لزوم تقویت امید(نکته ورزشی)
سید سعید مدنی
در سالگرد قیام تاریخی مردم قهرمان قم در ۱۹ دی ۱۳۵۶، رهبر معظم انقلاب اسلامی در دیدار تصویری با جمعی از اقشار مختلف این شهر گفتند: « باید با درک وظیفه کنونی، با امید و وحدت و قدرت به سمت چشمانداز روشن آینده حرکت کنیم که در این مسیر مسئولان نیز باید باتقویت و تکمیل ابعاد مردمی، تلاشهای مشهود خود را برای حل مشکلات گسترش دهند.»
بدیهی است که مخاطب رهبر انقلاب « عمومیت» دارد و قشر و طبقه خاصی از مردم و تنها گروهی از مسئولان را در بر نمیگیرد. بنابراین تردیدی وجود ندارد که مخاطب این سخنان جامعه و مسئولان ورزش هم هستند به ویژه آنجا که ایشان در بخشهای پایانی سخنان خود بر « لزوم تقویت امید» تاکید فرموده، میگویند: «جوان امیدوار، بهتر کار و تلاش و تحقیق میکند. البته تقویت امید فقط با حرف زدن نیست و مسئولان باید باکار وتلاش خود که امروز بحمدالله به آن مشغول هستند، دل جوانان رااز امید لبریز کنند.»
تاکید همیشگی رهبر انقلاب بر « لزوم تقویت امید» در جامعه و علیالخصوص نزد جوانان، که در همین سخنرانی چند بار تکرار شد، در حالی است که دشمنان این ملک وملت و بدخواهان نسل جوان این جامعه، تمام تمرکز و تلاش خود را برای تحقق این هدف به کاربستهاند که جامعه و اقشار مختلف مردم و خاصه جوانان این مرزو بوم را نسبت به مملکت خود بدبین و نگران و درباره سرنوشت و آینده، مایوس و نومید سازند. بدخواهان برای تحقق این هدف شوم و البته بسیار خطرناک آرام و قرار ندارند و با لطائف الحیل و استفاده از تاکتیک و روشهای گوناگون و بهره گرفتن دقیق از ابزار و تکنیکهای مختلف از جمله ابزار جذاب و پرمخاطب ورزش یکسره و بیامان در این راه تلاش میکنند.
در چنین وضعیتی تکلیف همگان، همه آن کسانی که « ایران» را دوست دارند و نسبت به سرنوشت آن حساس و دغدغه مند و از صمیم قلب خواهان آینده بهتر و روشنتر وپیشرفتهتر آن هستند، خاصه کسانی که در این مملکت ردای مدیریت به تن کرده مسئولیت دارند، روشن است. اولین و بدیهیترین کاری که این افراد یعنی مسئولان باید انجام دهند عمل به وظایفی است که حداقل باعث خوشحالی دشمن و بازی مطلوب در زمین دشمنان نشود. بلکه بر عکس، آنان باید بیش از بدخواهان این مملکت و جوانان آن، « کار» کرده و یکسره و بیامان طوری تلاش کنند که از یک طرف خار چشم دشمنان و باعث یاس و شکست آنها در راه تحقق اهداف خبیثانه باشد و از سوی دیگر به جسم و جان جامعه وجوانان مدام « روحیه مثبت» و» امید» تزریق کند.
رهبر انقلاب هم در سخنان خود بر این موضوع تاکید کرده که «تقویت امید» ، با «حرف زدن» ممکن نمیشود و نیاز به کار و تلاش بیوقفه دارد.در کنار تلاشها و کارهای مثبتی که در ورزش ما از گذشته شده و امروز هم میشود باید بدون تعارف بگوییم که متاسفانه خیلی کارها هم نشده و بسیاری از امور ضروری معطل و برزمین مانده و از همین جا و این ناحیه لطمات و ضربات بدی هم بر پیکر ورزش مستعد و بالقوه توانمند ایران وارد شده ولاجرم پیامدها و عواقب این اتفاقات ناخوشایند تاثیر منفی بر روح و روان جامعه به ویژه علاقه مندان ورزش که بخش عمده و مهم آن نسل جوان هستند، گذاشته است و البته از آن طرف هم گزک دست بدخواهان ایران مستقل و سرفراز داده که علیه این کشور بر تبلیغات خود بیفزایند.
