امام‌ علی(ع) درباره کعبه می‌فرماید: خداوند خانه‌ای که باید مردم گرد آن طواف کنند را در یکی از ناهموارترین و نامعمورترین نقطه‌های زمین قرار داد، و اگر می‌خواست می‌توانست در یکی از نقاط پر باغ و درخت و پرمیوه و گردشگاه‌های درجه اول جهان قرار دهد. اما آن وقت دیگر امتحان و آزمایش و تحمل مشقت در کار نبود، مردم برای تنزه هم می‌آمدند و منظور مقدسی که هست حاصل نمی‌شد. خداوند همواره بندگان خود را به انواع شداید مواجه می‌کند، و اقسام کوشش‌ها و مجاهدت‌ها را جلوی پای آنها می‌گذارد، تکالیفی گوناگون برخلاف طبع آسایش‌طلب آنها بر آنها مقرر می‌دارد تا غرور و تکبر از دلشان بیرون رود، نفوسشان عادت کند به عبودیت خدا، و این وسیله‌ای است برای اینکه درهای فضل و رحمت و عنایت پروردگار به روی آنها گشوده شود.(1)
____________
1- نهج‌البلاغه - خطبه 190