سرمایههای واقعی ورزش دیده نمیشوند! (نکته ورزشی)
سرویس ورزشی-
پرونده رقابتهای هفته ششم لیگ برتر فوتبال ایران چهارشنبه هفته گذشته با برگزاری 8 بازی بسته شد. در یکی از بازیهای این هفته پرسپولیس در تهران میزبان نفت آبادان بود. اتفاق مهم بازیهای این هفته حضور تماشاگران در ورزشگاه آزادی بود، آن هم پس از آنکه استقلال در هفته پنجم و در بازی با نساجی درهای ورزشگاه آزادی را به روی تماشاگرانش باز کرده بود.
حضور تماشاگران در بازی تیمهای استقلال و پرسپولیس به صورت آزمایشی بود، نکتهای که مسئول برگزاری مسابقات سازمان لیگ نیز به آن اشاره داشت: «دیدار پرسپولیس- صنعت نفت آبادان مثل دیدار استقلال- نساجی مازندران به صورت آزمایشی با تماشاگر برگزار شد، به طوری که پنج درصد ظرفیت ورزشگاه آزادی یعنی پنج هزار تماشاگر توانستند در ورزشگاه حضور داشته باشند. نتایج حاصل از این دو بازی درباره شیوهنامه رعایت پروتکلهای بهداشتی منجر به تصمیمگیری برای حضور تماشاگران در بازیهای آینده خواهد شد.»
اظهار نظر مسئول برگزاری مسابقات سازمان لیگ را از چند زاویه میتوان بررسی کرد. اگر قرار بر امتحان آزمایشی حضور تماشاگران است، چرا فدراسیون فوتبال این امتیاز را تنها برای استقلال و پرسپولیس قائل شد، آیا تیمهایی مثل سپاهان، تراکتور، نساجی، فجر سپاسی و... نمیتوانستند از این امتیاز ویژه بهره مند شوند؟!
نکته بعدی اینکه نحوه برگزاری دیدار استقلال و نساجی را میتوان به عنوان یک آیینه تمام قد از انواع و اقسام بینظمیها بابت مدیریت یک مسابقه فوتبال مثال زد. از نحوه اطلاعرسانی بابت حضور هواداران گرفته، تا سایت بلیت فروشی، باز شدن دربهای استادیوم، عدم ایجاد نظم و انضباط در ورزشگاه و تلاش برای رعایت فاصله گذاری اجتماعی، عدم هدایت هواداران به تمامی بخشهای استادیوم و جلوگیری از تراکم آنها در یک نقطه، عدم سختگیریهای لازم برای ورود هوادارانی که دو دوز واکسن را تزریق کردهاند و... همه و همه از نکات منفی نخستین تجربه حضور هواداران در استادیوم پس از 22 ماه بود.
بر فرض محال اگر از همین هفته پیش رو (هفته هفتم) درهای تمام ورزشگاهها به روی تماشاگران باز شود، باز ما زمان زیادی را از دست دادهایم و بسیاری از علاقه مندان به این رشته ورزشی با بیبرنامگی فدراسیون فوتبال و سازمان لیگ چند ماهی تماشای بازی تیمهای محبوب خود را از دست دادهاند.
یادمان نمیرود که چند ماه قبل در جریان برگزاری مسابقات اروپایی در کشورهایی چون آلمان، انگلیس، رومانی، هلند و... هزاران هوادار در کنار هم نشسته بودند و با هیجان خاصی بازیهای تیمهای محبوب خود را تماشا میکردند ولی در ایران هرگز چنین شرایطی فراهم نبود.
در ان زمان عدم حضور تماشاگران در ورزشگاه به درستی از سوی مسئولان بهداشتی و ورزشی واکسینه نشدن بخشی اعظمی از جامعه عنوان میشد. آنها در صحبتهایشان به این موضوع تاکید داشتند که برای مبارزه با شیوع ویروس کرونا نباید مردم در مکانی مثل ورزشگاه تجمع داشته باشند. ولی حالا که با تلاش دولت مردمی و وزارت بهداشت بیش از 100 میلیون دوز واکسن تزریق شده دیگر بهانه واکسینه نشدن برای نرفتن تماشاگران به ورزشگاهها قابل قبول نیست!
البته این حضور قواعد و چارچوب خاص خودش را میطلبد؛ ما هم مثل بسیاری از مردم به این امر واقف هستیم که حضور تماشاگران در ورزشگاه باید بر اساس پروتکلهای بهداشتی باشد ولی چه کسی یا کسانی باید این دستور العملها را نگارش، تدوین و اجرا کنند؟!
پاسخ روشن است، مسئولیت این کار با فدراسیون فوتبال است و آنها باید تا به امروز فکری به حال این مسئله اساسی میکردند نه اینکه پس از گذشت 6 هفته از لیگ و حضور تماشاگران در دو بازی استقلال و پرسپولیس، تازه صحبت از حضور آزمایشی شود!
واقعیت آن است که تا به امروز در فدراسیون عریض و طویل فوتبال که اتفاقا چندین نفر نیز به عنوان مشاور در معیت رئیس هستند، کسی به موضوعی مهمی چون حضور تماشاگران در ورزشگاه فکر نکرده بود و متاسفانه این بار هم مثل دفعات قبل از ارایه کمترین خدمات به تماشاگران دریغ کردیم. گویا در فدراسیون فوتبال ما موضوعاتی چون خوبان عالم، نمایش سیستم VAR و... مهمتر از همه حضور تماشاگرانی است که از آنها به عنوان سرمایههای واقعی ورزش یاد میشود.
حالا که کار به اینجا کشیده، بهتر است دوستان مسئول در فدراسیون فوتبال فکر اساسی برای حل این مشکل کنند و شرایطی را فراهم آورند که در اسرع وقت تماشاگران از نزدیک شاهد تمام مسابقات فوتبال باشند، چه لیگ برتر و چه دسته یک یا دو.