اتفاقاتی که بیش و پیش از آنکه معلول شیطنتها و دشمنیهای خارجی باشد معلول کم کاریها و عملکرد غلط یا « ترک فعل»هایی بوده که در داخل اتفاق افتاده و برخی از مسئولین ارشد ورزش مسبب اصلی آن بودهاند. تازهترین مثال و ملموسترین نمونه برای اینگونه عملکردها در ورزش ماجرای حذف تیمهای پرطرفدار و باسابقه استقلال و پرسپولیس از گردونه رقابتهای باشگاهی آسیاست. دوتیمی که علیرغم طرفداران میلیونی و سالها سابقه فعالیت در ورزش و فوتبال ایران و آسیا امروز از طرف AFC به خاطر عدم رعایت حداقل استانداردها (مثل نامشخص بودن مالکیت آنها، بدهکاری به این و آن مربی و بازیکن خارجی و...) فاقد صلاحیت حضور در رقابتهای آسیایی اعلام شدهاند!
مسئله « عدم رعایت استانداردها» درباره این دو تیم سالهاست که ازسوی مراکز بینالمللی فوتبال مطرح است و بسیاری از کارشناسان و دلسوزان از جمله همین مجله باسابقه بارها درباره آن تذکر داده بودند، اما از سوی مسئولان ذیربط و ارشد ورزش که وظیفه اصلی آنها دمیدن روح امید ونشاط در جامعه و نزد جوانان و مایوس کردن دشمنان و همچنین ایجاد تحول مستمر و قویتر کردن ورزش کشور ونه با دست خود ضعیف کردن آن است، به این هشدارها و تذکرات دلسوزانه توجه نشد و لذا اقدام بجا و به موقع هم صورت نگرفت و شد آنچه نباید میشد! و...
در هرحال امیدواریم مسئولان به ویژه در دولت مردمی و انقلابی سیزدهم و در دوره جدید مدیریت ورزش هرگز از مسئولیت سنگینی که فراتر از روزمرگیها و امور سطحی و برد و باختهای گذرا، در قبال مردم و جامعه و خاصه نسل جوان و ورزش کشور دارندحتی برای لحظهای غافل نشوند و با عملکرد دقیق و دلسوزانه خود ضمن جبران کم کاریها و «ترک فعل»هایی که در گذشته اتفاق افتاده راه ورزش مستعد ایران را برای حرکت پرشتاب در مسیر رشد و پیشرفت و قوی شدن هموار سازند. برای تحقق این هدف هم خیلی صریح عرض کنیم که با روشهای متداول و عمل از روی کسالت و رفع تکلیف و با عقل کل مآبی و خودکامگی و... کارها و برنامهها،پیش نمیرود و برای رسیدن به این هدف و هر هدف بزرگی عزمی راسخ، مومنانه و مردانه و همت و انگیزه مدبرانه و انقلابی لازم است. این را تجربیات غیرقابل انکار میگوید. چنانکه رهبر انقلاب نیز در سخنان اخیر خود بار دیگر با یادآوری این تجربه تاکید کردند: «در طول این ۴۳ سال هرجا پیشرفت و حرکت کردهایم، محصول روحیه و مجاهدت افراد مومن و انقلابی بوده و هرجا کار زمین مانده، پای فرصتطلبی، فساد، اشرافیگری و نگاههای غیر انقلابی در میان است». با کمال تاسف تکرار میکنیم که در ورزش ما کارهای بر زمین مانده
فراوان است!