* «(طبع شعرا در زمان جاهلیت در اختیار آرزوها و خیالات پوچ دنیوی انسانهای خودپرست بود. از آنجا که کفار و مشرکین می‌خواستند قرآن و پیامبر(ص) را به شعر و شاعری نسبت دهند تا از اهمیت تأثیر آن بکاهند، خداوند به دفاع پرداخته و پاسخ آنها را در این آیات بیان می‌فرماید) شعرا کسانی هستند که گمراهان از آنان پیروی می‌کنند!»
* «آیا نمی‌بینی آنان در هر وادی سرگردانند؟ (از اهداف الهی و انسانی بی‌بهره‌اند)»
* «و سخنانی می‌گویند که عمل نمی‌کنند؟»
الشعراء- آیات 224 تا 226