آیا اسرائیل زودتر از پیش‌بینی رهبر ایران محو می‌شود؟
پایگاه خبری میدل ایست مانیتور در این رابطه می‌نویسد: رهبر ایران، آیت‌الله خامنه‌ای در سال 2015 در موضع‌گیری اعلام کرد: «رژیم صهیونیستی 25 سال آینده را نخواهد دید. تا آن زمان، روحیه قهرمانانه، مبارز و جهادی مبارزان مسلمان، هیچ لحظه‌ای که توام با آرامش باشد را برای صهیونیست‌ها باقی نخواهد گذاشت». پیش از آیت‌الله خامنه‌ای، بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران آیت‌الله خمینی نیز در موضع‌گیری‌هایی از نابودی اسرائیل خبر دادند و آن را نزدیک دانسته بود.
با این حال، این‌طور به‌نظر می‌رسد که در برهه کنونی و با توجه به وقوع تحولات تازه میان اسرائیل و فلسطینی‌ها، که با حملات مکرر نیروهای امنیتی اسرائیلی به نمازگزاران فلسطینی در مسجدالاقصی و اقدامات خشونت‌آمیز آنها و همچنین شهرک نشینان افراطی صهیونیست در حمله به محله «شیخ جراحِ» بیت‌المقدس با هدف اخراج آنها از این محله و متعاقبا پاسخ‌های سنگین موشکی جبهه مقاومت به اسرائیل(و انجام بزرگ‌ترین حمله موشکی مقاومت فلسطین به تل‌آویو) همراه شده، سخنان و گفته‌های رهبر ایران، بیش از پیش در حال نزدیک شدن به واقعیت هستند.
در این راستا شایان ذکر است که حتی قبل از موضع‌گیری‌های آیت‌الله خمینی و همچنین آیت‌الله خامنه‌ای در مورد آینده رژیم اسرائیل، افراد سرشناس دیگری نیز در این‌باره موضع‌گیری‌هایی انجام داده‌اند. به‌طور خاص در این زمینه می‌توان به «هنری کیسینجر» دیپلمات و وزیر خارجه سابق آمریکا که اصالتی یهودی دارد اشاره کرد. در این راستا، وی در موضع‌گیری مشهوری در سال 2012 گفته است: «تا 10 سال دیگر، هیچ اثر و نشانی از اسرائیل باقی نخواهد ماند». بر اساس آنچه کیسینجر گفته(و البته برخی از چهره‌های نزدیک به او سعی کرده‌اند آن را انکار کنند)، اسرائیل بایستی در سال آینده از کره زمین محو شود.
در برهه کنونی، حداقل روند تحولات جاری در مورد اسرائیل و شدت آسیب‌پذیری آن نشان می‌دهد که اساساً زوال و سقوط این رژیم می‌تواند بسیار زودتر از آن چیزی اتفاق بیفتد که حامیان متعصب آن حتی فکرش را می‌کنند. در این راستا، «یوال دیسکین» رئیس اسبق سازمان اطلاعاتی اسرائیل موسوم به «شین‌بت» در مقاله‌ای در روزنامه صهیونیستی «یدیعوت آحارونوت» اظهار تأسف می‌کند که رژیم اسرائیل احتمالا تا نسل آتی(25 سال دیگر)، بیشتر دوام نخواهد آورد و نابود می‌شود. انجام این موضع‌گیری آن هم از سوی یک مسئول ارشد صهیونیست، رویدادی تکان‌دهنده و شگفت‌انگیز است.
تغییرات جمعیتی
و روندهای اجتماعی- اقتصادی علیه اسرائیل
دیسکین در ادامه می‌گوید: «من در مورد تهدید قدرت‌گیری هسته‌ای ایران، موشک‌های حزب‌الله لبنان، و یا رویه‌های اسلام سیاسی علیه اسرائیل صحبت نمی‌کنم. بلکه اشاره من به تغییرات جمعیتی، و روندهای اجتماعی و اقتصادی است که ماهیت رژیم اسرائیل را تغییر می‌دهند و می‌توانند موجودیت آن را در دوره زمانی مرتبط با یک نسل، به خطر بیندازند. در جریان حدودا 40 سال، حدودا نیمی از شهروندان اراضی اشغالی را یهودیان ارتدکس و عرب‌ها تشکیل خواهند داد. این یک تهدید امنیتی جدی برای رژیم اسرائیل است. دلیل اصلی آن هم این است که هر دو گروه از حضور در ارتش اسرائیل و فعالیت در چارچوب آن معاف هستند و هر دو گروه نیز تا حد زیاد به روندهای ضدصهیونیستی گرایش دارند».
«نظریه بمب ساعتی جمعیت» در اراضی اشغالی، سال‌هاست که به دغدغه‌ای جدی در اسرائیل تبدیل شده است. این مسئله مخصوصاًً با توجه به جمعیت ساکن در غزه و کرانه باختری و همچنین جمعیت موسوم به عرب‌های اسرائیلی که جمعیت بالغ بر 20 درصد از اراضی اشغالی را تشکیل می‌دهند، بیش از پیش از اهمیت برخوردار می‌شود. درست بر همین اساس است که بسیاری بر این باورند که اساساً با توجه به این چالش‌ها، اسرائیل نمی‌تواند از جمعیتی با اکثریتِ یهودی و در عین حال، ساختاری دموکراتیک برخوردار باشد. این مسئله در واقع پایانی بر رویاپردازی‌های اسرائیل جهت تبدیل شدن به یک چنین موجودیتی است.
