سرویس سیاسی-
رسانه‌های بین‌المللی و منطقه‌ای روزانه اخبار و تحلیل‌های مختلفی را درباره ایران منتشر می‌کنند.‌ ترجمه گلچینی از این گزارشات و تحلیل‌ها به معنای تایید محتوای آنها نبوده و صرفاً برای آشنایی مخاطبان با فضای رسانه‌های خارجی درباره کشورمان است.
فارن افرز: ایران عقب‌نشینی نمی‌کند
با از سرگیری مذاکرات هسته‌ای، تهران به دنبال مصالحه نیست
نشریه «فارن افرز» در مطلبی تحلیلی نوشت: در حالی که ایالات متحده و ایران برای گفت‌وگو برای احیای توافق هسته‌ای که واشنگتن آن را در سال 2018 کنار گذاشت، آماده می‌شوند، رهبر ایران در حال ایجاد زمینه برای یک سیاست خارجی جدید قاطعانه است. ایران معتقد است واشنگتن با جمهوری اسلامی با فریب و بی‌احترامی‌ رفتار کرده است و بر ایجاد اهرم اقتصادی و نظامی در برابر دشمن دیرینه خود متمرکز شده است.
مذاکره‌کننده ارشد هسته‌ای ایران اخیرا اعلام کرد که مذاکرات برای احیای برجام قبل از پایان نوامبر در وین از سر گرفته می‌شود. دولت حسن روحانی، رئیس‌جمهور پیشین، در شش دور مذاکرات با هدف بازگرداندن هر دو طرف به «پایبندی متقابل» به برجام شرکت کرد. با این حال، پس از آنکه ابراهیم رئیسی محافظه‌کار، در ماه اوت به‌عنوان رئیس‌جمهور ایران معرفی شد، دیپلماسی متوقف شد.
اگرچه دولت رئیسی ممکن است مایل به شرکت در مذاکرات باشد، احیای برجام ستون مرکزی سیاست خارجی آن را تشکیل نمی‌دهد. تحت ریاست جمهوری جدید، ایران موضع هسته‌ای جدیدی را ایجاد کرده است که حول دو اصل می‌چرخد: افزایش توانایی خود برای مقابله به مثل سریع علیه ایالات متحده در صورت تخطی از توافقاتش و جدا کردن ثروت اقتصادی ایران از برجام با ایجاد یک نظام متکی به خود و اقتصاد با محوریت آسیا.
در حالی که برنامه هسته‌ای ایران به نقطه پایان خود نزدیک می‌شود، برخی در واشنگتن از قبل خواستار «طرح B» که شامل اقدامات اقتصادی اجباری و تهدید به استفاده از زور در صورت امتناع تهران از بازگشت به پایبندی کامل به توافق هسته‌ای می‌باشد، هستند؛ اما بعید است ایران تسلیم چنین اجباری شود. رهبران محافظه‌کار تهران در مزایایی که ظاهراً توسط برجام به ایران اعطا شده بود غرق شده و اکنون با تقویت صنایع داخلی خود و ایجاد روابط جدید با قدرت‌های در حال رشد در آسیا به دنبال ایجاد یک اقتصاد مقاوم در برابر تحریم‌ها هستند. در واشنگتن، گفت‌وگو در مورد طرح ب علیه ایران افزایش یافته است. اما برای جمهوری اسلامی، طرح ب در واقع از ابتدا طرح الف بود.
فارن افرز در ادامه نوشت: جمهوری اسلامی عدم تقارن در چارچوب برجام را درک می‌کند. تعهدات ایران برای محدود کردن فعالیت‌های هسته‌ای‌اش دارای معیارهای فنی واضحی است که توسط آژانس بین‌المللی انرژی اتمی ‌قابل تأیید است. با این حال، هیچ فرمولی وجود ندارد که مزایای اقتصادی ایران را در ازای لغو تحریم‌ها مشخص کند. علاوه بر این، اگرچه تهران در صورت خروج از توافق با اعمال مجدد سریع تحریم‌ها مواجه می‌شود، اما واشنگتن با عدم رعایت قواعد بازی، با مجازات‌های جدی مواجه نشد.
