محمدرضا خباز، پیش از استانداری سمنان، «معاون امور تقنینی در معاونت پارلمانی رئيس‌جمهور» بود. اما در انتخابات مجلس نتوانست اعتماد مردم را کسب کند و راهی مجلس شود. وی در گفت‌وگو با نامه‌نیوز مدعی شد: قرائن و شواهد نشان می‌دهد که دولت برنامه کارشناسی و دقیقی که مورد تایید و حمایت اقتصاددانان کشور باشد، در دست ندارد. وی افزود: وقتی دولت سیزدهم اعلام کرد «می‌خواهد مشکل معیشت مردم را حل و وضعیت اقتصاد را اصلاح کند»، باید برنامه روشنی را ارائه دهد، ظرف مدت سه ماه گذشته این دولت نشان داد برنامه‌ای برای تحقق این وعده‌ها ندارد بنابراین، این وعده‌ها در حد آرمان و آرزو است.
این فعال سیاسی اصلاح‌طلب اظهار کرد: دولت سیزدهم می‌گوید «آینده اقتصاد کشور را به برجام گره نمی‌زند»، اما واقعیت آن است که این آینده اقتصاد به برجام گره خورده است چون بدون برجام دولت چگونه می‌خواهد اقتصاد کشور را با وجود تحریم به سامان کند. اصلا چنین چیزی قابل تصور نیست.
خباز ادامه داد: اقتصادی که تحت تسلط و سیطره تحریم است و رکود مزمن و تورم بالای 50 درصد دارد، فقط معجزه می‌تواند آن را به سامان کند که معجزه هم امکان‌پذیر نیست. پس سوال از دولت این است که چگونه و با چه روشی می‌خواهد اقتصاد کشور را اصلاح کند؟ چه برنامه‌ای دارد؟ تا به حال برنامه‌ای از این دولت ندیدیم هرچند آقایان آمال و آرزوهای فراوانی را بیان کردند.
وی افزود: اخیرا نیز آقایان گفتند «خبرهای خوشی به مردم می‌دهند»، به نظرم آنها نباید دیگر شعار اصلاح اقتصاد کشور را بدهند چون خود این گفتن‌ها توقعات مردم را دائم افزون می‌کند حال آنکه با این چشم‌انداز مشخص است که چیزی برای مردم حاصل نمی‌شود. نتیجه هم آن خواهد بود که ناامیدی مردم از تصمیم‌سازان و تصمیم‌گیران روزبه‌روز زیادتر می‌شود. خباز اظهار کرد: از دولت آقای رئیسی برنامه ندیدیم، آنچه دیدیم شعار، آمال و آرزو بوده است. در واقع نوعی گفتاردرمانی است، البته این گفتاردرمانی هم دارد کم‌کم خاصیت خودش را از دست می‌دهد چون مردم عموما این حرف‌ها را باور نمی‌کنند. ضرب‌المثلی هست که می‌گوید «آرزو بر جوانان عیب نیست» اما با «آمال»، «آرزو»، «شاید» و «ممکن است» نمی‌شود کشور را اداره کرد. کشور نیاز به تدبیر و برنامه دارد. خطاب به این مقام دولت سابق باید گفت شما نه از «مردم» دم بزن و نه از «تدبیر» حرف بزن! چه اینکه مردم، همان‌هایی هستند که در انتخابات مجلس حاضر نشدند سر سوزنی به شما اعتماد کنند و به مجلس بفرستند. علت هم در «تدبیر»های برعکسی بود که در دوره مدیریتی شما دیده بودند.
کسانی درباره دو ماه مدیریت دولت می‌گوید «سه ماه گذشت و هیچ کاری نکردند»، که هر گاه در طول 8 سال کارنامه مطالبه می‌شد و سرنوشت وعده‌ها مورد پرسش قرار می‌گرفت، می‌گفتند چه قدر بی‌طاقت هستید، باید صبر استراتژیک»(!) داشته باشید تا سیب و گلابی برجام برسد. بعد از 8 سال هم مدعی شدند، می‌خواستیم کار کنیم اما ترامپ نگذاشت! آن پشت هم‌اندازی 96 ماهه کجا و این دستپاچگی دو ماهه کجا؟
شرم‌آور است مدیر دولت فشلی از تدبیر دم می‌زند که بسیاری از مدیرانش از رئیس دولت آموخته بودند هر وقت کار مطالبه شد، بگویند «تا تحریم‌ها برداشته نشود، هیچ کاری نمی‌شود کرد» و حال آن که وقتی همه امتیازات هسته‌ای را واگذار می‌کردند، مدعی بودند «همه تحریم‌های مالی و بانکی و نفتی و بیمه‌ای، یکجا با اجرای برجام لغو (و نه تعلیق) می‌شود».
همین‌ها بعد‌ها گفتند، ما «پیش‌بینی نمی‌کردیم» آمریکا زیر برجام بزند و از توافق خارج شود(!) آخر سر هم مدعی شدند «می‌خواستیم با دولت بایدن توافق کنیم و نظام نگذاشت» و حال آن که طبق گزارش‌های فاش شده از مذاکرات وین، دولت بایدن حاضر نشده بود حتی تحریم‌های ترامپی را متوقف کند یا تضمین بدهد که لااقل در دوره‌ای از دولت آمریکا خیانت خروج از برجام را تکرار نخواهد کرد. این فهرست طولانی بی‌تدبیری و سوء مدیریت، اسباب سرشکستگی امثال آقای خباز است.
آقای خباز در حالی تورم 50 درصدی و تحریم‌های تلنبار شده را به رخ می‌کشد که می‌داند این رکورد تورمی و آن دو برابر شدن تحریم‌ها در پسابرجام، دستاورد دولت متبوع وی است. با این وجود وقاحت بالایی می‌خواهد که کسانی 8 سال ویرانه کرده باشند و حالا به دولتی که دو ماه است تشکیل شده، بگویند چرا برنامه ندارید و چرا اوضاع را سر و سامان ندادید؟!
و بالاخره این که برخلاف فضاسازی افراطیون برای ناامیدسازی مردم، نظرسنجی‌ها نشان می‌دهد که بالای 70 درصد مردم به رویکرد دولت آقای رئیسی امید و اعتماد دارند و ضمناً دشواری‌های کار او و دولتی را که تحویل گرفته، می‌دانند.