شهید مدافع حرم محسن کمالی دهقان یکی از جوانان بی‌ریا و بی‌ادعایی بود که شبیه بسیاری دیگر از مردم زندگی می‌کرد. ظاهری بسیار ساده و بی‌آلایش داشت. اما پرورش در خانواده‌ای متدین و بهره از نان پاک و زیست سالم باعث شد تا ره صد ساله را یک شبه بپیماید و به بالاترین درجه انسانیت، یعنی شهادت در راه خدا و اولیای الهی دست یابد. جوانی که به‌خاطر خوش‌خلقی و آرامش و مهربانی‌اش، شهرت یافته بود، اما در میدان جنگ، شجاعت و دلیری‌اش همه را شگفت زده می‌کرد.
محسن، متولد 9 بهمن 1363 بود. در دانشگاه امام حسین(ع) تحصیل کرد و در راه آن امام و دفاع از حرم آل‌الله لباس رزم پوشید. او دو سال در جبهه سوریه علیه تروریست‌های تکفیری به جهاد پرداخت. سرانجام، روز
27 فروردین سال 1395، به مقصود خود نائل آمد و جام شهادت را نوشید.
در نوشته‌ای به قلم شهید مدافع حرم محسن کمالی دهقان آمده است: «وقتی خاطرات شاهرخ ضرغام را خوندم به خودم گفتم ناامید مباش چون منم مثل شاهرخ خیلی از عمرم رو به گناه و نافرمانی گذراندم ولی در آخر خدا شاهرخ را خرید، منم امیدم فقط به خداست. اگر مقصد پرواز است، قفس ویران بهتر و پرستویی که مقصد را در پرواز می‌بیند از ویرانی لانه‌اش نمی‌هراسد.چگونه دم از شهادت بزنم نه لیاقت دارم نه در حدش هستم و چگونه دم از زندگی بزنم در حالی که از آینده خود خبر ندارم.»