اراده اصلاح نزد مدیران ورزش وجود دارد؟!(نکته ورزشی)
سرویس ورزشی-
نزدیک به دوماه پس از شروع کار دولت سیزدهم به نظر می‌رسد فصل جدیدی از تلاش و خدمت آغاز شده است. در همین مدت کوتاه،اقدامات مثبت واصلاحی از سوی ریاست محترم جمهوری و وزرا و وزارتخانه‌های مختلف در عرصه‌های داخلی وبین‌المللی انجام شده، که سخت موجب امیدواری است و انتظار می‌رود با تداوم این روند بسیاری از مشکلات و معضلات ناشی از فشارهای بین‌المللی و خباثت‌های دشمنان قسم‌خورده این آب و خاک ومردم انقلابی و همچنین ضعف عملکرد و انفعال و وادادگی بعضی از مدیران سابق دولتی و....به زودی تا حد زیادی برطرف شده و سامان یاید.
در چنین شرایطی اما هنوز در ورزش و از سوی وزیر جدید و مدیریت ورزش اتفاق خاص و حرکتی اصلاحگرانه،- جز بعضی از اظهار نظرها که از سوی وزیر محترم اینجا و آنجا مطرح می‌شود و حاوی وعده‌هایی مبنی بر اصلاح وضعیت ورزش است- صورت نگرفته است.البته با توجه به واقعیت‌های ورزش و شناختی که اهل فن از شرایط حاکم بر آن دارند وتوقعات و توصیه‌ها و فشارهایی که اینطور مواقع ازسوی مراکز رسمی و غیر رسمی و افرادوجریانات مختلف و صاحب نیت‌های متفاوت به مسئول و وزیر ورزش وارد می‌شود، این تعلل و تامل تا حد زیادی قابل فهم و درک است.
شایسته است وزیر محترم ورزش دولت سیزدهم ضمن مقاومت در برابر تحمیل‌ها و باج خواهی‌ها وتوقعات بیجا و... به حرف‌ها و توصیه‌ها وپیشنهادات جریانات فعال وسلیقه‌های متفاوت در ورزش گوش دهد و در نهایت افرادی را که مفیدتر به حال ورزش و لایق‌تر و کار آمدتر در عرصه مدیریتی هستند، برگزیند وبهترین پیشنهادات را که متضمن اصلاح و صلاح ورزش است به کار بگیرد.
از طرفی ما نیز مثل اهالی اصیل و صاحب شناخت ورزش این را هم خوب می‌دانیم که دست زدن به تغییرات اساسی و انجام اقدامات اصلاحی به ضرر منافع نا مشروع و جایگاه نا حق بعضی از جریانات رسوب کرده و افراد کنگر خورده و لنگر‌انداخته ورزش است و لذا اینان به طور مستقیم و غیر مستقیم با لطائف الحیل مانع از شروع فعالیت‌های اصلاحی و تحول آفرین در ورزش می‌شوند و به طور موذیانه سعی در حفظ
« وضع موجود» دارند.
وضع وشرایطی که بقا و ادامه آن بیش از آنکه به نفع و مصلحت ورزش و مطابق انتظارات و توقعات جامعه ورزش باشد ضامن منافع نامشروع و حافظ جایگاه‌های اشغال شده توسط عناصر فرصب طلب است.به همین دلیل شروع هرچه زودتر اقدامات ملموس اصلاحی ودرمسیر تحول از سوی مدیریت جدید ورزش امری کاملا ضروری به نظر می‌رسد که هم با انتظارات مردم از کلیت دولت جدید از جمله وزارت ورزش منطبق است و هم مصلحت ورزش در آن است و هم بالاخره با توجه به گذشت سریع زمان نباید فرصت خدمت را قربانی مصلحت‌اندیشی‌ها و رودربایستی‌ها و تعارفات کرد. بدون تردید در ورزش ما افراد خدمتگزار و کم توقع و جریانات سالم بر زیاده خواهان و منفعت جویان می‌چربند، و شناسایی و به کارگرفتن هرچه سریعتر آنها و دفع جریانات آویزان و افراد فرصت‌طلب می‌تواند موضع و روش و جهت گیری مدیریت جدید ورزش را عملا به همگان روشن و تفهیم نماید.
خوشبختانه همان‌طور که همه می‌دانیم وزیر جدید ورزش فردی است متعلق به خانواده ورزش و قهرمانی است که ضمن آگاهی به
چم وخم‌ها وبه اصطلاح جامعه‌شناسی ورزش، همه افراد و جریانات فعال در ورزش را می‌شناسد و برماهیت و اهداف و کارکردهای آنها واقف است و بنابراین می‌تواند راحت‌تر از مدیران غالبا غیر ورزشی گدشته، مکانیزم جذب و دفع ورزش را اصلاح کند و مردان مرد و خدمتگزار را به میدان همکاری و خدمت فرا بخواند وجذب ساختار مدیریتی ورزش نماید و عناصر فرصت‌طلب و جریانات شارلاتان و منفعت‌جوی مخرب را از آن دور و دورتر نماید و... البته اینها همه به شرطی است که اراده خدمت و اصلاح به طور جدی در نزد مدیریت جدید ورزش وجود داشته باشد، اراده‌ای که بدون شک می‌تواند موانع پوشالی و جریانات مخل بر سر راه اصلاح و پیشرفت ورزش را به راحتی از میان بردارد.