علی آبشناس
گرانی و تورم، بیماری کرونا، تعطیلی واحدهای تولیدی و صنعتی، نبودن مواد اولیه، مافیای حاکم بر بازارها و اصناف، ضعف مدیریتی در سازمان‌های مربوطه و عدم جوابگویی مسئولین از جمله مواردی است که بر پیکره اقتصاد این کشور به صورت لحظه‌ای و شلاق‌وار ضربه‌هایی را وارد می‌کند.
زخم‌های پدید آمده از این شلاق‌ها بر پیکره جامعه و مردم خصوصا اقشار متوسط و ضعیف هر روزه دیده می‌شود و مردمی که چشم انتظار یک مدیر بالیاقت و بابرنامه مظلومانه و معصومانه امید به فردایی بهتر دارند.
ظرفیت وزارت خارجه
و معرفی تولیدات داخلی
آقای رمضانی که در بازار تهران تولیدی پوشاک دارد ضمن گلایه از گرانی مواد اولیه و قطعات یدکی تولیدی، می‌گوید: «مواد اولیه‌ مانند؛ پارچه و نخ بسیار گران شده است. قطعات یدکی حتی سوزن چرخ خیاطی و یا روغن را اگر بخواهیم از بازار تهیه کنیم با مشقت فراوان و افزایش قیمت رو به‌رو می‌شویم.
وی با اشاره به ارزانی اجناس خارجی نسبت به تولیدات داخل در بازار می‌افزاید: «پارچه‌های خارجی موجود در بازار ارزان‌تر از پارچه‌هایی است که در داخل کشور تولید می‌شود. متأسفانه برندهای چینی، ترکی و یا اجناس بنجل بازار که از طریق واردات و رانت‌های بی‌شمار وارد کشور شده است، جای تولیدات ما را گرفته است. بسیاری از مغازه‌داران و بوتیک‌داران دیگر از ما سفارش نمی‌گیرند و می‌گویند که مشتری کمتر میلی به خرید دارد چون قدرت خرید مردم بسیار پایین آمده است. ما از دولت انتظار داریم که با برنامه‌ریزی صحیح، درست و جامع، حمایت خود را از تولیدات داخلی و تولیدکنندگان داخلی انجام دهد. مواد اولیه ارزان و در دسترس، امری حیاتی برای تولیدکنندگان داخلی است. حمایت‌های شغلی، بیمه‌ای و همچنین اعطای تسهیلات بانکی سهل و آسان خصوصاً در این ایام کرونایی و جلوگیری از تعطیلی‌های بیشتر، سبب می‌شود تا تولیدکنندگان با انگیزه بیشتر و امنیت شغلی بالاتر اقدام به تولید و فروش محصولات خود کنند که تأثیری شگرف در اقتصاد خواهد داشت.»
این تولیدکننده پوشاک با اشاره به لزوم داشتن برنامه حمایتی- صادراتی جامع از طرف دولت، می‌گوید: «چندین سال پیش کشور ترکیه، هنگامی که با مشکلات اقتصادی رو به رو شد، با برنامه‌ریزی جامع و دقیقی توانست مقدار بسیار زیادی از نقدینگی را سر و سامان بدهد. به عنوان مثال از وزیر امور خارجه خود خواست تا از پتانسیل سفرایش در کشورهای دیگر برای معرفی کالاهای تولیدی ترکیه استفاده کند، یعنی به جای آنکه سفرایش در کشورهای دیگر برای واردات به ترکیه اقدام به رانت و باندبازی بکنند، کالای تولیدی کشور خود را به آنها تبلیغ می‌کردند.»
پرداخت معوق بدهی‌های
بخش صنعت و تامین مواد اولیه
عدم پرداخت به موقع شرکت‌های خودرو‌سازی، تزریق سرمایه و نبود مواد اولیه از جمله مشکلاتی است که تولیدکنندگان حوزه صنعت خودرو با آن رو به رو هستند.
