دکتر زهرا پیرزاده در گفت‌وگو با ایسنا، با اظهار نگرانی درباره قطع ناگهانی داروهای بیمار با نظر والدین، اظهار داشت: این کار می‌تواند نتایج ناگواری برای بیمار داشته باشد و فرآیند درمان را با اختلال مواجه کند.
وی افزود: ابتلا به تشنج پایدار و بستری شدن در بخش مراقبت‌های ویژه، مواردی از این نتایج ناگوار است. بنابراین باید به یاد داشته باشیم که قطع داروی ضدتشنج باید به تدریج و براساس سن بیمار، نوار مغزی و نوع دارو باشد.
این فوق تخصص مغز و اعصاب کودکان با اشاره به اینکه حدود 10 درصد مردم در طول عمر خود یک بار تشنج می‌کنند، ادامه داد: اگر دو نوبت تشنج، به فاصله زمانی بیش از 24 ساعت از هم و بدون عامل مساعد کننده، مانند مسمومیت دارویی‌ و تب رخ دهد، صرع اتفاق افتاده است.
پیرزاده توضیح داد: تشنج در تمامی عمر رخ می‌دهد اما احتمال وقوع آن در سنین پایین بیشتر است.
وی با بیان اینکه تشنج به شکل‌های متفاوتی رخ می‌دهد، تصریح کرد: بیشتر مردم تشنج را به صورت سفت شدن اندام‌ها و سپس لرزش بدن می‌شناسند، ولی باید به خاطر داشت که حالت خیرگی نیز از نشانه‌های تشنج است.
عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی قزوین اضافه کرد: گاهی اوقات، تغییر رفتار و خلق و خو، حرکاتی عجیب مانند جیغ زدن و مکیدن لب‌ها نیز، علامتی از تشنج است.
وی گفت: در دوره‌های مختلف زندگی، علت ایجاد تشنج یا صرع متفاوت است و به طور کلی بیماری‌های عفونی، مانند عفونت پرده مغز، اختلال متابولیک، مسمومیت یا مصرف بعضی از داروها، اختلال ساختمانی مغز، بعضی اشکالات آنزیمی، تومور مغزی و فشار خون بالا می‌تواند باعث تشنج شود.
پیرزاده تاکید کرد: لرزش اندام‌ها یا تنه نوزاد، یکی از علل نگرانی خانواده‌هاست. اما باید به یاد داشته باشیم که هر لرزش دست یا پا به طور حتم تشنج نیست.
وی با اشاره به اینکه برخی از انواع صرع، ارثی هستند، یادآور شد در خانواده‌هایی این بیماری ارثی است اما متاسفانه از مطرح کردن آن حتی در نزد پزشک خودداری می‌کنند که این می‌تواند تبعات ناگواری به همراه داشته باشد.
وی گفت: بعضی از داروها باعث بروز عوارضی مانند بیش فعالی کودک یا کاهش زمان توجه وی می‌شود که فقط با قطع دارو، عوارض برطرف می‌شود.
پیرزاده خاطر نشان کرد: باید به خاطر داشت که بعضی از انواع  تشنج‌ها، سبب عقب‌گرد تکامل کودک می‌شود. یعنی ممکن است بعد از شروع تشنج، کودک چیزی یاد نگیرد یا مواردی را که از قبل آموخته بود، فراموش کند. در افرادی که مشکل ذهنی یا حرکتی وجود دارد، صرع متداول‌تر و احتمال کنترل بیماری با دارو کمتر است.
عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی قزوین در پایان گفت: بیشتر موارد تشنج و صرع، خوش‌خیم است و با دارو می‌توان آنها را کنترل کرد.