سرویس ورزشی-
در یک سنجش دقیق و منصفانه ونه مغرضانه و یا فریبکارانه، این نتیجه حاصل جست‌وجوگر می‌شود که طی استقرار هشت ساله دولت یازدهم و دوازدهم، برای ورزش ایران اتفاق مهم و قابل توجهی رخ نداد و در نظر و عمل این دولت و وزارتخانه مربوطه‌،تحول ساختاری و قرار‌دادن ورزش بر ریل پیشرفت دائمی و با شتاب لازم جایگاهی نداشت.
در این دوره هم کماکان- حتی بیشتر و بدتر از دوره‌های قبلی- روزمرگی و نتیجه گرایی و دلبستگی به امور گذرا و سطحی و غافل شدن از مسائل اصلی و مشکلات ساختاری، سیاست اصلی و حاکم و روش رایج و مسلط بود‌.این در حالی است که به گواهی و نظر بسیاری از اهل فن و کارشناسان که به مقوله ورزش عمقی‌تر و فراتر از صرفا بازی کودکانه نگاه می‌کنند و کارکردهای مهم و متنوعی (فرهنگی، اقتصادی، سیاسی، تربیتی،و...) در جامعه برای آن قائل هستند‌،درباره ورزش ایران کارهای اساسی و زیر بنایی مغفول مانده است. علاوه‌بر این برای اینکه ورزش ایران بتواند از ظرفیت‌ها و داشته‌های مادی و انسانی بالقوه جهت پیشرفت بیشتر و ارتقای جایگاه خود در سطح بین‌المللی به بهترین نحو استفاده نماید، باید بسیاری از اقدامات ضروری و حتمی را ‌که سال‌های سال است مغفول و بر زمین مانده انجام دهد وگرنه بیش از این از ورزش نباید توقع داشت. بنابراین دولت به عنوان متولی اصلی ورزش، فراتر از روزمرگی و نتیجه محوری و سرگرم شدن به مسائل سطحی و خلاصه به جای حفظ و تداوم وضع موجود، برای اینکه اولا کارکردهای متنوع و چندگانه ورزش را فعال و آن را تمام قد در خدمت جامعه درآورد، و ثانیا از قابلیت‌های سرشار فنی و ظرفیت‌های غنی انسانی آن در جهت ارتقا جایگاه و سرعت منطقی دادن به حرکت ورزش در مسیر پیشرفت بهترین استفاده را ببرد، ضمن توجه به مسائل روزمره و فعالیت‌های عادی و برگزاری مسابقات داخلی و حضور در میادین بین‌المللی و...در برنامه‌های خود درباره ورزش انرژی و بودجه و وقت مناسبی را هم برای دست زدن به اصلاحات ساختاری و ایجاد تحولات زیر بنایی‌، اختصاص دهد.
این کار تاکنون و در دوره‌ها ودولت‌های مختلف انجام نشده و همه امور و اقدامات صورت گرفته در‌باره ورزش بر روی مسائل روزمره و سطحی متمرکز بوده است. امیدوارهستیم این روند و روش که متاسفانه نزد دولتمردان ما دارد به یک روال مرسوم و جاافتاده تبدیل می‌شود در دولت سیزدهم، اصلاح شود و در برنامه‌های رئیس‌جمهور آینده، ورزش فراتر از مسائل روبنایی و برد وباخت‌های معمول، به عنوان یک مقوله مهم اجتماعی که دارای کارکردهای مهمی است و می‌تواند در امور مختلف به ویژه فرهنگی و اجتماعی و اخلاقی و... بالاخره اقتصادی تاثیرگذار باشد و نقش مثبت ایفا کند، تلقی و برای ایجاد تغییرات لازم و اصلاحات ساختاری و ضروری‌، ساز‌وکارهای لازم تدارک شود.
بدون شک اولین ضرورت و نخستین ابزار لازم که می‌تواند برای ایجاد تغییرات تحول آفرین در ورزش به حق نقش « خشت اول» را بازی کند تعیین مدیریتی قوی و کار آمد و دارای انگیزه با روحیه جهادی و خدمتگزاری برای ورزش است. مدیریتی که چون ورزش ایران تقریبا همیشه از آن بی‌بهره بوده، ورزش مستعد و بالقوه توانمند ایران نتوانسته به پیشرفت بایسته و جایگاه شایسته خود در عرصه بین‌المللی برسد.