در جدیدترین تصاویری که از اعتراضات اعراب در مناطق اشغالی فلسطین منتشر شده، عرب‌های ساکن در فلسطین اشغالی، همبستگی قابل توجهی را با برادران مسلمان خود در کرانه باختری و نوار غزه نشان داده‌اند. حتی تصور اینکه این افراد مسلح شوند و جبهه‌ای متحد را در برابر اسرائیل تشکیل دهند هم لرزه بر اندام اسرائیل انداخته است.
مسلح شدن کرانه باختری
کابوس اسرائیل
این مسئله به‌طور خاص در سال 2014 و در چارچوب طرح نُه ماده‌ای نابودی اسرائیل که از سوی رهبر انقلاب اسلامی ایران آیت‌الله خامنه‌ای ارائه شده، مورد توجه قرار گرفته است. رهبری انقلاب ایران در این‌باره به‌طور خاص تأکید کرد که کرانه باختری نیز بایستی همچون نوار غزه مسلح شود.
در جریان تحولات اخیر در مواجهه مقاومت اسلامی با اسرائیل نیز به وضوح شاهد بودیم که نیروهای مقاومت در برابر رویه‌های اشتباه رژیم اسرائیل، بزرگ‌ترین حمله موشکی و راکتی تاریخ را علیه آن انجام دادند. جریان‌های اطلاع‌رسانی فلسطینی چند روز قبل به این نکته اشاره کردند که ظرف پنج دقیقه، بیش از 137 راکت و موشک را به اراضی اشغالی شلیک کرده‌اند. مسئله‌ای که جلوه‌هایی از آن با انتشار تصاویری از فرود موشک‌های فلسطینی در تل‌آویو، مشاهده شد.
گنبد آهنین معیوب
و غافلگیری مقامات اسرائیل
از طرفی، حملات اخیر موشکی مقاومت فلسطین به اراضی اشغالی به وضوح، ناکارآمدی سامانه دفاع هوایی «گنبد آهنین» را نشان داد. این سامانه از 7 موشک شلیک شده مقاومت فلسطین در نخستین ساعات حمله به اراضی اشغالی، تنها توانست یک موشک را رهگیری و منهدم کند. مسئله‌ای که بسیاری از کارشناسان دفاعی و امنیتی را واداشته تا از توانمندی‌های حماس تجلیل کرده و تحول فناوری موشک‌های آن در فریب سامانه گنبد آهنین را مورد توجه قرار دهند. از سویی، غافلگیر شدن مقام‌های اسرائیلی از حملات راکتی مقاومت نیز به وضوح نشان می‌دهد که آنها انتظار یک چنین حملاتی را نداشته‌اند. تحقیر‌کننده‌تر از همه اینکه آنها مجبور شدند آنچه بزرگ‌ترین مانور نظامی خود در 30 سال گذشته می‌خوانند و قرار بود در اراضی اشغالی انجام شود را به‌دلیل حملات موشکی مقاومت، متوقف سازند. آنچه که وضعیت را برای اسرائیل بیش از همه وخیم‌تر می‌کند، هماهنگی جبهه مقاومت در برخورد با اسرائیل است کما اینکه سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، حزب‌الله لبنان و رهبر جنبش انصارالله یمن، همگی بر این تأکید کردند که «شانه به شانه» رزمندگان فلسطینی در مقابل اسرائیل خواهند ایستاد.
جدای از همه اینها باید توجه داشت که اسرائیل در شرایط کنونی از نظر اقتصادی نیز وضعیت خوبی ندارد و شدیدا برای بقای خود به کمک‌های دولت آمریکا وابسته است. «چاک فرِلیش» معاون سابق مشاور امنیت ملی اسرائیل در این رابطه می‌گوید: «حقیقت تلخ برای اسرائیل این است که بدون حمایت‌های آمریکا، ارتش اسرائیل صرفا یک طبل توخالی است. نکته وحشتناک‌تر برای اسرائیل این است که دولت آمریکا در برهه کنونی منافع حیاتی را برای خود در شرق آسیا می‌بیند و به نوعی مایل است تا حدی کمک‌های خود به اسرائیل را کاهش داده و آنها را به رقابت‌های راهبردی خود مخصوصاًً با چین اختصاص دهد. امری که می‌تواند تا حد زیادی موضع و جایگاه اسرائیل را در منطقه خاورمیانه تضعیف کند و به نوعی می‌تواند نوید‌بخش نابودی اسرائیل در آینده‌ای نزدیک باشد. به‌طور کلی، اسرائیل 73 سال پس از آغاز شدن رویه‌های اشغالگرانه‌اش در سرزمین‌های فلسطینی، در ناامن‌ترین شرایط ممکن به سر می‌برد و ناآرامی‌های سیاسی و اجتماعی در آن، به همراه چشم‌اندازهایی که نوید مقابله مسلحانه گسترده فلسطینی‌ها با رژیم اسرائیل را می‌دهند، همه و همه به نوعی موید گزاره رو به زوال بودنِ اسرائیل هستند».