در نتیجه، ایران نگران است که در صورت بازگشت به پایبندی کامل به برجام، اهرم هسته‌ای خود را بدون دستیابی به مزایای وعده داده شده از دست بدهد. این دقیقاًً همان چیزی است که در سال 2015، زمانی که قرارداد اعلام شد، رخ داد. ایران به سرعت برنامه هسته‌ای خود را مطابق با توافق کاهش داد، 98 درصد اورانیوم غنی‌شده خود را به خارج از کشور ارسال کرد و نظارت تقویت شده آژانس را پذیرفت. با این حال، شرکت‌های بین‌المللی و موسسات مالی به‌دلیل عدم اطمینان در مورد لغو دائمی‌ تحریم‌ها، همچنان تا حد زیادی از بازار ایران دور ماندند.‌ تردید آنها در مورد تجارت با ایران پس از انتخاب رئیس‌جمهور دونالد ‌ترامپ و خروج وی از برجام به اثبات رسید. ایران بار دیگر با وضعیت مشابهی مواجه است. این کشور می‌ترسد که بازگشت به انطباق کامل، هیچ مزیت ملموسی به همراه نداشته باشد.
در ادامه آمده است: بنابراین، اولین اصل سیاست خارجی رئیسی، ایجاد و حفظ اهرم‌هایی است که واشنگتن را از زیر پا گذاشتن هرگونه معامله بازدارد. جمهوری اسلامی هم‌اکنون آمادگی خود را برای تلافی سریع در برابر هرگونه فشار، خرابکاری یا حمله اعلام کرده است. به‌عنوان مثال، در اعتراض به امتناع این سازمان از محکوم کردن ‌ترور اخیر دانشمند هسته‌ای ایران و خرابکاری علیه تأسیسات تحت نظارت ایران، که هر دو بر مبنای ادعایی توسط اسرائیل انجام شده است، همکاری با آژانس بین‌المللی انرژی اتمی ‌را کاهش داده است.
ایران همچنین بر تقویت مواضع متحدان و مشتریان خود در سراسر خاورمیانه متمرکز شده است. از آنجایی‌که ایران انتظار فشار بیشتری از سوی ایالات متحده دارد، با توافق یا بدون توافق، این اقدامات نشان‌دهنده عزم این کشور برای ادامه مسیر است.
استراتژی دولت رئیسی مبتنی بر یک فرض اساسی در مورد رابطه ایران با ایالات متحده است که نخبگان محافظه‌کار حاکم این کشور از زمان تأسیس جمهوری اسلامی تاکنون داشته‌اند. بر اساس این دیدگاه، اندازه، تاریخ، موقعیت ژئواستراتژیک و منابع اقتصادی ایران، ایران را به یک هژمون طبیعی منطقه‌ای و تهدیدی بالقوه برای متحدان آمریکا در خاورمیانه تبدیل می‌کند. بنابراین ایالات متحده مصمم است ایران را تحت فشار اقتصادی و نظامی نگه دارد. در نتیجه، حتی در صورت وجود توافق هسته‌ای، بدون شک واشنگتن راه‌های دیگری برای تضعیف و منزوی کردن ایران خواهد یافت.
مقامات ایرانی می‌گویند که این موضوع در نحوه مذاکره دیپلمات‌های آمریکایی و اروپایی با همتایان ایرانی خود منعکس شده است. مقامات ایرانی این را تاکتیکی می‌دانند که هدف آن حل واقعی هیچ مشکلی نیست، بلکه برای گرفتن امتیاز از ایران بدون دادن امتیاز متقابل است.
