سرویس خارجی-

اخیراً کمبود رانندگان کامیون برای حمل‌تانکرهای سوخت در انگلیس (به عنوان یکی از پس لرزه‌های جدایی این کشور از اتحادیه اروپا) موجب کمبود شدید سوخت شده است و مردم از ترس کمبود سوخت صف‌های طولانی را در برابر پمپ بنزین‌های این کشور تشکیل داده‌اند. کار به
چاقوکشی بین مردم و دعواهای خیابانی نیز کشیده شد و ارتش انگلیس برای کنترل اوضاع وارد معرکه گردید. این بحران همچنان ادامه دارد و توزیع اقلام ضروری چون دارو را هم در انگلیس با مشکل جدی رو‌به‌رو کرده است و پمپ‌بنزین‌ها مخازنشان رو به اتمام است. در پی بالا گرفتن وحشت مردم از بحران سوخت، مقامات این کشور نیز دست به کار شدند تا مردم را آرام کنند اما بحران جدی‌تر از چیزی بود که وعده‌های دولتمردان انگلیس بتواند آرامشان کند.
بحرانِ انرژی تنها مشکل انگلیس نیست و در اروپا قیمت برق به علت کمبودِ گاز تقریباً دو برابر شده است. وقتی قیمت زغال سنگ حرارتی 3 برابر قیمت سال قبل است و جای تعجب نیست که قیمت برق در حال افزایش است و حتی ممکن است این بحران اکنون در راه آمریکا هم باشد.
در بحبوحه افزایش تقاضای انرژی در سراسر جهان که منجر به کمبود گاز اروپا شده است حالا خبر رسیده که، چین هم با بدترین بحران برق خود در یک دهه اخیر رو‌به‌رو شده است. این موضوع باعث خاموشی برخی شهرها و تعطیلی کارخانه‌ها شده است. به گزارش ایسنا، این در حالی است که هند هم به مانند اروپا و چین با کمبود منابع انرژی رو‌به‌رو شده و گفته می‌شود این کشور نیز با خاموشی مواجه خواهد شد.
گفتنی است، درست در شرایطی که جهان خود را آماده می‌کند تا با گذر از بحرانِ شیوعِ کرونا اقتصادش را احیا کند، کمبود انرژی در جهان به بحران دیگری برای جلوگیری از رشد اقتصادی بدل شده است. پس از کاهش ابتلا به کرونا و افزایش قیمت زغال سنگ، بحران کمبود منابع انرژی در چین آغاز شد. دلیل این افزایش هم بازگشایی کارخانه‌ها و نیاز بیشتر به زغال سنگ عنوان شده است. اما میزان عرضه نسبت به تقاضای بازار کمتر از حد نیاز بوده است. این موضوع باعث شده تا برآوردهای پیشین درباره رشد اقتصادی در چین با تردید روبه‌رو شوند. هند هم وضعیتی کم و بیش مشابه دارد.
باید افزود که شاید خبر کمبود سوخت برای تولیدکنندگان سوخت‌های فسیلی خبر خوبی باشد، اما با نزدیک شدن به زمستان به آسانی ممکن است به یک خبر بد تبدیل شود، کما اینکه در اروپا نشانه‌های آن را از همین الان می‌شود مشاهده کرد. همچنین این بحران در مجموع اقتصاد را تهدید می‌کند. می‌شود به این بحران از حیثی دیگر نیز نگریست: وقتی، برای مثال، مقامات «ژانشی» به‌عنوان بزرگترین منطقه تولیدکننده
زغال سنگ چین، به ۹۸ معدن زغال سنگ خود دستور دادند تا ظرفیت تولید سالانه خود را ۵۵.۳ میلیون تن افزایش دهند، این افزایش تولیدها اثر سویی بر محیط زیست خواهد داشت؛ میزان انتشار گازهای گلخانه‌ای جهانی در سال ۲۰۳۰ نسبت به سال ۲۰۱۰ نزدیک به ۱۶ درصد بیشتر خواهد بود؛ همچنین از سوی دیگر، افزایش قیمت انرژی باعث ایجاد تنش در جهان در رابطه با طر‌ح‌هایی برای سوختِ پاک می‌شود، زیرا احتمال دارد کشورهای جهان در دیدگاه‌های خود نسبت به سیاست‌های تغییر آب و هوا دچار شک و تردید شوند تا کمبود انرژی را جبران کنند.