانی عبارت است از ساخت، توسعه و نگهداشت زیرساخت‌های عمرانی شهر. در ماده 55 قانون شهرداری‌ها اولین وظیفه‌ شهرداری‌ها ساخت شوارع دانسته شده است یعنی خیابان بساز، مجاری آب‌های سطحی بساز و یکسری زیرساخت‌ها را احیا کن. چرا گفته شوارع بساز؟ برای اینکه بتواند خدمات‌رسانی کند. شما از شارع و خیابان می‌توانید به شهروندان خدمت کنید. سه برنامه پنج ساله برای شهرداری طراحی شده که الان در برنامه‌ سوم هستیم. وظیفه دیگری که معاونت عمران دارد وظیفه‌ ستادی است که شامل هدایت، نظارت و کنترل روی معاونت‌های فنی عمرانی‌ مناطق می‌باشد. 
در فرآیند چند ده ساله بعد از انقلاب فعالیت عمرانی زیادی شده، اما همین الان یک‌سری نقایص یا پروژه‌های نیمه‌تمام و حساس در تهران هستند که عمده این نواقص متأثر از طرح جامع مصوب 1386 است. البته طرح جامع‌ها عموماً هر پنج سال یک‌بار بابت اجرای پروژه‌ها بازنگری ‌می‌شوند.
* طی دوره گذشته مدیریتی شهر تهران از نظر پروژه‌های عمرانی شهری کم‌‌سروصدا بود و کمتر شاهد اجرا یا تکمیل پروژه‌ای اساسی بودیم، در حالی که در شهری با ابعاد تهران، عموما انجام پروژه‌های بزرگ و گره‌گشا بیشتر به چشم می‌آید تا پروژه‌های کوچک مانند پیاده‌رو‌سازی، شما در این مسیر چه برنامه‌هایی دارید؟
 تقریباً در این سه‌ ماه که در این معاونت قرار گرفته‌ام کل پروژه‌ها را به نوعی بازنگری کرده‌ایم و با این بازنگری‌های اساسی به عنوان نمونه در پروژه‌ای مانند بزرگراه یادگار امام(ره) که سال‌هاست در حوالی پادگان جی متوقف شده است و طبق برنامه باید در شاخه‌ جنوبی و غربی ادامه پیدا کند، با کم کردن تملک‌ها و تغییر تکنیک اجرا و حذف برخی دیوار‌سازی‌ها در مسیر، تقریباً هزار میلیارد تومان کاهش هزینه داشتیم که این مبلغ، اصلا مبلغ ناچیزی نیست.
* به نظر شما برای تکمیل پروژه یادگار امام چقدر زمان لازم است؟
پروژه‌ یادگار امام(ره) یکی از بزرگراه‌های گره‌گشا و کلانِ شهری است که به موازات بزرگراه امام علی‌(ع) در شرق تهران، قرار است طبق برنامه جامع شمالی‌ترین نقطه در غرب تهران را به جنوبی‌ترین نقطه در غرب تهران وصل کند، در واقع به دلیل محدودیت‌های بزرگراه شهید ستاری و شهید باقری، تنها بزرگراهی که در غرب تهران امکان تداوم دارد بزرگراه یادگار امام است. بزرگراه یادگار از جی دو شاخه غربی و جنوبی می‌شود که شاخه‌ غربی‌اش از جی به میدان فتح و خیابان بهار می‌رسد و از خیابان بهار به پروژه‌ شهید بروجردی ابتدای آزادراه تهران- ساوه می‌رود یعنی با اجرای کامل این پروژه شهروندان می‌توانند از فرودگاه مهرآباد با مسیر بزرگراهی به فرودگاه امام خمینی بروند. 
از نقطه توقف فعلی بزرگراه، یعنی پادگان جی تا آزادگان 9.2 کیلومتر دیگر تا تکمیل پروژه مانده است. از این 9.2 کیلومتر تقریباً 4 کیلومتر توسط پروژه‌ شهید بروجردی انجام می‌شود یعنی از آزادگان به سمت بالا اجرا خواهد شد و مابقی قرار است از همین پادگان جی به سمت جنوب اجرا شود، ان شاءالله با تغییرات ایجاد شده این پروژه سه سال دیگر تکمیل خواهد شد و برای استفاده شهروندان عزیز زیر بار ترافیکی خواهد رفت.
* درباره پروژه شهید شوشتری در شرق تهران هم توضیح بدهید که آن هم سال‌هاست متوقف مانده است.
