فرار مدعیان اصلاحات از کارنامه پرخسارت با کوچک‌نمایی نقش دولت
سرویس سیاسی -
مدعیان اصلاحات تا پیش از سال 92 تاکید داشتند که 70 الی 80 درصد مشکلات کشور ناشی از سوءمدیریت در دولت است، حالا همین جماعت با فرافکنی، قصور و تقصیرهای دولت را به گردن دیگران می‌اندازد.
آیا اینکه وزیر راه و شهر‌سازی می‌گوید افتخار می‌کنم که حتی یک واحد مسکن برای مردم نساختم، تقصیر دولت نیست؟! دلار 4200 تومانی توسط چه کسانی پیشنهاد و اجرا شد؟! آیا این دولت نبود که به جهت قصور و تقصیر خود صف‌های عریض و طویل خرید مرغ را سبب شد؟
چرا سهمیه بندی بنزین در سال 98 با آن شیوه نادرست توسط دولت اجرا شد؟ چرا وزارت نفت با ساخت پالایشگاه مخالف بود؟ چرا با برجام از دلار 3 هزار تومانی رسیدیم به دلار 32 هزار تومانی؟
مدعیان اصلاحات در پی آن هستند که با کوچک‌نمایی نقش دولت، از پاسخگویی درباره کارنامه فرار کنند و این چیزی نیست جز توهین به فهم و شعور مردم.
دیگر ترساندن مردم از وقوع یک جنگ[خیالی]
تاثیری ندارد
روزنامه شرق در شماره دیروز خود نوشته است: «آقای روحانی در جلسه هیئت دولت در چهارشنبه هفته گذشته... با تأکید بر دو متغیر ترامپ و کرونا که موجبات بروز شرایط سخت اقتصادی را بر کشور فراهم کردند، مدعی شد که دولت کنونی، مانع بروز جنگ شده است[!!]... اصولا این سؤال مطرح است که در وانفسای رقابت‌های تبلیغاتی و در فضای سرد کنونی، آیا این گونه مواضع دیرهنگام و کلی مورد پذیرش و استقبال افکار عمومی و مردم رنجور قرار می‌گیرد و نگرش آنها را به دولت و عملکرد آن تغییر می‌دهد؟ پاسخ این سؤال کاملا مشخص است و نیاز به توضیح ندارد.»
این نوشتار در ادامه افزوده است: «... سیاست و عملکرد دولت اول آقای روحانی با دولت دوم را باید از هم جدا کرد. دولت اول آقای روحانی در بازگرداندن کشور به شرایط عادی از طریق تلاش برای حل چالش‌های خارجی، رفع تحریم‌های[!!] سیاسی و امنیتی و بعضا اقتصادی و ایجاد ثبات نسبی در اقتصاد کشور از طریق سیاستگذاری اقتصادی منطقی، موفق ارزیابی می‌شود. مهم‌ترین شاخص که مؤید این موفقیت است، اقبال دوباره مردم به آقای روحانی در انتخابات ریاست‌جمهوری سال 96 (رشد هفت درصدی نسبت به دوره اول) بود... با وجود این و با فرض محدودیت قدرت و اختیارات رئیس‌جمهور و هیئت دولت، باز هم توضیحات آقای روحانی در بیان دلایل بروز شرایط خطیر و ناگوار امروز ایران، قابل دفاع به نظر نمی‌رسد. البته در اینکه دو عامل مد نظر آقای روحانی یعنی ترامپ و کرونا زمینه‌ساز این شرایط است، تردیدی وجود ندارد. به عبارت دیگر، اگر ترامپ در آمریکا روی کار نمی‌آمد و کرونا هم شیوع نمی‌یافت، قطعا شرایط امروز کشور، شرایطی کاملا متفاوت به‌لحاظ اقتصادی و معیشتی بود؛ اما آیا می‌توان پشت ترامپ و کرونا، پنهان شد و همه مسئولیت را به گردن این دو عامل انداخت؟»
نخست آنکه حتی طیف موسوم به اصلاح‌طلب هم به این نتیجه رسیده که گل‌آلود کردن آب با عنوان کردن جنگ و سپس ماهی گیری از آن دیگر ممکن نیست چرا که این حنا دیگر پیش مردم رنگ ندارد.
دومین نکته این سؤال است که به راستی چرا رسانه‌های اصلاح‌طلب تا این‌اندازه تلاش دارند تا آمریکا را در برابر تعهدی که به آن عمل نکرده، سربلند نشان دهند؟! البته باید به یاد آوریم که مدیر مسئول همین روزنامه شرق در مصاحبه‌ای گفته بود که ما (یعنی روزنامه‌های اصلاح‌طلب) برجام را بزک کردیم تا مردم آن را بپذیرند. این ادعای اصلاح‌طلبان و دولتمردان را در مورد رفع تحریم‌ها و به تبع آن فضای اقتصادی ظاهرا بهتر دولت اول روحانی در کنار اظهارات کسانی مانند رئیس‌بانک مرکزی دولت اول روحانی قرار دهید که در همان زمان اوباما در سفر به آمریکا گفت که دستاورد ایران از برجام تقریبا صفر بوده است. همچنین سیف در مصاحبه‌ای پس از دوران ریاستش بر بانک مرکزی گفت که مشکل سوئیفت ایران هیچ‌گاه پس از برجام حل نشد.
