صدور مجوز تولید محصولات تراریخته امنیت غذایی کشور را به خطر میاندازد
موضوع تامین امنیت غذایی در حال حاضر را میتوان در دسته استراتژیکترین مسائل کشورها به لحاظ اهمیت آنجا دارد. امروزه کشورهای مختلف سعی میکنند با عدم وابستگی هر چه بیشتر در بخش محصولات کشاورزی و مواد غذایی سایه
هرگونه تهدیدی را از سر خود بردارند، از این منظر توسعه کشاورزی و تامین مواد غذایی سالم و ارزان برای جامعه یک اولویت به شمار میرود.عبدالمجید شیخی اقتصاددان، عضو هیئت علمی دانشگاه و کارشناس کشاورزی در گفتوگو با پایگاه بصیرت درباره راهکارهای تامین امنیت مواد غذایی توضیحاتی داده است.
یکی از موضوعات مهم در اقتصاد تامین مواد غذایی به دلیل اهمیت استراتژیک امنیت غذایی است، لذا کشورها برای عدم وابستگی به سایر کشورها در این موضوع بسیار تلاش میکنند تا وابستگی کمتری به تامین غذایی مردم خود داشته باشند و امنیت غذایی آنها تامین شده باشد. به نظر شما برای تحقق این موضوع مهم در بخش کشاورزی چه مسائلی باید در اولویت کاری قرار داده شود تا امنیت غذایی کشور تضمین شود؟
در صدر همه راهحلها بحث سرمایهگذاری در زیربناهای بخش کشاورزی موضوع بسیار مهمی است. مثلا در دیدار اخیر آقای رئیسی به استان ایلام بر این موضوع تاکید کردند که دولت باقیمانده اعتبار طرح 550 هزار هکتاری را حتما تامین میکند تا با راهاندازی و توسعه طرح امنیت غذایی در بخشی از کشور تامین شود. چرا که راهاندازی این طرح و طرحهای مشابه قطعا موجب افزایش یک میلیون تن به محصولات کشاورزی کشور میشود. بنابراین سرمایهگذاری در تامین و توسعه زیر ساختهای بخش کشاورزی برای تحقق این موضوع مهم بسیار حائز اهمیت است.
در بخش آب و تامین منابع آبی کشور با مشکلات عدیدهای مواجه است. دراین موضوع چه راهکاری برای تامین وامنیت غذایی کشور پیشنهاد میدهید؟
سرمایهگذاری در زیر بناهای آبخوانداری و آبخیزداری در توسعه بخش کشاورزی و تامین منابع آبی کشاورزی برای تامین امنیت غذایی کشور بسیار مهم است. این روش میتواند مکمل پروژههای
سد سازی کشور برای تامین منابع آبی مورد نیاز بخش کشاورزی باشد.
از این طریق سعی میشود با استفاده از روشهای سنتی ذخیرهسازی آب از طریق آبخیزداری و آبخوانداری که طبق سیاستهای کلی آب کشور انجام میشود، با ذخیرهسازی آب در زیر لایههای زمین در واقع تبخیر کاهش بیابد چرا که در واقع بین 10 تا 15 درصد منابع آبی کشور در پشت سدها بر اثر تبخیر از بین میرود. لذا با این روش میتوانیم از تبخیر آب در پشت سدها به شدت جلوگیری کنیم و بخش قابل توجهی از منابع آبی مورد نیاز بخش کشاورزی را تامین کنیم.
بیتردید تجهیز زمینهای کشاورزی به تجهیزات آبیاری نوین باعث صرفهجویی در مصرف آب در بخش کشاورزی میشود به علاوه اینکه تولید میتواند همراه با انتقال فناوری به مزرعه افزایش بیابد و کشت و برداشت بیش از آنچه امروز داریم داشته باشیم. این موضوع علاوهبر تامین نیازهای داخلی حتی میتواند دست ما را برای صادرات محصولات به کشورهای همسایه نیز باز کند.
چه روشهای دیگری برای توسعه بخش کشاورزی و امنیت غذایی در جهان متداول است؟
استفاده از روشهای نوین برای مبارزه با آفات و جلوگیری از ضایعات محصولات کشاورزی، اقتباس الگوی ذخیرهسازی و جدول تنظیم زمانی و مکانی عرضه محصولات اساسی به بازار بخصوص با استفاده از پروژههای ذخیرهسازی متناسب همه محصولات، توجه به عمران و آبادی روستاها با زمینهای که اخیرا پیدا شده که در طرح امنیت غذایی مجلس در یکی از مواد بدان تصریح شده که اجازه احداث شهرکهای کشاورزی روستا محور داده میشود تمامی این موارد خود به خود میتواند همراه با انتقال برنامه ساخت مسکن روستایی باعث استقرار و تثبیت و رشد روستاها و کشاورزی و صنایع تبدیلی در روستاها شود و این مسئله میتواند امنیت غذایی کشور را ارتقاء دهد.
علاوهبر توسعه کشت و زراعت برای ارتقای امنیت غذایی در بخش جلوگیری از تولیداتی که سلامت بشر و محیط زیست را تهدید میکند چه مسائلی مد نظر شماست که باید به کار گرفته شود؟
ممانعت از واردات و تولید تراریخته، ممانعت از صادرات، واردات و ذخیرهسازی محصولات تراریخته یکی از موضوعات مهمی است که مسئولین باید نگاه بلندمدتی بدان داشته باشند. هر چند با تولیدات محصولات تراریخته ممکن است تولید بیشتری داشته باشیم اما اگر از دید سلامت جامعه و خسارتهایی که ازاین موضوع بر اقتصاد و اجتماع تحمیل میشود به موضوع نگاه کنیم درمی یابیم به هیچ وجه نباید مجوز تولید محصولات تراریخته داده شود. به این دلیل که به لحاظ کیفی امنیت غذایی کشور را به خطر میاندازد و باعث مرگ تدریجی یک نسل میشود.