سید سعید مدنی
در سالگرد قیام تاریخی مردم قهرمان قم در ۱۹ دی ۱۳۵۶، رهبر معظم انقلاب اسلامی در دیدار تصویری با جمعی از اقشار مختلف این شهر گفتند: « باید با درک وظیفه کنونی، با امید و وحدت و قدرت به سمت چشم‌انداز روشن آینده حرکت کنیم که در این مسیر مسئولان نیز باید باتقویت و تکمیل ابعاد مردمی، تلاش‌های مشهود خود را برای حل مشکلات گسترش دهند.»
بدیهی است که مخاطب رهبر انقلاب « عمومیت» دارد و قشر و طبقه خاصی از مردم و تنها گروهی از مسئولان را در بر نمی‌گیرد. بنابراین تردیدی وجود ندارد که مخاطب این سخنان جامعه و مسئولان ورزش هم هستند به ویژه آنجا که ایشان در بخش‌های پایانی سخنان خود بر « لزوم تقویت امید» تاکید فرموده، می‌گویند: «جوان امیدوار، بهتر کار و تلاش و تحقیق می‌کند. البته تقویت امید فقط با حرف زدن نیست و مسئولان باید باکار وتلاش خود که امروز بحمدالله به آن مشغول هستند، دل جوانان رااز امید لبریز کنند.»
تاکید همیشگی رهبر انقلاب بر « لزوم تقویت امید» در جامعه و علی‌الخصوص نزد جوانان، که در همین سخنرانی چند بار تکرار شد، در حالی است که دشمنان این ملک وملت و بدخواهان نسل جوان این جامعه، تمام تمرکز و تلاش خود را برای تحقق این هدف به کاربسته‌اند که جامعه و اقشار مختلف مردم و خاصه جوانان این مرزو بوم را نسبت به مملکت خود بدبین و نگران و درباره سرنوشت و آینده، مایوس و نومید سازند. بدخواهان برای تحقق این هدف شوم و البته بسیار خطرناک آرام و قرار ندارند و با لطائف الحیل و استفاده از تاکتیک و روش‌های گوناگون و بهره گرفتن دقیق از ابزار و تکنیک‌های مختلف از جمله ابزار جذاب و پرمخاطب ورزش یکسره و بی‌امان در این راه تلاش می‌کنند.
در چنین وضعیتی تکلیف همگان، همه آن کسانی که « ایران» را دوست دارند و نسبت به سرنوشت آن حساس و دغدغه مند و از صمیم قلب خواهان آینده بهتر و روشن‌تر وپیشرفته‌تر آن هستند، خاصه کسانی که در این مملکت ردای مدیریت به تن کرده مسئولیت دارند، روشن است. اولین و بدیهی‌ترین کاری که این افراد یعنی مسئولان باید انجام دهند عمل به وظایفی است که حداقل باعث خوشحالی دشمن و بازی مطلوب در زمین دشمنان نشود. بلکه بر عکس، آنان باید بیش از بدخواهان این مملکت و جوانان آن، « کار» کرده و یکسره و بی‌امان طوری تلاش کنند که از یک طرف خار چشم دشمنان و باعث یاس و شکست آنها در راه تحقق اهداف خبیثانه باشد و از سوی دیگر به جسم و جان جامعه وجوانان مدام « روحیه مثبت» و» امید» تزریق کند.
رهبر انقلاب هم در سخنان خود بر این موضوع تاکید کرده که «تقویت امید» ، با «حرف زدن» ممکن نمی‌شود و نیاز به کار و تلاش بی‌وقفه دارد.در کنار تلاش‌ها و کارهای مثبتی که در ورزش ما از گذشته شده و امروز هم می‌شود باید بدون تعارف بگوییم که متاسفانه خیلی کارها هم نشده و بسیاری از امور ضروری معطل و برزمین مانده و از همین جا و این ناحیه لطمات و ضربات بدی هم بر پیکر ورزش مستعد و بالقوه توانمند ایران وارد شده ولاجرم پیامدها و عواقب این اتفاقات ناخوشایند تاثیر منفی بر روح و روان جامعه به ویژه علاقه مندان ورزش که بخش عمده و مهم آن نسل جوان هستند، گذاشته است و البته از آن طرف هم گزک دست بدخواهان ایران مستقل و سرفراز داده که علیه این کشور بر تبلیغات خود بیفزایند.
