تربیت یعنی رشد دادن فطریات و استعدادهای درونی(سلوک عارفانه)

(بدان ای سالک راه خدا!) تربیت به معنی واقعی یعنی رشد دادن استعدادهای درونی انسان، یعنی ما خودمان را به انسان‌ها تطبیق بدهیم، نه انسان‌ها را به امیال و اغراض خودمان تطبیق بدهیم. برویم ببینیم خدای متعال در نهاد انسان چه استعدادهایی قرار داده است، همان استعدادها را پرورش دهیم. آنجا دیگر نه مسئله عادت دادن است و نه عادت باز گرفتن، رشد دادن فطریات است.(1)
____________
1- فطرت و تربیت، شهید مرتضی مطهری(ره)، ص 45