وزیر ورزش تخصص و برنامه داشته باشد رفتار و عملکردش مثل قبلیها نباشد!
سرویس ورزشی-
به رغم گمانهزنیها درباره وزیر بعدی، هنوز کسی به طور قطع نمیتواند از نام گزینه رئیسجمهور برای وزارت ورزش و جوانان پرده بردارد اما با این حال بسیاری از اهالی دلسوز ورزش با فهرست کردن فاکتورهایی که باید آن فرد داشته باشد، این مهم را یادآور هستند که برای رساندن ورزش ایران به ساحل آرامش، ابتدا باید اشتباهات پیشینیان را دید و از تکرار آنها جلوگیری کرد.
ورزش ایران حال و روز خوبی ندارد و این بدحالی و شدت گرفتن حرکت آن در سراشیبی سقوط، محصول انتخابهای غلطی بوده که از سوی دولتمردان صورت گرفته است اما طی سالهای اخیر و با روی کار آمدن «مسعود سلطانی فر» با عنوان وزیر ورزش و جوانان، مشکلات این حوزه در تمامی بخشها به حدی فزاینده بوده که امروزاهالی ورزش با در نظر گرفتن روزشمار پایان کار دولت و وزیرورزش آن، از پایان این دوران پر تلاطم و پر از ناکامی خرسند هستند و امیدوار به اینکه؛ فردی بجای سلطانی فر سکان را در دست بگیرد که مثل او نباشد.
تنها امید این جامعه در تکرار نشدن عصر «سلطانی فر»ها است که مبادا وضع از آنی که هست بدتر نشود. این القای تلخ که بد رفت بدتر نیاید، سطح توقعات از ورزشی که به رغم دارا بودن پتانسیل بالا و بهره بری از استعدادهای بیشمار، درجا زده است را به حداقل میرساند و این کمینه که نتیجه جولان اشتباهی آمدگان به ورزش بوده، تغییر نمیکند مگر با ظهور یک وزیر مقتدر، آگاه به مسایل ورزش و سلامت.
تخصص در نظر گرفته شود
محمدرضا طالقانی یکی از پیشکسوتان ورزش در این باره به مجله کیهان ورزشی گفت: اول از همه باید عنوان کنم ایراد بزرگی که به بسیاری از بخشهای کشور ما وارد است اینکه، برای انتخاب افراد تخصص آنها را در نظر نمیگیرند. استفاده از آدمهای غیر متخصص، ضربات سختی به کشور ما در خیلی از حوزهها وارد کرده است. در همین ورزش چقدر آدم غریبه آمدند و رفتند و ضربه زدند. شما خودتان میدانید این افراد چه کسانی هستند. برای وزارت ورزش هم باید فردی انتخاب شود که بداند اینجا کجاست. نه اینکه بیاید با عدم شناخت خود اوضاع را از این بدتر کند. من معتقدم فردی باید در راس ورزش قرار بگیرد که 30 سال شناخت از این بخش داشته باشد.
توجه به برنامه رشد و توسعه
بیژن ذوالفقارنسب مربی اسبق تیم ملی فوتبال هم در این باره عنوان داشت: رئیسجمهور باید از فردی برای ورزش استفاده کند که با دولت و مجلس ارتباط خوبی داشته باشد و فقط حرف گوش کن آنها نباشد. وزیر ورزش میبایست برنامه رشد و توسعه را در همه رشتهها و در همه استانها اجرا کند. وزیر آینده باید در پیرامون خود کارگروه قدرتمندی داشته باشد. آدمهای پاک دستی را انتخاب کند تا با فساد مبارزه کنند. ورزش ایران چندین سال است که به خواب رفته است. در همین المپیک گمان میکنم تلخترین نتایج برایمان رقم بخورد و احتمالا این آقایان با بهانه کرونا بر اشتباهات مدیرتی خود سرپوش میگذارند.
مثل قبلیها نباشد
علی اکبر طاهری مدیرعامل اسبق باشگاه پرسپولیس نیز میگوید وزیر ورزش باید فردی باشد که رفتار و عملکردش مثل قبلیها نباشد. طاهری در تشریح این موضوع عنوان داشت: اول باید به این موضوع بپردازیم که مدیران قبلی ورزش و بخصوص در این سالها چگونه عمل کردند که ورزش به این حال و روز افتاد. سپس خطاب به رئیسجمهور محترم بگوییم مدیری را برای وزارت ورزش انتخاب کند که رفتار و عملکردش مثل نفرات قبلی نباشد. منظور فقط وزیر نیست و شامل مجموعه مدیریتی وی، از معاونتها تا دیگر پستها میشود. حالا میرویم سراغ این سؤال که وزیر آینده باید چه شاخصههایی را داشته باشد. یکی از نکاتی که باید در نظر گرفته شود این است که؛ وزیری باید بیاید که مدیریت وی به سیاست بازیهایش چربش داشته باشد. وقتی مدیری در راس ورزش قرار میگیرد که وزن مدیریتی اش پایین است، نتیجه اش میشود مهندسی انتخابات فدراسیونها، اوضاع فعلی باشگاهها، وضع کنونی شرکت توسعه و تجهیز و...