اتفاقاتی که بیش و پیش از آنکه معلول شیطنت‌ها و دشمنی‌های خارجی باشد معلول کم کاری‌ها و عملکرد غلط یا « ترک فعل»هایی بوده که در داخل اتفاق افتاده و برخی از مسئولین ارشد ورزش مسبب اصلی آن بوده‌اند. تازه‌ترین مثال و ملموس‌ترین نمونه برای اینگونه عملکردها در ورزش ماجرای حذف تیم‌های پرطرفدار و باسابقه استقلال و پرسپولیس از گردونه رقابت‌های باشگاهی آسیاست. دوتیمی که علیرغم طرفداران میلیونی و سال‌ها سابقه فعالیت در ورزش و فوتبال ایران و آسیا امروز از طرف AFC به خاطر عدم رعایت حداقل استانداردها (مثل نامشخص بودن مالکیت آنها، بدهکاری به این و آن مربی و بازیکن خارجی و...) فاقد صلاحیت حضور در رقابت‌های آسیایی اعلام شده‌اند!
مسئله « عدم رعایت استانداردها» درباره این دو تیم سال‌هاست که ازسوی مراکز بین‌المللی فوتبال مطرح است و بسیاری از کارشناسان و دلسوزان از جمله همین مجله باسابقه بارها درباره آن تذکر داده بودند، اما از سوی مسئولان ذیربط و ارشد ورزش که وظیفه اصلی آنها دمیدن روح امید ونشاط در جامعه و نزد جوانان و مایوس کردن دشمنان و همچنین ایجاد تحول مستمر و قوی‌تر کردن ورزش کشور ونه با دست خود ضعیف کردن آن است، به این هشدارها و تذکرات دلسوزانه توجه نشد و لذا اقدام بجا و به موقع هم صورت نگرفت و شد آنچه نباید می‌شد! و...
در هرحال امیدواریم مسئولان به ویژه در دولت مردمی و انقلابی سیزدهم و در دوره جدید مدیریت ورزش هرگز از مسئولیت سنگینی که فراتر از روزمرگی‌ها و امور سطحی و برد و باخت‌های گذرا، در قبال مردم و جامعه و خاصه نسل جوان و ورزش کشور دارندحتی برای لحظه‌ای غافل نشوند و با عملکرد دقیق و دلسوزانه خود ضمن جبران کم کاری‌ها و «ترک فعل»هایی که در گذشته اتفاق افتاده راه ورزش مستعد ایران را برای حرکت پرشتاب در مسیر رشد و پیشرفت و قوی شدن هموار سازند. برای تحقق این هدف هم خیلی صریح عرض کنیم که با روش‌های متداول و عمل از روی کسالت و رفع تکلیف و با عقل کل مآبی و خودکامگی و... کارها و برنامه‌ها،پیش نمی‌رود و برای رسیدن به این هدف و هر هدف بزرگی عزمی راسخ، مومنانه و مردانه و همت و انگیزه مدبرانه و انقلابی لازم است. این را تجربیات غیرقابل انکار می‌گوید. چنان‌که رهبر انقلاب نیز در سخنان اخیر خود بار دیگر با یادآوری این تجربه تاکید کردند: «در طول این ۴۳ سال هرجا پیشرفت و حرکت کرده‌ایم، محصول روحیه و مجاهدت افراد مومن و انقلابی بوده و هرجا کار زمین مانده، پای فرصت‌طلبی، فساد، اشرافی‌گری و نگاه‌های غیر انقلابی در میان است». با کمال تاسف تکرار می‌کنیم که در ورزش ما کارهای بر زمین مانده
فراوان است!