سرویس خارجی-

اعتراض‌های سریالی خشن، بعضاً کور و برخی جریان‌های سیاسی غربگرا و برانداز در لبنان از سال 2019 بحران‌های پیچیده‌ای را بر این کشور زیبا تحمیل و اوضاع سیاسی و اقتصادی آن را به هم ریخته‌اند. در این بین، برخی کشورهای غربی نیز فرصت را مغتنم شمرده، با تحریم اقتصادی شدید مردم این کشور، تلاش کرده جنبش محبوب حزب‌الله را مقابل آنها قرار دهد که، یا معیشت یا مقاومت؛ یکی را انتخاب کنید!
شاید بتوان گفت، محرک جدید اعتراض‌ها اعمال مالیات روی بنزین، دخانیات و تماس‌های تلفنی آنلاین از طریق «واتس اپ» بود. این اعتراض‌ها گرچه ناشی از رنج‌های مردم است، اما گاهی شکل کور، بی‌هدف و خشن به خود می‌گیرد. در روز ۲۹ اکتبر (7 آبان 1398) «سعد حریری» که مسئولیت بخشی از این اوضاع آشفته را داشت از نخست‌وزیری استعفا داد و استعفای وی توسط «میشل عون»، رئیس‌جمهور لبنان، پذیرفته شد و از آن زمان تاکنون هیچ نخست‌وزیر مکلفی نتوانسته است تشکیل دولت دهد و مردم آسیب دیده هیچ وزیری را تا کنون برنتافته‌اند. آن‌چه فاجعه‌بار است اینکه اعتراض‌ها به هیچ جا نرسیده و این کشور در فاجعه‌ای معیشتی فرو رفته که یک فاجعه بی‌نظیر در تاریخ معاصر است.
سازمان ملل متحد حالا و در توضیح همین فاجعه هشدار داده که بیش از سه چهارم خانوارهای لبنانی از جمله ۱۰۰ درصد آوارگان سوری ساکن این کشور، غذا یا پول خرید آن را ندارند. یعنی در مجموع 75 درصد خانوارهای لبنانی غذای کافی یا پول کافی برای خرید غذا را ندارند؛ این رقم در خانوارهای سوری به ۹۹ درصد می‌رسد. نتیجه تحقیق جدید یونیسف، آژانس کودکان سازمان ملل [یا صندوق کودکان سازمان ملل] که روز پنجشنبه منتشر شد، حاکی از آن است که به‌ویژه کودکان این کشور بار و فشار وخیم‌ترین سقوط اقتصادی در تاریخ معاصر جهان را تحمل می‌کنند.
این پژوهش نتیجه‌گیری کرده که در یک ماه گذشته و پس از «رکود اقتصادی نابودکننده» که دست خانواده‌ها را از حمایت‌های اجتماعی کوتاه کرده است، حدود یک سوم کودکان این کشور یا شب‌ها گرسنه می‌خوابند یا از هر سه وعده‌ غذایی محروم بوده‌اند.