حسین غلامی مدیرعامل شرکت دقت صنعت رسام از تولیدکنندگان قطعات پرسی قطعه‌سازان ایران خودرو، در این باره به گزارشگر کیهان می‌گوید:«ما تولیدکننده قطعات پرسی برای قطعه‌سازان ایران خودرو هستیم، یعنی در حقیقت تولید‌کننده دست دوم ایران‌خودرو هستیم. با وجود ۲۵ پرسنل و نیروهای تولیدی که داریم و قراردادهایی که از طرف شرکت‌های خودروساز با ما بسته می‌شود که قرار است سرمایه ۴ ماهه را به ما بدهند، بعضاً شده است که پول تا ۶ ماه تزریق نمی‌شود و ما برای سرمایه در گردش به مشکل بر می‌خوریم. با توجه به اینکه بخشی از خودرو‌سازی به سیستم مدیریت دولتی برمی‌گردد، علت این امر را عدم تزریق سرمایه از طرف بازار به بودجه دولتی ذکر می‌کنند.»
این تولیدکننده صنعت خودرو ضمن انتقاد از عدم ثبات بازار در حوزه سفارشات و خرید مواد اولیه، می‌افزاید: «عدم ثبات بازار مشکلاتی را برای تولیدکنندگان باوجدان به وجود می‌آورد. به عنوان مثال؛ ما در حوزه مواد اولیه یک رول ورق را ۲۰۰ میلیون می‌خریم، طی فرآیند عملیاتی و ساخت بعد از تولید قطعه، برفرض ما بتوانیم این قطعه را نهایتا۲۴۰ میلیون به خودرو‌سازی بدهیم که ۴ تا ۵ ماه بعد، هزینه را به ما برگرداند و همان رول دویست میلیونی را که ۲۴۰ میلیون با سود فروخته‌ام، باید با ۱۰ میلیون بیشتر تهیه کنم. با این احتساب اگر وجدان کاری نداشته باشم، همان رول را نگه دارم، می‌توانم بدون دغدغه و چالش‌های سد راه تولید، با سود و نفعی بیشتر با قیمت روز به فروش برسانم و سود و سرمایه‌ام، سرموعد سرجایش برمی‌گردد. اما این کار درست نیست و هدف ما اشتغال و تولید در داخل به نفع کل جامعه است.»
وی درخصوص حوزه سفارشات می‌افزاید: «حوزه سفارشات نیز با مشکلاتی همراه است. در این حوزه ما در این ماه به‌اندازه بیست و پنج نفر از پرسنل سفارش داریم، که این سفارش را می‌توانیم به‌اندازه یک شیفت کاری بلندمدت و یا کوتاه‌مدت تولید کنیم. اما سفارش در ماه بعد به حدی پایین می‌آید که ده تا پرسنل هم می‌تواند در یک شیفت کار بکند. آن پرسنل مازاد را که نمی‌توانیم برای یک ماه اخراج کنیم، پس مجبور هستیم حتی اگر به ضرر هم شده است آن تعداد مازاد را نگه داریم و این دغدغه‌ای است که من فکر می‌کنم مشکل تمامی تولیدکنندگان است.»
حسین غلامی در پایان درباره انتظارات خود از دولت سیزدهم می‌گوید: «دولت حداقل در حوزه بازار و مواد اولیه، ثباتی را ایجاد بکند تا تولیدکننده ضرر نکند و دلسرد نشود. در رابطه با بخش خودرو‌سازی هم اگر دولت بتواند سرمایه‌ای را تزریق بکند که خودروسازها بتوانند بدهی‌های معوق خود را پرداخت نمایند، ما می‌توانیم دستگاه‌ها و تولیدات خود را افزایش بدهیم که در این صورت مشکل اشتغال و تولید قطعات در داخل تا حدود زیادی برطرف خواهد شد.»
