روایت نایب قهرمان المپیک از تحمل سختیهایش در وزنه برداری
علی داودی در تازهترین صحبتهای خود اظهار داشت: من هدفم خیلی بزرگتر از این است و نقره المپیک اولین مدال من است ومن خودم روی این مسئله حساسم و تلاش میکنم انگیزه ام قبل و بعد از المپیک فرقی نداشته باشد. تلاش میکنم از لحاظ رکوردی و اخلاقی فرقی نداشته باشم. من از لحاظ بدنی مشکلی ندارم و فقط ذهنم خسته است استراحت کنم و ذهنم آزاد شود، این قول را میدهم در رقابتهای آینده وزنههای خوبی بزنم. او افزود: تمام توانم را میگذارم در بازیهای آسیایی مجموع ۴۷۰ کیلوگرم را رد کنم. اکنون بدنم شاید خسته نباشد اما ذهنم خیلی خسته است و قبل از المپیک واقعا از لحاظ ذهنی خسته شده بودم و فقط منتظر بودم المپیک از راه برسد و نتیجهای که میخواهم را بگیرم. دائما در تمرین بودم. آقای برخواه هم خودش متوجه شده بود و خیلی تلاش کرد تمریناتم را در روزهای آخر متفاوت کند. خدا را شکر به گونهای جلو رفتیم تا هم نتیجه بگیریم هم من بیشتر از این خسته نشوم. وزنه بردار فوق سنگین ایران با اشاره به مشکلات روحی خود قبل از المپیک بیان کرد: در اردوی اهواز آسیب روحی و روانی زیادی دیدم و به روانپزشک مراجعه کردم. در ۴۰ روز اردو، حدود ۱۲ روز ۲۴ ساعت بیدار بودم و نمیتوانستم به راحتی بخوابم و دلیلش را هم اصلا نمیدانم چه بود. خیلی خوب است بدانند ورزشکار چه سختیهایی را تحمل میکند تا به المپیک برسد. داودی در پایان تصریح کرد: من از سال ۲۰۱۸ در مسابقات گزینشی المپیک شرکت کردم که حضور در این تعداد از مسابقات طاقت فرسا است.شرایط گزینشی المپیک از خود المپیک سختتر بود و در برخی رقابتها در حالی که میتوانستم مدال بهتری بگیرم، باختم. روزهای سخت و روزهایی که شکست خوردم را کسی ندید. من برای رسیدن به المپیک زحمت زیادی کشیدم.