تأکید بورل بر همکاری با همسایگان افغانستان از جمله ایران در زمینه پناهجویان
جوزپ بورل، مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا در گفتوگو با یک نشریه ایتالیایی بر لزوم تشکیل نیروی واکنش سریع این قاره و همکاری با ایران و کشورهای دیگر همسایه افغانستان در امور پناهجویان این کشور اشاره کرد.
بورل در گفتوگو با نشریه ایتالیایی اکونومیا گفت، زمان آن فرا رسیده است که یک نیروی واکنش اضطراری اروپایی ایجاد کنیم، زیرا آمریکاییها دیگر در جنگ به نفع دیگران مشارکت نخواهند کرد.
پذیرش شکست غرب
وی در بخشی از این مصاحبه گفت، این در درجه اول یک فاجعه برای افغانستانیها، یک شکست برای غرب و یک نقطه عطف در روابط بینالمللی است. اما آیا این پایان جنگ است؟ این پایان حضور نظامیان غرب در افغانستان است. من مطمئن نیستم که خود افغانها شروع به جنگیدن با یکدیگر نکنند. اما این قطعاً برای ما پایان کار نیست، زیرا ما باید به حمایت از مردم در افغانستان ادامه دهیم.
ایده تشکیل نیروی واکنش سریع اروپا
مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا در بخشی دیگر با پرداختن به موضوع تکیه کردن به قدرت نظامی آمریکا در منازعات بینالمللی گفت،ما اروپاییها باید از این بحران برای یادگیری نحوه همکاری و برای تقویت ایده خودمختاری راهبردی بیشتر استفاده کنیم. ما همچنین باید بتوانیم به تنهایی حرکت کنیم. با تقویت ظرفیتهای خود، ناتو را تقویت میکنیم.
بورل ادامه داد، اروپا اغلب فقط در مواجهه با شرایط اضطراری واکنش نشان میدهد. از این تجربه ما باید درس بگیریم. هریک از کشورهای اتحادیه اروپا حاضر در افغانستان در هفته ای اخیر در اطراف فرودگاه کابل بسیج شدند. آنها با یکدیگر همکاری کردند و قابلیتهای حملونقل را بهاشتراک گذاشتند. اما ما به عنوان اروپا نتوانستیم شش هزار نظامی را برای حفاظت از منطقه به اطراف فرودگاه بفرستیم. اماآمریکاییها این کار را کردند. به همین دلیل، در دورنمای راهبری ما پیشنهاد ایجاد «نیروی واکنش سریع اروپایی» را میدهیم که میتواند در مواقع اضطراری سریع عمل کند. وقتی آمریکاییها نمیخواهند درگیر شوند، اتحادیه اروپا باید بتواند برای حفظ منافع خود مداخله کند. نیروی واکنش سریع ما باید متشکل از پنج هزار نظامی باشد که بتوانند با یک تماس سریع آماده شوند.
لزوم همکاری با ایران و دیگران
وی همچنین در مورد کمکهای اتحادیه اروپا با ازبکستان ، تاجیکستان ، پاکستان و ایران در مورد پناهجویان افغانستانی گفت، آنچه واقعیت دارد این است که در مورد مسائل مربوط به افغانستان ما باید همکاری خود را با کشورهای همسایه افزایش دهیم. ما باید در مواجهه با موج اول پناهندگان به آنها کمک کنیم. این بدان معنا نیست که افغانهایی که فرار میکنند ابتدا به «رم» میرسند، بلکه شاید به «تاشکند» برسند. باید به کشورهای خط مقدم کمک کرد.