 بله، متاسفانه به دلیل خاک خوردن پروژه‌ شهید شوشتری، رینگ شرقی تهران هنوز کامل نشده است. در واقع در شرق تهران خودروهایی عبوری و در واقع مسافران برون شهری که از بزرگراه آزادگان، آزادراه تهران- ساوه، جاده قدیم ساوه، آزادراه تهران- قم، جاده‌ قدیم قم، که وارد بزرگراه آزادگان می‌شوند همه برای اینکه به سمت شمال بروند باید از محور بزرگراه بسیج عبور کنند، با این اوصاف در آن ناحیه یک محور کاملاً درون‌شهری به محور برون‌شهری پرتراکم تبدیل می‌شود. برای حل این مشکل قرار بر اجرای پروژه شهید شوشتری بود تا محور کمکی بزرگراه بسیج باشد و رینگ آزادگان را از شرق تهران تکمیل کند که متاسفانه به دلایل مختلف بیش از 10 سال است ناتمام رها شده است. با اجرای کامل این پروژه که در دستور کار این دوره از مدیریت شهری است یکی از گره‌های اصلی در شرق تهران 
حل و فصل می‌شود. 
* مردم چه زمانی می‌توانند از اثرات تکمیل پروژه شهید شوشتری استفاده کنند؟ 
ببینید، چون 16.5 کیلومتر طول این بزرگراه است و تونل و سازه‌های مختلفی دارد که باید اجرا شوند، ما پیش‌بینی می‌کنیم قطعه‌ اول که 9.5 کیلومتر اول هست دو سال برای افتتاح زمان ببرد و قطعه‌ دوم را چهار ساله اجرا کنیم. یعنی کل فرآیند چهار ساله ولی در دو مرحله افتتاح شود.
* چه پروژه‌های اساسی دیگری در دست اقدام یا تکمیل دارید که برای مردم ملموس باشد؟
 ما در تهران حدود 430 تقاطع بزرگراهی داریم. از این 430 تقاطع بزرگراهی حدود 98 تقاطع ناقص داریم که رمپ یا لوپ ندارد. در حقیقت و به اصطلاح مهندسی یکی از حرکت‌های هشت‌گانه‌ تقاطع ناقص است. هر تقاطع به صورت طبیعی باید چهار لوپ و چهار رمپ داشته باشد یعنی بتواند همه‌ حرکت‌های گردش یک تقاطع را پوشش دهد اما 98 تقاطع تهران ناقص است. 
این 98 تقاطع ناقص 737 کیلومتر راه مردم را طولانی می‌کند و با محاسبه‌ای که سازمان مهندسین مشاور کرد با این نواقص در مسیر مردم در 10 سال 1.8 میلیارد لیتر بنزین در تهران بیشتر مصرف می‌شود؛ در صورتی که اگر این 98 تقاطع اصلاح شود 737 کیلومتر نزدیک به 60 کیلومتر می‌شود. اجرای این پروژه صرفه‌ اقتصادی و رضایت‌مندی زیادی دارد. کاهش آلودگی هوا، کاهش سروصدا، کاهش تصادفات، صرفه‌جویی در وقت مردم و... همه این‌ها با اصلاح حدود 98 تقاطع به دست خواهد آمد. 
* برای اصلاح این تقاطع‌ها چقدر هزینه لازم است؟
برای این 98 تقاطع ناقص تا سه هزار میلیارد تومان پول احداث می‌خواهیم. اگر فرض کنیم 100 تقاطع باشد 30 میلیارد تومان می‌شود. به هر تقاطعی 30 میلیارد تومان پول دهیم، به طور متوسط عرض می‌کنم. یکی 300 میلیارد تومان می‌گیرد یکی دو میلیارد تومان می‌گیرد. برای احداث، سه هزار میلیارد تومان در چهارسال پول می‌خواهیم. 
* منبع تامین این هزینه‌ها با توجه به شرایط اقتصادی شهرداری از کجا تأمین می‌شود؟
ببینید اگر کسی بخواهد و نیت خیر آن را داشته باشد که در این کشور و برای مردم کاری را انجام دهد، مطمئن باشید می‌تواند آن را به سرانجام برساند، بخشی از هزینه‌ها بر طبق قانون برعهده دولت است که موظف است پرداخت کند، یک بخش مدیریت شهری همین پول گرفتن است، اگر بگوییم پول نیست، هیچ موقع نیست. باید همت کرد اینها هنر احصاء می‌خواهد. در همه سنوات دولت به حمل‌ونقل عمومی شهر کمک می‌کرد. یعنی یکسری کمک به شهرداری می‌کرد تا بتواند حمل‌ونقل عمومی را توسعه دهد. 
