دیپلماسی اینجا چه می‌کند؟
 فاطمه فردوس: «چرا تو افغانستان یکی پیدا نمیشه با زبون دیپلماسی به داعشی‌ها بفهمونه نباید جلوی مدرسه دخترونه عملیات تروریستی انجام بدن؟!»
 افغانستان تسلیت
 محمد صدارت با انتشار این تصویر نوشت: «آه از دل پدری که بچه‌شو بفرسته مدرسه برا تحصیل ولی جنازه‌اش برگرده. خدا لعنت کنه تروریستهای ظالم رو.»
 یادی از یک مرد میدان
 حامد صراف پور: «وقتی در یک کشور مرد میدان نباشد عاقبتی جز تروریسم و کشتارهای دسته جمعی نیست. روزی که احمدشاه مسعود را ترور کردند، برای همین روزها بود. افغانستان تسلیت! و بدانید تا وقتی آمریکا  در کشورتان سفارت دارد، همین کشتارها و غارت ثروت‌های ملی هست.»
 ژن شهادت
 فاطمه با انتشار این تصویر نوشت: «ماجرای این دو شهید هم نام کنار هم از این قرار است که سال ۵۹ محمود مراد اسکندری در جنگ تحمیلی عراق و ایران شهید می‌شود و ۷ سال بعد برادر زاده اش که هم نام عموی شهیدش بود به دنیا می‌آید و سال ۹۴ در سوریه شهید مدافع حرم می‌شود؛ شادی روح شهیدان صلوات.»
 دستاورد دولت مذاکره
 آسید محمد: «روحانی قرار بود، هم چرخ سانترفیوژها و هم چرخ کارخانه‌ها را بچرخونه؛ شرکت‌های داروگر، آزمایش، روغن نباتی قو، فولاد سهند، ستبر گرانول و ایران چوب از سال۹۴ الی ۹۶ تنها بخشی از مهم‌ترین کارخانه‌هایی بودند که چرخشان نه‌تنها نچرخید بلکه باز ایستاد.»
‏  داستان ‎هفت تپه
  سید نظام الدین موسوی: «داستان ‎هفت تپه فقط ماجرای یک شرکت و اعتراض کارگرانش نبود. هفت تپه نماد ظلم و رانت و فساد سازمان یافته‌ای بود که عاملانش تا عالیترین سطوح دولت نفوذ داشتند. نفوذ تا آنجا که شبانه رئیس‌سازمان خصوصی ‌سازی را عزل کنند و هیئت داوری را تسلیم خود سازند.هنوز هفت تپه‌های زیادی باقی است.»
 یک خبر خوب
 محمد نصوحی: « بعد از خبر خوب آزاد شدن هفت تپه یه حال خوب هم بهتون بدم؟ قطعه زمینی به مساحت 331 هکتار به ارزش 15 هزار میلیارد تو شهرستان دماوند وقف شد! واقف نیت داره که اونجا ساخت و ساز بشه و خونه‌هایی برای اسکان موقت زوج‌های جوان احداث بشه! هم دم آقای رئیسی گرم هم واقف این زمین...!»
 حکمت دعا
 محمد پدرام: «از امام صادق پرسید آقا ممکنه کسی دعا کنه و اجابت هم بشه اما با تأخیر بهش بدن؟ امام فرمود بله، ممکنه بیست سال هم به تأخیر بیفته! وقتی موسی برای نابودی فرعون دعا کرد، خدا بلافاصله بهش فرمود دعات اجابت شد اما از دعای موسی تا غرق شدن فرعون چهل سال طول کشید!- الکافی، ۲، ۴۸۹.»