جماران، از قول سید امیر منصوری، عضو هیئت علمی‌ دانشگاه تهران و فارغ‌التحصیل از دانشگاه سوربن نوشت: جمع‌بندی ما از دو دوره عملکرد دولت فعلی در حوزه مسکن این است که بگوییم اینها بی‌عمل بودند چه در حوزه سخت‌افزاری که ساخت‌وساز است و چه در حوزه نرم‌افزاری که مدیریت بازار مسکن است که متأسفانه اینها همیشه هم برای توجیه بی‌عملی خود دلایلی داشتند که دلیل موجهی برای عمل نکردن به وظایفشان نیست.
منصوری با بیان اینکه آخرین کار دولت در حوزه مسکن، پروژه ساخت مسکن ملی و سامانه مالیات بر واحدهای خالی است که با همکاری مجلس اجرا شد، خاطرنشان کرد: آن دو اقدام هم مانند سایر موارد دچار بی‌عملی بود.
منصوری افزود: ما با یک انباشت بزرگی از تقاضا در بازار مسکن رو‌به‌رو هستیم. در این 8 سال به علت فرصت‌سوزی‌ها ما با تقاضاهای جدید و فرسودگی واحدها مواجه شدیم که از 2 تا  4 میلیون واحد در آمارهای مختلف تقاضا به‌وجود آمده است.
این استاد دانشگاه در تشریح اینکه دولت آینده چگونه می‌تواند به ساخت انبوه مسکن برسد گفت: برای تأثیرگذاری بر بازار مسکن که موضوع اجتماعی بسیار مهمی ‌است ناگزیریم که یک راه‌حل ویژه‌ای پیدا کنیم. این راه‌حل از یک‌سو به منابعی که به آن اختصاص پیدا می‌کند وابسته است و از سوی دیگر باید شاهد تجدید نظری در برنامه ساخت مسکن باشد.
وی گفت مسئولین امر باید بدانند پروسه زیرساخت شهرک‌های جدید به‌عنوان شهری کامل دیده شود تا بلافاصله بعد از واگذاری مطالبات دیگری پیش نیاید لذا دولت جدید باید به دو حوزه امکانات نرم‌افزاری و سخت‌افزاری در این حوزه دقت کند.
منصوری با بیان اینکه تکنولوژی ساخت یک میلیون مسکن در سال در کشور قابل به‌کارگیری است، گفت: آن‌هایی که می‌خواهند متصدی امور مسکن شوند بدانند که ابزار این کار در کشور وجود دارد تا راندمان کمی ‌و کیفی دولت بالا برود لذا باید عزم آن وجود داشته باشد که از آن استفاده شود و  روش‌های سنتی ساخت مسکن به‌کار گرفته نشود همچنین کارشناسانی که این کار را می‌توانند انجام دهند به کار گرفته شوند. ساخت صنعتی مسکن چندین روش ‌ترکیبی دارد که یک مورد آن تولید صنعتی اجزا ساختمان از کابینت و در و پنجره تا سرویس بهداشتی و... است. اگر فهم و دانش استفاده از روش صنعتی تولید ساختمان وجود داشته باشد، کار شدنی است.
منصوری در پاسخ به این سؤال که دولت درخصوص نحوه فروش مسکن و بازپرداخت تسهیلات متقاضیان چگونه باید رفتار کند، گفت: همان‌طور که پیش‌تر گفته بودم باید منبع بزرگ مالی به این کار اختصاص دهند که از نظام بانکی ما خارج نشده باشند چراکه اگر این منابع قرار باشد از بانک تامین شود، ساخت مسکن اجتماعی برای دهک‌های فقیر شدنی نیست.
دولت باید برای ساخت یک میلیون واحد مسکن در سال تمهیداتی باید بیندیشد که با صنعتی‌سازی ساخت و کم کردن هزینه‌های سربار نهادهای دولتی مانند عوارض، نوسازی، شهرداری، آب، برق  و هزینه ثبت اسناد و... را واقعی و حذف کند چرا که 20 درصد هزینه تمام شده مسکن به این موارد برمی‌گردد. وقتی هزینه‌ها از تسهیلات کم شد، دولت باید از سود متعارف اصل وام صرف نظر کند چراکه دولت قبلی صدها هزار میلیارد تومان از سرمایه مردم را به جیب زد. در این صورت است که مردم می‌توانند تسهیلات را بگیرند و پرداخت کنند.