البته شهرداری تهران خودش هم بضاعت‌‌هایی دارد، نمی‌توان کاملاً نگاه به بیرون داشت و از دولت توقع داشت که همه‌ بودجه‌ شهرداری را بدهد، با روش‌هایی مانند هوشمند کردن شهر، هدفمند کردن درآمدها، دخالت دادن مردم در بعضی از پروژه‌ها می‌توان برای همین پروژه‌ها هم تأمین منابع کرد، می‌توان با حوزه‌ تبلیغات محیطی، فروش بلیت و... بعضی از هزینه‌ها را جبران کرد.
* چه برنامه‌ای برای تکمیل پروژه‌های به جامانده از دوره قبل دارید؟
نگاه ما به خدمت‌رسانی به مردم درگیر و متاثر از جناح‌بندی سیاسی نیست. در دوره قبلی هم کارهایی انجام شد، حال ممکن است در موضوعی بیشتر و در موضوعی کمتر. نگاه ما و دوستان به این پروژه‌های شهری جهادی است و از ابتدای کار هم دستور دادیم و پیگیری کردیم پروژه‌های با پیشرفت بالای 80 درصد و مانده از دوره قبل به سرعت تکمیل و آماده بهره‌برداری شود. بر همین اساس در این مدت تقریبا پنج افتتاحیه داشتیم که حاصل تلاش دوستان در دوره قبل بود، مهم نفع بردن مردم است.
* با توجه به شرایط مالی شهر و کشور چه پیشنهادهایی برای افزایش درآمد شهرداری دارید؟
به عنوان مثال عرض کنم که خیلی از پهنه‌ها را در تهران داریم که براساس قانون باید از تهران بیرون بروند، مثل پهنه‌های نظامی، پادگان‌ها، زندان‌ها، اینها خلق فرصت می‌کنند برای اینکه ایجاد مسکن و خلق فضاهای آسایش و رفاه مردم کنیم. الان نیز بعضی از زندان‌ها تبدیل به موزه یا پارک شده‌اند و به شهروندان خدمت می‌کنند. پادگانی بزرگ تبدیل به بوستان ولایت شده است باید در این طرح همه‌جانبه‌نگری شود نمی‌توان لکه به این بزرگی را فقط پارک کنید فقط رینگ دور آن را درخت بکاریم بعد می‌بینیم داخل آن بیابان است. باید روی پهنه‌های بزرگ طرح جامع گذاشته شود و خود این ایجاد درآمد است. هم تعیین تکلیف قانونی می‌شود، هم اینکه درآمد کسب می‌شود، هم فضای شهری بهینه 
می‌شود. 
* با توجه به روی گسل قرارداشتن تهران و لزوم تقویت و افزایش ایمنی شوارع و مسیرها برای مواقع بحرانی به جهت امداد رسانی به شهروندان چه تدابیری اتخاذ کرده‌اید؟
در تهران بیش از 750 پل و بیش از 7 تونل شهری داریم که برخی از اینها بالای 50 سال عمر دارند که از این تعداد تقریباً می‌توان گفت 60 تقاطع نیاز به مرمت و مقاوم‌‌سازی دارند. از این 60 مورد حدود 24 مورد اجرا شده و 36 مورد مانده است. بعضی نیاز به مقاوم ‌سازی سطحی دارند و بعضی نیاز به مقاوم ‌سازی اساسی دارند. بعضی‌ها فلزی یا بتنی و از 50 سال پیش هستند. خصوصاً روی حوزه ایمنی و تاب‌آوری شهری اگر زلزله‌ای اتفاق بیفتد چیزی که باید به مردم سرویس و خدمات دهد همین خیابان‌ها هستند، شما تصور کنید که خدایی ناکرده در بحرانی یک پل هم سقوط کند دیگر عملا آن قاطع و مسیر کارایی نخواهد داشت و بحرانی بر بحران است. بنابراین یکی از برنامه‌های ما برای دوره چهار ساله مدیریت این است که هر پلی که بالای 40 سال قدمت دارد حتما به‌سازی و مرمت شود.
* در حوزه افزایش کیفیت مسیرها و بهبود آسفالت استفاده شده در سطح معابر چه برنامه‌ای دارید؟
هر شهروند به محض اینکه پای خود را از خانه بیرون می‌گذارد اولین چیزی که با آن برخورد می‌کند معابر و در واقع سطح معابر مانند سنگ‌های کفپوش یا آسفالت است، شهروندان به حق دوست دارند آسفالت و معابر خوبی داشته باشد و وقتی با ماشین حرکت می‌کنند چاله و درز نبینند. کارخانه‌های آسفالت تهران که از سال 65 نصب شده‌اند و 35 سال است در حال تولید هستند غالباً فرسوده‌اند و نیاز به احیاء دارند. شاید احتیاج باشد دوباره این کارخانه‌ها را نو‌سازی کنیم و از نو کارخانه بخریم و احداث کنیم که در برنامه هست. در 6 ماه اول سال آینده باید سه کارخانه آسفالت را آماده بهره‌برداری کنیم. نیاز تهران برای نگهداشت حوزه معابر حداقل بین 1.2 تا 1.5 میلیون تن آسفالت در سال است و برای اینکه بتواند این کار را انجام دهد نیاز دارد کارخانه‌های آسفالت به روز داشته باشد. شهرداری در این حوزه هم عقب‌ماندگی اساسی دارد. این هم خدمتی است که مردم به زودی لمس می‌کنند. 