افزایش مبلغ یارانه‌ها
و تعیین تکلیف خانه‌های خالی
حجت‌الاسلام حامد رضایی امام جماعت مسجد
امام سجاد(ع) درباره مشکلات تعطیلی واحدهای تولیدی به گزارشگر کیهان می‌گوید: «مشکلاتی که در این ایام پیش آمده بسیار زیاد است، از قبیل بیکاری افرادی که شغل‌های آزاد داشته‌اند و خیلی از آنها در واحدهای تولیدی کار می‌کردند. حدود ۲۰ تولیدی در اطراف مسجد محلی که بنده امام جماعت آن هستم بود که به دلیل مشکلات اقتصادی تعطیل شدند و ما توانستیم فقط چند تا از این تولیدی‌ها را در همین ایام کرونا با کارهای جهادی تولید ماسک سرپا نگه داریم و خیلی از تولیدی‌های دیگر ورشکست شدند. در این ایام حدود ۳۰۰ خانوار نیازمند و آسیب‌دیده در همین محل شناسایی کردیم که به صورت ماهیانه به آنها کمک‌های مؤمنانه‌ای تهیه می‌کنیم. ولی این کاری است که فقط در توان مسجد ما هست ولی این مشکل باید در جامعه حل بشود. خیلی مشکلات دیگر مانند گرانی ضروریات زندگی و حداقلی‌های معیشتی مانند میوه و خوراک برای مردم کلافه‌کننده شده است.»
وی با اشاره به میزان کم دریافتی یارانه‌ها، می‌افزاید: «مشکلاتی مانند آب و برق که به آن یارانه تعلق می‌گیرد را مسئولین در نظر نگرفته‌اند در حالی که تعرفه‌های مصرف تساعدی بالا می‌رود و مبلغ یارانه در همان میزان قبل مانده است. خانواده‌هایی که دارای جمعیت بیشتر هستند مقدار مصرف‌شان هم تساعدی بالاتر می‌رود و این مبلغ یارانه در برابر هزینه پرداختی به آب و برق و گاز بسیار پایین‌تر است. آن هم در شرایطی مانند این محله که اکثرا مستأجر هستند و توان کرایه دادن ندارند و بسیاری از این عزیزان به مساجد و صندوق‌ها روی می‌آورند. این مشکلات را می‌بینیم و متأسفانه کاری از دستمان بر نمی‌آید. خیلی از عزیزان به حاشیه شهرها رفته‌اند و در عوض خانه‌های خالی که در این محلات وجود دارد و هیچ فکری هم به حال آنها نشده است.»
حجت‌الاسلام رضایی درباره انتظارات خود از دولت می‌گوید: «البته از زمانی که آیت‌الله رئیسی به عنوان رئیس‌جمهور کشورمان انتخاب شده‌اند، نور امیدی در بین مردمی که با ما صحبت می‌کنند دیده می‌شود. انتظار ما از دولت سیزدهم این است که به فکر مردم باشند و مشکلات معیشتی و اقتصادی آنها را هر چه سریع‌تر در اولویت قرار دهند. مردم چشم‌ انتظار اقدام عاجل و فوری آنها هستند و همان‌طور که به ما می‌گویند امیدوار به این دولت که با شعار «دولت مردمی و ایران قوی» بر سر کار آمده است، شده‌اند.»