وی افزود: ورزش سیاست نیست. ورزش تعریف و ادبیات خودش را دارد. مدیریت خودش را هم میطلبد. با توجه به شخصیت آقای رئیسی، انتظار دارم فردی که از همه مدیرتر است را در راس ورزش قرار بدهد. کسی که مدیر است اداره میکند. اقتدار دارد. یکی از مشکلات ورزش ما این است مدیران ارشد آن اقتدار نداشتهاند. وقتی وزیر اقتدار ندارد، فدراسیون فوتبال و سازمان لیگ و... اقتدار نخواهند داشت.
وزیر آینده، اولویتش ورزش باشد
علیرضا حیدری قهرمان پیشین کشتی ایران و جهان هم درباره خصوصیات وزیر ورزش آینده اظهار داشت: وزیر آینده ورزش باید اولویتش ورزش باشد نه دیگر مسایل. طی سالهای گذشته اتفاقاتی در ورزش افتاد که اجازه نداد پیشرفت کنیم. ورزش برای آقایان در اولویت قرار نداشت. آنها آمدند تا صندلیهای خالی را پر کنند؛ فقط همین. در دیگر بخشها برای آنها صندلی خالی نبود و به سمت ورزش سرازیر شدند و چون برای این کار نبودند آسیب زدند. وقتی قرار است برای یک پست نفری را انتخاب کنند ابتدا باید بدانید تخصص آن کار را دارد یا خیر. سپردن کار به فردی که تخصص آن را ندارد یعنی نابودی؛ یعنی همان اتفاقی که برای ورزش این مملکت افتاده است.
وی افزود: در همین وزارت ورزش و جوانان، افرادی در راس قرار گرفتند که برای خودشان حلقه درست کرده بودند. رفقایشان را وارد آن حلقه کردند و مهم هم نبود چه بر سر ورزش خواهد آمد. همان آدمها چون خودشان را در برابر ورزشیها کوچک میدیدند در اولین اقدام، ورزش را از وجود چهرههای ورزشی پاک کردند. الان چهرههای ورزشی کجای این ورزش هستند؟ پیرامون موضوع مبارزه با فساد در ورزش هم باید این نکته را یادآور شوم که؛ اگر شما برای ورزش برنامه داشته باشید؛ هزینهها را نیز برای همان هدف اصلیتان در نظر میگیرید اما وقتی در ورزش برنامه و هدف نباشد، پول ورزش هم از دیگر جاها سر در میآورد و کسی هم رصد نمیکند که آن مبالغ کجا میرود!
دارا بودن روحیه ورزشی
مصطفی کارخانه از مربیان شناخته شده والیبال کشورمان نیز درباره شرایط آینده وزیر ورزش به کیهان ورزشی گفت: اولین مشخصه وزیر آینده ورزش باید روحیه ورزشی او باشد. ضمنا میبایست از توانایی مدیریتی بالایی بهره ببرد و از همه مهمتر اینکه ورزش ایران را بشناسد و بداند آدمهای این ورزش چه وزنی دارند. بنده نمیگویم وزیر باید حتما خودش هم ورزشکار باشد بلکه مهم آگاهی داشتن از فضا است. ورزش ایران از غریبهها کم ضربه نخورده است لذا امیدواریم فردی در راس قرار نگیرد که به دلیل عدم شناخت، دیگران او را گمراه کنند. چنین فردی قطعا بساط رانت خواری، پارتی بازی و تبعیض را جمع میکند.
وی خاطرنشان کرد: معاونتهای وزارت ورزش هم خیلی مهم هستند. اینجا هم باز برمیگردیم به همان موضوع مهم «شناخت». فردی که شناخت داشته باشد سراغ کسانی میرود و آنها را به عنوان معاون انتخاب میکند که توانمند باشند. وزیر آینده باید در اولین گام با آموزش و پرورش ارتباط برقرار کند چون در بحث استعدادها و بحث فرهنگی ورزش، این ارتباط خیلی مهم است. در سالهای گذشته در ورزش بسیار آزمون و خطا شده است و دیگر مجالی برای اشتباه کردن وجود ندارد. استفاده از آدمهایی که به ورزش وزن بدهند، نه اینکه بیایند اینجا وزن بگیرند، خیلی اهمیت دارد. کسی که وزن داشته باشد دیگر دنبال رانت خواری نمیرود. خودش با فساد مبارزه میکند. امیدواریم ورزش ایران با حضور یک وزیر مقتدر و آگاه، از وضعیت کنونی نجات پیدا کند.