إیال زیسر معاون رئیس‌دانشگاه تل‌آویو، در روزنامه «اسرائیل هیوم» نوشت: سیاست خارجی ایران بر این اصل استوار است که آمریکا جز زبان زور نمی‌فهمد و به این ترتیب اقدامات خود را پیش می‌برد. مراکز تصمیم گیری در ایران از زمانی که دوران آیت‌الله خمینی بر سفارت آمریکا تسلط یافتند، سیاست خود را تغییر نداده‌اند.
وی می‌افزاید: ایران می‌خواهد فرصت به دست آورد و تا به این لحظه حاضر نشده تا برای دستیابی به توافق جدید در مورد برنامه هسته‌ای خود، با غرب وارد مذاکرات جدید شود. تهران همچنان به سیاست خود مبنی بر اعمال فشار برای رسیدن به اهداف خود ادامه می‌دهد.
سیاست خارجی قاطع ایران با انتخاب «ابراهیم رئیسی» به عنوان رئیس‌جمهوری، سرسخت‌تر هم شده است. تهران پس از انتخاب رئیس‌جمهوری جدید به پیشبرد برنامه هسته‌ای خود شدت بیشتری بخشیده است و به طور رسمی اعلام کرد که میزان غنی‌سازی اورانیوم را چهار برابر افزایش داده است.
ایرانیان حملات خود علیه آمریکا را شدت بخشیده‌اند و برای بیرون راندن آنها از مناطق تحت نفوذ خود در سوریه، عراق و یمن تلاش کرده و می‌کنند.
علاوه‌بر موارد یاد شده، ایران پس از حمله نظامی به پایگاه آمریکا در عراق، عملیات خود را به اوج رسانده، اما واکنش واشنگتن به این عملیات، کاملا برعکس تمامی پیش‌بینی‌های به عمل آمده بود. اقدامات بی‌شرمانه ایران به جای آنکه با واکنش نظامی آمریکا همراه شود، تمایل واشنگتن را جهت دستیابی به توافق با تهران افزایش داد.
ایران با در پیش گرفتن چنین رویکردی می‌تواند با قدرت در مذاکرات حاضر شود، بدون آنکه در معرض فشارهای آمریکا قرار گیرد. این احتمال وجود دارد که جلب رضایت ایران در نهایت امر و امضای توافق هسته‌ای، برای تهران یک سود صد در صد به همراه داشته باشد.
توافق جدید در صورت تحقق، نخواهد توانست ایران را از ادامه برنامه هسته‌ای بازدارد، زیرا این برنامه به نقطه بی‌بازگشتی رسیده و تهران رسما و علنا چنین واقعیتی را اعلام کرده و غرب را وادار خواهد نمود تا برنامه هسته‌ای این کشور را به عنوان حق مسلم به رسمیت شناخته و به آن مشروعیت ببخشند.