استفاده حداکثری
از توان و علم نخبگان و جوانان
آقای مرتضی داودی از پرسنل کارمند کشور با بیان اینکه مهار سرعت ویروس کرونا از مسائلی است که تمامی بخش‌های سیاسی، اقتصادی و فرهنگی جامعه را درگیر خود کرده است، می‌گوید: «اگر ما نتوانیم سرعت جهش‌های ویروس کرونا را در جامعه مهار بکنیم، اکثر جامعه با مشکل رو‌به‌رو می‌شود. ویروس کرونا بخش‌های کسب و کار را به واسطه تعطیلی‌های گسترده تحت‌ تأثیر قرار‌داده است. حل مشکل واکسیناسیون و سرعت در واکسیناسیون سراسری تأثیری شگرف مبارزه با این ویروس خواهد بود.» وی با اشاره به اینکه مشکلات طی بازه زمانی چندین ساله ایجاد شده است، به گزارشگر کیهان می‌گوید:«مشکلات امروزی مربوط به سال‌های متمادی گذشته است و ما این انتظار را از آیت‌الله رئیسی نداریم که بخواهد این مشکلات را یک‌ماهه و یا به قولی صد روزه حل نماید ولی مردم باید رویه صحیح و رو به رشد را ببینند و خود این امر موجب می‌شود تا اطمینان از دست رفته اقشار جامعه نسبت به دولت‌، دوباره به دست بیاید. تمام رسانه‌های استکباری جهان در حال ناامید کردن مردم از طریق مباحث تبلیغاتی و برجسته‌‌سازی مشکلات هستند. وقتی مردم ببینند که مدیران مانند فرماندهان دوران دفاع مقدس در خط مقدم هستند و خودشان برنامه‌ریزی می‌کنند، آنها نیز پای کار می‌آیند و دوشادوش یکدیگر برای حل مشکلات همانند سال‌های آغازین انقلاب دست به کار می‌شوند و اگر جایی کم و کاستی باشد چون خود مردم در بطن کار هستند و حضور میدانی مدیران را می‌بینند، چشم‌پوشی می‌کنند. ان‌شاء‌الله جناب رئیس‌جمهور با تیم اقتصادی بسیار قوی و برنامه‌ریزی جامع و هماهنگ بتواند این اعتماد
از دست‌رفته را دوباره با امیدوار کردن مردم و خدمت‌رسانی به دست بیاورد.»
ضرورت تقویت روابط بین‌الملل
محمدرضا علی‌پور یک معلم بازنشسته ضمن انتقاد از مدیران پشت‌میزنشین، می‌افزاید: «ما در چله دوم انقلاب، دیگر به مدیر پشت‌‌میزنشین نیازی نداریم. این یک ننگ است برای ما که مدیر از پشت میز تکان نمی‌خورد و همان‌طور که طی سال‌های گذشته دیدیم از پشت میز فقط امضاء می‌کردند و دستورات رسانه‌ای و نمایشی صادر می‌کردند. موفقیت ما در سال‌های دفاع مقدس به خاطر وجود فرماند‌هان و مدیران جهادی بود. اگر در بحث مدیریت نگاه‌مان به جای خارج به داخل باشد قطعا موفق هستیم و این موفقیت مستلزم همان کاری است که در دهه ۶۰ انجام شد. یعنی اعتماد به جوانان و استفاده از ظرفیت حداکثری جوانان و نخبگان کشور تنها راه موفقیت و رمز پیروزی است. البته در مبحث روابط خارجی، هدف این نیست که با دنیا قطع رابطه بکنیم بلکه باید بدانیم در روابط بین‌الملل ما با کشورهایی مانند آمریکا روبه‌رو هستیم که هدفشان ضربه به ایران و قطع ارتباط اقتصادی ایران با دنیا است. ما باید به دنیا بفهمانیم که ایران کشور آرامی است و آمریکا مسبب تمامی گرفتاری‌هاست و ما هدفمان ایجاد جنگ در دنیا نیست. از طرفی اگر استکبار و اروپا بفهمد ما وابسته به آنها هستیم قطعا کارشکنی می‌کنند. ما باید خود را قوی کنیم تا آنها بفهمند بدون استکبار و نگاه به خارج هم می‌توانیم عملکرد صحیح اقتصادی داشته باشیم.»
وی درباره آسیب منتج شده از عملکرد مدیران لیبرال بعد از جنگ، به گزارشگر کیهان می‌گوید: « یکی از مشکلاتی که ما بعد از جنگ شاهد بودیم، این بود که مردم می‌دیدند که همه در فشار اقتصادی هستند و فشار برای افراد پایین‌دست جامعه شده است ولی مدیران اکثرا در بالای شهر و ناز و نعمت زندگی می‌کنند و خود را از ژن‌های خوب و اشرافی قلمداد می‌کنند، این گونه بود که خاطر مردم آزرده شد. آسیبی که ما از تفکر و عملکرد مدیران لیبرال بعد از جنگ خوردیم در طول ۸ سال دفاع مقدس چنین زیان‌هایی را ندیدیم. عامل این اعتماد از دست رفته مردم، همان تفکر لیبرال بود ولی هنوز مردم پشت انقلاب هستند.»