سردبیر آفتاب یزد در سرمقاله‌ای نوشت: من هم دل خوشی از اسحاق جهانگیری ندارم. او وقتی فهمید جایگاه قبلی را در دولت دوم روحانی ندارد و حلقه واعظی قدرت بیشتری گرفته باید عطای معاون اولی را به لقایش می‌بخشید. اما وی ماند و اکنون بخش اعظم سوء مدیریت‌ها در دولت به نام او نوشته می‌شود. به هر حال این روزها رسانه‌های دست راستی سیبل خوبی پیدا کردند و تصور می‌کنند اسحاق جهانگیری پله‌ای است برای رسیدن به عرش. در واقع اینگونه عنوان شده هر چقدر بهتر و سنگین‌تر معاون اول زده شود نظر بیشتری از مردم را می‌توان جلب کرد و تمام!
چندی پیش در گزارشی عنوان کردیم که لازم است اسحاق جهانگیری کاندیدا شود و از کارنامه دولت در مناظره‌ها دفاع نماید.
از همین رو او اکنون پا به میدان گذاشته تا همین اقدام را انجام دهد ولی سؤال اینجاست آیا او کاندیدای هدف اصلاح‌طلبان است و یا مانند سال 1396 بناست در قامت یک کاندیدای پوششی باشد؟
صاحب این قلم تصور می‌کند اسحاق جهانگیری کاندیدای اصلی و هدف جریان اصلاحات نیست و تقریباً همان نقش پوشش را بازی خواهد کرد. البته به نظر می‌رسد این موضوع محتوم نیست ولی اگر شرایط به همین منوال ادامه پیدا کند حضور جهانگیری دو حسن را می‌تواند داشته باشد. اول برداشتن باری از روی دوش کاندیدای اصلی و هدف و دوم گیج کردن رسانه‌های پرمدعا و بی‌ادب دست راستی. تا اینجای کار او حداقل توانسته هدف دوم را محقق سازد. غالب انرژی استراتژیست‌های رسانه‌ای محافظه‌کاران درگیر اسحاق جهانگیری شده این یعنی تنفس و فرصت کاندیدای هدف.
در سال 1396 نیز اسحاق جهانگیری در قامت پوششی به خوبی توانست از رئیس دفاع کند و به نظر می‌رسد در 1400 نیز بتواند هم محذوریت‌های دولت را بگوید و هم میدان بازی را به میل اصلاح‌طلبان تغییر دهد.