رابرت لیتواک مؤلف کتاب شطرنج هسته‌ای ایران«محاسبه حرکت‌های آمریکا» و مدیر مرکز مطالعات امنیتی اندیشکده وودرو ویلسون گفت:  با آن ‌که گشودن باب ارتباط آمریکا با ایران تنها در دور دوم ریاست‌جمهوری آقای اوباما عملی شد، تغییر استراتژی واشنگتن در برابر تهران اندکی بعد از سوگند ریاست‌جمهوری وی آغاز شد.
پیتر گالبرایت، سفیر پیشین آمریکا در کرواسی،  نیز گفت خودداری دولت آقای بوش از گفتگو با مقامات ایران، هشت سال تمام فرصت در اختیار دولت تهران گذاشت تا به غنی‌سازی کامل اورانیوم بپردازد و گام‌های بلندی بردارد.
بر اساس این گزارش یک بخش عمده تغییر رویکرد آمریکا اجازه غنی‌سازی اورانیوم به ایران بود، تصمیمی که منتقدان اشتباهی بزرگ می‌دانند. به گفته لیتواک ایرانی‌‌ها به چرخه سوخت خبره شده و تسلط یافتند و آمریکا را در تنگنا قرار دادند. در نتیجه  دولت اوباما بر محدود کردن برنامه هسته‌ای ایران و اجازه غنی سازی محدود متمرکز شد.  این گزارش در پایان می‌افزاید: بیشتر کارشناسان سیاسی اعتقاد دارند که احتمال رسیدن به توافق هسته‌ای با ایران ۵۰ - ۵۰ است. آینهورن، در نامه سرگشاده‌ای که اخیراً خطاب به تیم مذاکره‌کننده ایرانی نوشته، گفته مهلت تعیین شده به زودی سرمی‌رسد، و فرصت کافی برای رسیدگی و حل اختلافات باقی‌مانده وجود ندارد: «به نظر من رسیدن به توافق دشوار خواهد بود چرا که شکاف‌ها بسیار عمیق است. این توافق مستلزم تلاشی بسیار سخت است.»