بایدن گفت: زمانی که من ۵ ماه پیش مراسم تحلیف خود را به جای آوردم تمام تلاش خود را برای متحد کردن آمریکا انجام دادم. من مشکل بودن این موضوع را قبول دارم. به‌نظرم برخی از دوستانم در رسانه‌ها می‌گویند که این غیرممکن است. ما در رابطه با موضوعات زیادی دچار شکاف هستیم.
وی با‌ اشاره به ساختار خرابی زیرساخت‌های کشورش گفت: از هر ۵ مایل بزرگراه و جاده در آمریکا یک مایل آن در وضع بد قرار دارد. البته وضع برخی از ایالت‌ها به مراتب از این هم بدتر است. از ساخت حدود ۵۰ درصد از پل‌های ما بیش از ۵۰ سال گذشته است. از نظر مهندسان بیش از هزار پل در ویسکانسین دچار مشکلات ساختاری هستند. تنها هزار پل در ویسکانسین این وضع را دارند. حالا ببینید که در سراسر کشور وضع چگونه است. بیشتر پل‌های آمریکا به تعمیر و بازسازی نیاز دارند. عبور کامیون از روی بیش از ۶۰۰ پل در ویسکانسین ممنوع است.
وی افزود: برای مثال به شهر میلواکی توجه کنید. آب این شهر به سرب آلوده است. حتی مقدار کمی‌ سرب می‌تواند آسیب‌های زیادی به سلامتی افراد وارد کند.۱۰ میلیون خانه در آمریکا لوله‌های آب آنها به سرب آلوده است.۴۰۰ هزار مدرسه در معرض خطر آلودگی آب با سرب قرار دارند. این سخنان در حالی عنوان می‌شود که بنابر گزارش‌های رسمی، میزان کسری بودجه آمریکا به رقم سه هزار هزار میلیارد دلار رسیده است. سخنان بایدن در حالی است که دونالد ‌ترامپ پنج سال قبل، تبلیغاتش را با انگشت گذاشتن بر حجم خرابی، خسارت و دروغ‌های دولت اوباما بنا کرد. ‌ترامپ گفته بود «هفت هزار میلیارد دلار در خاورمیانه هزینه کردیم. با پول این مداخلات نظامی می‌توانستیم دو بار آمریکا را بازسازی کنیم. پل‌های ما فرسوده شده و پول ساخت مدرسه در فرانکلین یا لس‌آنجلس را نداریم».
همچنین توماس فریدمن(تحلیلگر ارشد دموکرات‌ها و مشاور دولت اوباما) آبان 1391 در گفت‌و‌گو با روزنامه ملیت ‌ترکیه خبر داده بود: «ما دیگر حتی به اندازه یک بند انگشت، توان مداخله نظامی در بحران‌هایی مانند سوریه نداریم. البته می‌توانیم پول و سلاح بدهیم اما مداخله مستقیم نه. آمریکا وارد دوره‌ای شده که باید کمی ‌هم به مشکلات داخلی خود بپردازد. اکنون بیت لحم پنسیلوانیا برای ما مهم‌تر از بیت ‌لحم خاورمیانه است. مردم آمریکا برای خدمات کمتر بهای بیشتری می‌پردازند و بیش از هر دوره‌ای می‌پرسند که نیروهای ما در فلان منطقه جهان چه می‌کنند؟... ما در عراق ضامن نارنجک را کشیدیم و خود را روی آن انداختیم. همه ‌ترکش‌های جنگ به ما اصابت کرد. ما از ‌ترکیه می‌خواهیم در حل این بحران ما را کمک کند. این اسمش التماس است و نه استفاده از ‌ترکیه».