در نتیجه، دولت رئیسی انتظار دارد یک توافق جدید باعث افزایش چشمگیر کمپین فشار ایالات متحده به منظور محروم کردن ایران از هرگونه منافع ملموس از کاهش تحریم‌ها شود. مقامات ایرانی مدعی هستند که مایلند در مورد سایر موضوعات مورد علاقه دوجانبه گفت‌وگو کنند، مشروط بر اینکه ایالات متحده موافقت کند که در یک زمان در یک موضوع تعامل داشته باشد، اما هیچ تمایلی از سوی واشنگتن برای پذیرش توافقی که می‌تواند جمهوری اسلامی را تقویت کند، پیش‌بینی نمی‌کنند. استراتژی تهران مقاومت در برابر نفوذ آمریکا در هر مرحله و پاسخ دادن به زور با اجبار است. حتی در حالی که این کشور برای از سرگیری مذاکرات بر سر توافق هسته‌ای آماده می‌شود، زمینه را برای همه احتمالات، حتی درگیری با ایالات متحده، آماده می‌کند.
اصل دوم دولت رئیسی جدا کردن اقتصاد کشور از مذاکرات برجام است. اگرچه سلف خود امیدوار بود از برجام به‌عنوان ابزاری برای باز کردن بازار وسیع ایران به روی شرکت‌های غربی استفاده کند، تیم رئیسی مصمم است تا با چرخش به سوی شرق و تقویت روابط اقتصادی خود با چین، روسیه و همسایگانش، ایران را از اثرات تحریم‌ها مصون نگه دارد.
در این زمینه احیای برجام می‌تواند روابط اقتصادی و امنیتی ایران با شرق را به‌ویژه پس از پذیرش اخیر این کشور در سازمان همکاری شانگهای تسهیل کند. اما حتی بدون هرگونه توافق هسته‌ای، ایران متحدان غیرآمریکایی را به‌عنوان شرکای تجاری قابل اعتمادتر می‌بیند.
درایو: چیزی که شبیه دم «گلوبال هوک» است
به تازگی روی یک کامیون در ایران ظاهر شده است
وبگاه «درایو» در مطلبی به قلم «توماس نیودیک» نوشت: در حالی که ایران سابقه نابودی طرح‌های پهپادی آمریکایی را دارد، حتی درک تقلیدی خام از آرکیو-4 گلوبال‌ هاوک نیز عمل مهمی ‌خواهد بود.
عکس‌هایی که از ایران منتشر شده‌اند ظاهراً اجزایی را نشان می‌دهند که شباهت بصری گسترده‌ای به پهپاد جاسوسی آرکیو-4 گلوبال ‌هاوک در ارتفاع بالا و با استقامت طولانی دارند. یک آرکیو-۴ گلوبال ‌هاوک نیروی دریایی ایالات متحده در سال 2019 توسط پدافند هوایی ایران بر فراز تنگه هرمز سرنگون شد. در حالی که قطعات مشاهده شده در تصاویر مطمئناً از برخی جهات یادآور نفوذ گلوبال ‌هاوک هستند، هیچ تضمینی وجود ندارد که این همان چیزی است که واقعاًً باشد.
ایران سابقه تولید پهپادهای خود را دارد که بر اساس طرح‌های پهپادهای آمریکایی ساخته شده‌اند، از جمله هواپیماهای بدون سرنشین که ظاهراً از پهپاد رادارگریز لاکهید مارتین آرکیو-۱۷۰ سنتینل تقلید شده‌اند، و همچنین دیگر پهپاد که به‌نظر می‌رسد که تقلید بالایی از جنرال اتمیکس ام‌کیو-۱ پرداتور داشته است. آنها از سایر تولیدکنندگان در سراسر جهان تقلید کرده‌اند و حتی پهپادهایی را از طرح‌های جت سرنشین‌دار ایالات متحده ساخته‌اند.
