دعوا بین فرانسه و ناتو بر سر افزایش سهم و تقابل با چین شدت گرفت
فرانسه از همان سالهای اولیه شکلگیری پیمان ناتو، با این پیمان نظامی زاویه گرفته و همیشه با موضعگیریهای خود این زاویه را نشان داده است. این کشور در مقابل طرحها و پیشنهادهای این سازمان نیز بعضا مقاومت کرده است. حالا خبر رسیده «امانوئل ماکرون» رئیسجمهور فرانسه در تلاش است در برابر درخواستهای صورت گرفته برای افزایش بودجه «پیمان آتلانتیک شمالی» (ناتو) مقاومت کند. به نوشته خبرگزاری «رویترز» به نقل از چهار منبع دیپلماتیک و یک منبع نظامی فرانسوی، طرحی برای افزایش 20 میلیارد دلاری هزینههای ناتو پیشنهاد شده است که هدف آن انعطافپذیری بیشتر در برابر تهدیدات نظامی، تغییرات اقلیمی و خیزش چین است اما با مخالفت فرانسه مواجه شده است.
«ینس استولتنبرگ» دبیرکل ناتو ماه فوریه امسال میلادی (بهمن 1399) پیشنهاد کرد بهجای اینکه کشورهای عضو بر سیستم فعلی اتکا داشته باشند که هر کشور سهم عملیاتهای نظامی خود را پرداخت میکند، مبالغی را در صندوقهای مشترک واریز کنند. به گفته این منابع مطلع، ماکرون اما نگران است که پرداخت این هزینههای دفاعی، اولویتهای نظامی فرانسه را تحتالشعاع قرار دهد.
گفتنی است، این پیشنهاد استولتنبرگ پس از آن مطرح شد که آمریکا اعلام کرد متحدان اروپایی سهم کافی از هزینههای انجام شده برای برنامههای نظامی خود را پرداخت نمیکنند. از سوی دیگر ماکرون نیز سال گذشته گفته بود ناتو دچار مرگ مغزی شده و در جهان چند قطبی پسا جنگ سرد فاقد راهبردی سیاسی است.
ماکرون که خود دچار مشکلات فراوان داخلی است سودای رهبری کردن اروپا را دارد و در سر اروپایی مستقل از آمریکا و ناتو را میپروراند. همه این رویاها در حالی است که معضلات داخلی ماکرون یکی دوتا نیست تا جایی که مجله دست راستی «والور اکتوئل» نامهای سرگشاده با امضای بیش از ۱۰۰۰ نظامی و تأیید حدود ۲۰ تن از ژنرالهای بازنشسته سرشناس منتشر کرد و از ماکرون و دولتش خواست تا اقدامی علیه خطرات افراطگرایی و تعصب مذهبی که به گفته آنها هدفشان ایجاد دودستگی در جوامع و به راهانداختن یک جنگ داخلی بود، انجام دهند؛ بعد از آن نیز شماری از اعضای تمام وقت ارتش فرانسه هم نسبت به وقوع «جنگ داخلی» در کشورشان هشدار داده و از مردم خواستند تا برای نجات سرزمینشان کاری انجام دهند.
از آن سو پیمان آتلانتیک شمالی نیز که به دنبال جنگ جهانی دوم به عنوان نیرویی بازدارنده در برابر توسعهطلبی اتحاد جماهیر شوروی متولد شد، در سال ۱۹۹۰ با فروپاشی شوروی به بلوغ رسید و اکنون در هفتاد سالگیاست به گفته بسیاری از منتقدانش در حال احتضار است!