وقتی که خدا می‌گوید: «و لقد کرمنا» معلوم است که مقصود این نیست که در یک معاشرتی که با انسان داشتیم او را احترام کردیم و بالادست موجودات دیگر نشاندیم. (بلکه) مقصود این است که ما در خلقت و آفرینش، او را مکرم قرار دادیم. یعنی این کرامت و شرافت و بزرگواری را در سرشت و آفرینش او (تکویناً) قرار دادیم. اصلا کرامت و عزت و بزرگواری جزیی از سرشت انسان و در سرشت انسان است. این است که انسان اگر خود را آنچنان که هست بیابد، کرامت و عزت را می‌یابد.(1)
____________
1- مجموعه آثار استاد شهید مطهری، ج 22، ص 666