این توضیح نیز ضروری است که ادعای وضعیت و سیاستگذاری مطلوب اقتصادی در چهار سال اول دولت روحانی کاملا نادرست است زیرا دولت یازدهم تورم را به قیمت رکود مطلق در کشور کاهش داد تا جایی که شمار زیادی از کارخانه‌ها و مراکز تولیدی تعطیل و هزاران کارگر بیکار شدند. پس نمی‌شود تولید و کسب و کار را از بین برد و گفت تورم را کاهش دادیم. مضافا اینکه، شهریور ۹۴ وزرای اقتصاد، صنعت، کار و دفاع در نامه‌ای مشترک به رئیس‌جمهور با انتقاد از برخی تصمیمات و سیاست‌های ناهماهنگ دستگاه‌ها، هشدار دادند «اگر تصمیم ضرب الاجل اقتصادی گرفته نشود، بیم آن می‌رود که این رکود تبدیل به بحران و آنگاه بی‌اعتمادی شود که برای زدودن آثار آن شاید مدت‌ها وقت لازم باشد.»
سانسور حقیقت به بهانه روضه خواندن
برای مشارکت
روزنامه ابتکار در مطلبی به میزان مشارکت مردم در انتخابات ریاست جمهوری پرداخت و نوشت: «نظرسنجی‌ها نشان می‌دهد در فاصله بیش از یک سال از آن انتخابات تا انتخابات دوره سیزدهم ریاست جمهوری – که در دوره‌های گذشته ذاتا انتخابات مهم‌تر و پرمشارکت‌تری بوده است – آمار مشارکت همچنان پایین است و حتی بعید نیست که پایین‌ترین میزان مشارکت تاریخ این انتخابات را بر جای بگذارد. در آخرین برآورد ایسپا، مشارکت شهروندان در انتخابات ریاست جمهوری بعد از برگزاری دومین مناظره ۴۱ درصد محاسبه شده است. جالب اینکه حتی مناظرات به عنوان یکی از موتورهای محرک انتخابات در سال‌های گذشته، امسال مخاطب پایین ۳۷ درصدی را به خود دیده‌اند و البته این مناظرات با انتقادات فراوان و گوناگونی نیز مواجه شده است... چنانکه از واکنش‌های عمومی به شعارها هم بر می‌آید، شعارها هم اثرگذاری خود را از دست داده‌اند.»
تلاش مدعیان اصلاحات برای القای مشارکت پایین مردم در انتخابات ریاست جمهوری در حالی است که آنها نمی‌خواهند به علت و عوامل کم تحرکی در بخش‌هایی از جامعه (در رابطه با انتخابات ریاست جمهوری) بپردازند و بگویند که دولت مورد حمایت اصلاح‌طلبان چه بر سر مردم آورده است که بخش‌هایی از جامعه (هرچند محدود)، نسبت به حضور در پای صندوق‌های هنوز به تصمیم نرسیده‌اند.
تخریبگران و تحریفگران
منتقد تخریب و تحریف شدند!
روزنامه اعتماد روز گذشته در مطلبی با عنوان «روزگار تخريب و تحريف و تضعيف» نوشت: «تخريب عليه دولت اگرچه از همان روزهاي ابتدايي شروع به كار حسن روحاني آغاز شد، اما حالا و با آغاز دوران تبليغات انتخابات رياست‌جمهوري سيزدهم و سخنراني‌هاي
7 كانديداي ۱۴۰۰ و تحركات ستاد اين 7 نفر به اوج خود رسيده است، چنان‌كه حسن روحاني هم در نطق پرحرارتي كه چهارشنبه گذشته در هيات دولت ايراد كرد، گفت كه انگار «قوه قضاييه بي‌ايراد است، قوه مقننه بي‌ايراد است. نيروهاي مسلح، الحمدلله همه بي‌ايراد هستند و فقط يك جا ايراد دارد و آن دولت است!» گفته‌هاي 7 كانديداي سيزدهمين انتخابات رياست‌جمهوري به گونه‌اي است كه گويي نه‌تنها همه‌گيري كرونا، ايران را نيز همچون سراسر گيتي، درگير خود كرده، بلكه حتي انگار نه تحريمي وجود داشته و نه ترامپي سر كار بوده كه شديدترين تحريم‌ها را عليه كشور اعمال كند.»
مدعیان اصلاحات در حالی مدعی اخلاق انتخاباتی شده‌اند که در جریان دو انتخابات 92 و 96 شاهد کلکسیونی از بی‌اخلاقی‌ها، تهمت‌ها و تخریب‌ها علیه رقبا و استفاده از شیوه‌های نوین عملیات روانی در دستاورد‌سازی، رقیب‌هراسی و مظلومی‌نمایی از سوی رئیس‌جمهور و برجسته سازی آن از سوی همین رسانه‌های مدعی بودیم.
روحانی شدیدترین تخریب‌ها و سیاه‌نمایی‌ها را علیه دولت‌های نهم و دهم انجام داد. روحانی همچنین در تبلیغات انتخاباتی خود در سال 96 در کنار حمله به دستاوردهای 38 ساله انقلاب، متهم کردن نظام اسلامی به 38 سال اعدام و زندان و اتهام زدن به حافظان امنیت و اقتدار کشور رقبا را به برخورد خشن با مردم، سرکوب شدید آزادی قلم و بیان، شکنجه منتقدان و ایجاد فضای پلیسی و امنیتی طی سال‌های گذشته در کشور متهم کرد. تاسف‌آورتر اینکه همه این رفتارهای زشت از سوی همین رسانه‌های مدعی اصلاح‌طلبی با تیتر درشت برجسته‌سازی می‌شد و حالا تخریبگران و تحریفگران دیروز، دیگران را به تخریب و تحریف متهم می‌کنند.