تصاویر مورد بحث، اولین بار دیروز، مورد توجه ما قرار گرفت و نشان می‌دهد که قسمت عقب بدنه یک پهپاد به سبک گلوبال‌ هاوک، با باله‌های دم عمودی زاویه‌دار، که بر روی یک کامیون تخت در بزرگراه ایران در جایی نزدیک تهران حمل می‌شود، چه چیزی می‌تواند باشد. به شرط اینکه عکس‌ها واقعاًً موثق باشند، شکل اجزای پهپاد احتمالی تا حدی توسط برزنت‌ها پنهان می‌شود. هیچ نشانه‌ای از موتور که معمولاً بین باله‌های دم پیدا می‌شود وجود ندارد؛ اما احتمالاً یک جزء ساختاری جداگانه است. خود باله‌ها که شامل سکان‌های متحرک می‌شوند، بیشتر از آرکیو-۴ گلوبال ‌هاوک جهت‌گیری عمودی دارند، اما ممکن است برای حمل‌ونقل جاده‌ای به این شکل چیده شده باشند. علاوه بر این، آنها همچنین کوتاه‌تر از گلوبال‌هاوک به‌نظر می‌رسند. یک «دم قایقی» صاف بین دم‌های عمودی نیز قابل مشاهده است،که بسیار شبیه به نمونه موجود در گلوبال‌هاوک و مشتقات آن است. در غیر این صورت، محموله پهپادمانند به رنگ سفید است که در سطح بیرونی قابل مشاهده باله، فلاش مشکی و قرمز برجسته دیده می‌شود. در مجموع، قسمت پشتی آن یک راز است. حتی مشخص نیست که این شی مشتق شده از آرکیو-۴ گلوبال ‌هاوک شاید یک وسیله نقلیه بدون سرنشین باشد، اگرچه باله‌های عقب واقعاًً این را نشان می‌دهند.
همچنین ممکن است این مدلی از یک گلوبال ‌هاوک باشد که برای نمایش عمومی به‌عنوان بخشی از یک رژه نظامی در نظر گرفته شده است، که بازتاب تلاش‌های قبلی ایران است که یک «جنگنده مخفی‌کاری» فرضی و همچنین یک ناو آمریکایی مینیاتوری‌شده را تولید کرده است. ناو هواپیمابر، که هر دو عمدتاًً برای اهداف تبلیغاتی در نظر گرفته شده است. می‌توان تصور کرد که یک مدل بزرگ از یک گلوبال‌ هاوک می‌تواند به‌عنوان مرکز نمایشگاهی برای بزرگداشت سرنگونی یکی از این پهپادها در 20 ژوئن 2019 باشد.
ساختن نسخه‌ای از آرکیو-۴ گلوبال‌ هاوک که ​​نزدیک به تکرار همان قابلیت‌های نسخه اصلی باشد، مطمئناً یک چالش بزرگ خواهد بود. در این راستا، پهپادهای کلاس کمان-22 ایرانی که ظاهراً بر اساس پردانور جنرال اتمیکس ام‌کیو-1 پرداتور ساخته شده است، همراه با برخی از ویژگی‌های پیشرفته‌تر جنرال اتمیکس ام‌کیو-9 ریپر، از نظر توسعه و تولید بسیار واقعی‌تر هستند. شایان ذکر است، کمان-22 چند سال پس از اینکه ایران نمونه‌ای از پهپاد نظامی اسیرشده آمریکایی را نشان داد، آشکار شد. با این حال، شاید قابلیت پروازی پایین‌تر، کوتاه‌تر و آهسته‌تر از گلوبال ‌هاوک در دسترس تهران باشد. داشتن یک پهپاد با استقامت طولانی که برای رصد دریایی در ارتفاع متوسط ​​تا بالا مناسب شده است، فراتر از آنکه یک برد تبلیغاتی سنتی باشد، می‌تواند برای تهران مفید باشد.
از دست دادن یک نورثروپ گرومن آرکیو-۴ گلوبال ‌هاوک توسط نیروی دریایی در سال 2019 یک کارزار تبلیغاتی جدی برای ایران و همچنین نقطه عطف بالقوه‌ای در دوره قابل توجهی از تنش بین واشنگتن و تهران بود. اصلاً تعجب‌آور نخواهد بود که اکنون ببینیم ایران تلاش می‌کند بر روی موفقیت این رویداد برجسته بیشتر سرمایه‌گذاری کند.
در حالی که ایران در گذشته از اقلام مختلف تجهیزات نظامی، از جمله پهپادهایی که دارای پیکربندی کلی با طرح‌های ثبت‌شده هستند، کپی‌هایی تهیه کرده است، باید برای قضاوت در مورد آنها، به انتظار دیدن آخرین ورژن بنشینیم.