* گودهای پرخطر تهران همچون گود برج میلاد کی تعیین تکلیف می‌شود؟
یک تیم روی گودها کار کارشناسی کرده، بیش از دویست و خرده‌ای گود در تهران شناسائی شده که شاید چندتایی بحرانی باشد که یکی از آنها همین گود برج میلاد است، با توجه به اینکه سالن همایش‌های بین‌المللی برج میلاد در کنار آن قرار گرفته ممکن است خطراتی داشته باشد که یک سری کارهای مقدماتی برای مهار آن انجام شده که کافی نیست. منتها باید یک فرمول کلی برای گود در نظر بگیریم. قوانین ما خیلی بازدارنده نیستند یعنی محرک نیستند که صاحب گود جرائم سنگین شود تا زود تعیین تکلیف کند، باید جوری باشد که طرف احساس کند اگر به این گود رسیدگی نشود ممکن است مالکیت آن گود را از دست دهد چون با جان مردم در ارتباط است.
 در همین ارتباط هم چند روز پیش، آقای دکتر زاکانی دستور داد تا کارگروهی با محوریت معاونت معماری شهر‌سازی که معاونت فنی و معاونت‌های مختلف عضو آن هستند، تشکیل شده و آنجا برای گودها تصمیم‌گیری و تعیین تکلیف سریع‌کنند. 
البته تقریباً می‌توان گفت بیشتر این گودهای پرخطر تحت تملک ارگان‌ها و نهادها و بانک‌ها هستند. 
* ممنون از حضور در این گفت‌و‌گو، اگر در پایان نکته‌ای هست بفرمایید.
موضوعی که همیشه در شهر خصوصاً زمستان مطرح می‌‌شود جمع‌آوری و هدایت آب‌های سطحی است. طبق طرح جامعی که طراحی شده ما باید 700 کیلومتر شبکه‌ اصلی هدایت آب‌های سطحی ایجاد کنیم. مثل آب‌های زیرزمینی یا روباز مثل مسیل باختر، کانال ابوذر و... که عمدتاً زیرزمین هستند و شما نمی‌بینید. 
530 کیلومتر از آن در سال‌های مختلف اجرا شده است و ما باید 170 کیلومتر دیگر بسازیم. بر اساس زمان‌بندی و برنامه‌ پنج ساله‌ سوم شهرداری،ما باید سالی 8 کیلومتر بسازیم که چیزی حدود 22 سال طول می‌کشد. 
آقای دکتر زاکانی دستور دادند و ما این بازه را به 10 سال تبدیل کردیم چون باید در شهر ظرفیت اجرا باشد. براین اساس ما باید سالانه 16 کیلومتر کانال اساسی هدایت آب‌های سطحی داشته باشیم تا 10 سال دیگر در جایی از شهر شاهد آب گرفتگی ویژه‌ای نباشیم. درآن زمان باید شبکه‌های فرعی کامل شده باشند و اتصالات مرتب به کانال‌های اصلی رسیده باشند.
البته این را هم بگویم که بعضی از این کانال‌ها از سال 1344 ساخته شده‌اند که مرمت و باز‌سازی این‌ها جزو وظایف اصلی معاونت فنی و عمرانی است. ما عقب افتادگی
جدّی در این حوزه داریم. نمی‌خواهم بی‌جهت بحران درست کنم ولی باید حتماً جزو نگاه‌های اساسی مدیریت شهری باشد تا کانال را درست کنند. هزینه‌ سنگینی هم دارد. اینها جزو وظایف اصلی هستند برنامه‌ریزی می‌کنیم تا در سال آینده بتوانیم حداقل 5 کیلومتر نگهداشت و مرمت اینها را جلو برویم چون بعضی‌ها تازه هستند نگرانی ندارند ولی بعضی‌ها که نگرانی ما را دو چندان می‌کند به این علت است که خیلی قدیمی‌ساز هستند و سنگ‌چین‌ها قدیمی بودند و با همان مصالح آن موقع درست شده‌اند.